سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

نکته هایی از رفتار پیامبر(صلی الله علیه و آله) باهمسرانش

نه هرگز نفرین می نمود و نه صدا بلند می کرد. انقدر حوصله می کرد که گاهی اطرافیان از حوصله او در مقابل ناسازگاری برخی همسرانش خسته می شدند.
کد خبر: ۴۱۸۷۶
۱۹:۱۶ - ۲۸ شهريور ۱۳۹۱

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»به نقل از تبیان ، اگر با نگاهی به دور از بغض و غرض به زندگی پیامبر (صلی الله علیه و آله) و خدیجه (سلام الله علیها) نگاه کنیم اعتراف خواهیم کرد که این زندگی از ابتدا تا انتها سراسر لطف و محبت بوده است. علاوه بر روایاتی که از علاقه ی آن دو حکایت می کند رفتار خدیجه نیز خود نشان از محبت عمیق و خوش خلقی فوق العاده پیامبر (صلی الله علیه و آله) داشت.

علاقه شدید حضرت خدیجه ـ سلام الله علیها ـ به پیامبر (صلی الله علیه و آله) و وفاداری او به آن حضرت حتی در شعب ابی طالب، نشان دهنده زندگی عاشقانه آن دو بوده است. اگر اخلاق شایسته و مهربانی فوق العاده پیامبر (صلی الله علیه و آله) نبود، چطور ممکن بود در روزهای ابتدائی بعثت که اکثریت اطرافیان، آن حضرت را تکذیب و مسخره می کردند، خدیجه (سلام الله علیها) به او ایمانی از روی یقین بیاورد و در کنار خانه ی خدا در محضر مردم به تنهایی به آن حضرت اقتدا کند و با او به نماز بایستد. فراموش نکنید او خدیجه ای بود که شهرت و آوازه اش مکه را پر کرده بود و به عقل و درایت شناخته شده بود. 1

مهرورزی آن حضرت نسبت به همسران دیگرش نیز از مفاد بسیاری از روایات پیداست. به همه ی همسرانش به صورت یکسان مهریه چهارصد درهم همان وقت عقد تقدیم کرد. در زندگی ساده زیست بود اما همسرانش را مجبور به تحمل این ساده زیستی نمی کرد و آنها را مخیر کرد که بمانند یا با لطف و احسان طلاق بگیرند ولی همگی ماندن را انتخاب کردند. یک امتیاز برجسته ی زندگی پیامبر (صلی الله علیه و آله) نسبت به سایر زندگی های مردم در آن زمان، وجود تفاهم در زندگی آن حضرت بود. هیچ گاه در سیره آن حضرت دیده نشد که مثل مردان زمان خودش ،از قدرت مردانه برای غلبه بر زنانش استفاده کند. اگر با برخی از همسرانش اختلاف پیدا می کرد، با آنکه پیامبر خدا و رهبر مردم بود، برای حل اختلاف، داوری از خانواده همسرش انتخاب می کرد. رسول خدا در مقابل همسرانش چنان نرم برخورد می کرد که برخی از یارانش رفتار او را دلیل بر جسارت پیدا کردن زنان دانستند.

عمر می گوید: روزى دیدم همسرم با من مشاجره می کند، من این عمل او را عجیب و زشت شمردم. گفت: چرا تعجب مى‏كنى؟ به خدا همسران پیامبر ـ صلى اللَّه علیه و آله و سلّم ـ هم با پیامبر چنین مى‏ كنند! حتى گاه از او قهر مى‏ نمایند و من به دخترم حفصه سفارش كردم كه هرگز چنین كارى را نكند و گفتم اگر همسایه‏ ات (منظور عایشه است) چنین مى‏ كند تو نكن، زیرا شرائط او با تو متفاوت است.‏ 2

با وجود اینکه همیشه راست می گفت و همواره حق با او بود وقتی برخی همسرانش با او بحث و جدل می کردند، منطقی و آرام برخورد می کرد و سعی می کرد آنها را قانع کند. نه هرگز نفرین می نمود و نه صدا بلند می کرد. انقدر حوصله می کرد که گاهی اطرافیان از حوصله او در مقابل ناسازگاری برخی همسرانش خسته می شدند.

همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) اگرچه هووهای متعددی داشتند، چنان محبت بی دریغ و فوق العاده ای از شوهر خود می دیدند که نه تنها در آن زمان، بلکه در زمان ما که ادعای تمدن پیشرفته ی آن گوش فلک را کر کرده است، نیز بی نظیر است. همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) مجبور به انجام کارهای شوهر نبودند. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) علاوه بر آنکه کارهای شخصی خود را انجام می داد، بسیاری از اوقات همسرانش را در تمیز نمودن منزل هم یاری می رساند. هیچ وقت ایشان را بر کاری مجبور نمی کرد و برای ترک کارهای منزل مواخذه نمی نمود. گاهی شب هنگام، قصد خواندن نماز مستحبی داشت اما چون مقداری از پیراهنش را روی همسرش کشیده بود نمازش را نشسته می خواند تا او را بیدار نکند.

نسبت به نیازهای روحی همسرانش هوشیار بود و در برخی روایات گزارش شده اگرچه یکی از همسرانش در بیماری زنانه بسر می برد ، این را بهانه ای برای بی اعتنایی به او قرار نمی داد و او را با محبت در آغوش می گرفت و در بستر خود می خواباند.3

گفتنی است پیامبر (صلی الله علیه و آله) رهبر امت بود و به لحاظ سیاسی موقعیت خاصی داشت.لذا ازدواجهای پیامبر (صلی الله علیه و آله) همه دلایل مهمی داشتند و موجب حل مشکلات زیادی می شدند که باید درباره آن تزویجها در کتب مربوطه تحقیق نمود تا بهتر نسبت به خلق و سیره ی آن حضرت معرفت پیدا کرد.

 هیچ گاه تحت تاثیر حساسیتهای هیچ یک از همسرانشان اعم از عایشه و دیگر همسران، دست از عدالت بر نمی داشتند و یکی را بر دیگری ترجیح نمی دادند مگر اینکه همسران خود بین خودشان مصالحه می کردند. مثل همان ایام بیماری پیامبر (صلی الله علیه و آله) که خود با هم مشورت کرده و رضایت دادند تا پیامبر در خانه عایشه بماند و با آن حال بیماری برای رعایت عدالت جابجا نشود.

پی نوشت:
1. (حدیث آن در الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد ،ج‏1،30)
2. الطرائف-ترجمه داود الهامى ،ص 433    
3.و ذَكَرَ عَنْ أَبِیهِ ع أَنَّ مَیْمُونَةَ كَانَتْ تَقُولُ‏ إِنَّ النَّبِیَّ ص كَانَ یَأْمُرُنِی إِذَا كُنْتُ حَائِضاً أَنْ أَتَّزِرَ بِثَوْبٍ ثُمَّ أَضْطَجِعَ مَعَهُ فِی الْفِرَاش و نیز آن حضرت از پدر خویش علیهما السلام ذكر فرمود كه میمونه (همسر پیامبر «ص») می گفت: همانا پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله هر گاه كه من حائض بودم مرا امر میفرمود كه جامه‏اى بصورت لنگ‏ بمیان بندم آنگاه با او در یك بستر بخوابم. من لا یحضره من لا یحضره الفقیه ج‏1 ص 99 

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: