این رگه‌ها که سال گذشته توسط مدارگرد Mars Reconnaissance متعلق به ناسا رصد شدند، طی ماه‌های گرم از دامنه‌های این سیاره جاری می‌شوند و با فرا رسیدن زمستان ناپدید می‌شوند.
دانشمندان دانشگاه آرکانزاس در بررسی‌های خود رفتار مخلوطی از آب و نمک موسوم به شوراب را مدل‌بندی کردند. طبق ادعای آن‌ها، نمک موجب پایین آوردن نقطه ذوب آب می‌شود و این امر توضیح‌دهنده این موضوع است که چرا شوراب‌ها بر روی سطح منجمد مریخ جاری می‌شوند.
این محققان در تلاش برای یافتن نمکی که رفتار مورد نظر آن‌ها را از خود نشان دهد از شکل‌های مختلف این ماده در مدل خود استفاده کردند و به این نتیجه رسیدند که کلرید کلسیم همان شکل مطلوب است.
آن‌ها در مدل خود مقدار کافی شوراب کلرید کلسیم را که فوراً تبخیر نمی‌شود ذوب کردند. این شوراب مقداری مایع را جهت خلق ویژگی‌های جریان بر جا می‌گذارد.
این محققان مدعی‌اند مدل پیشنهادی آن‌ها به خوبی تشریح‌کننده پدیده مشاهده شده بر روی مریخ است. برای نمونه این مدل توضیح می‌دهد که چرا جریانات موسوم به Recurring Slope Lineae به طور فصلی بر روی دامنه‌های رو به استوای این سیاره به وقوع می‌پیوندند و این که چرا طیف‌نگار تصویربرداری‌کننده بر روی مریخ تاکنون نشانه‌های آب در چنین مکان‌هایی را شناسایی نکرده است زیرا این مایع سریع تبخیر نمی‌شود.
این مشاهدات با این واقعیت همخوانی دارد که میلیاردها سال قبل در بسیاری از نقاط مریخ آب وجود داشته است.
دانشمندان پیشتر مریخ را سیاره‌یی خشک و غبارآلود توصیف می‌کردند و کشف جریانات فصلی بر روی این سیاره در سال گذشته میلادی دستاوردی بزرگ به شمار می‌رفت.
جزئیات این کشف علمی در مجله Geophysical Research Letters منتشر خواهد شد.