4 آسیب مهم روابط پیش از ازدواج

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از الف، روابط آزاد و بدون مجوز شرعی بین دو جنس مخالف در هیچ یک از ادیان آسمانی پذیرفته نیست و دین اسلام هم به وجهی دقیق و آسیب شناسانه این نوع روابط را منع کرده است.
 
آسیب های روابط پیش از ازدواج
حداقل چهار آسیب را می توان برای روابط پیش از ازدواج برشمرد:
 
۱) شکسته شدن حریم های شرعی
خانواده ها و جوانانی که خود را متدین و پایبند به سنت های دینی و شرعی می دانند یا علاقه دارند حریم ها را در زندگی خود حفظ کنند به خوبی می دانند که داشتن روابط آزاد میان دختر و پسر در حداقل ترین نوع آن مشروع نیست. اسلام و هیچ دین آسمانی اجازه نداده که دخترو پسر به اسم عشق و دلدادگی نسبت به یکدیگر حتی اگر صادقانه و راستین باشد برای یک ساعت هم با یکدیگر نشست و برخاست داشته باشند.
 
برای نمونه درانجیل از زبان حضرت عیسی (ع) آمده است: گفته شده که زنا مکن، ولی من می گویم که اگر حتی به نظر شهوت آلوده به زنی نگاه کنی، همان لحظه دردل خود با او زنا کرده ای.( انجیل متی، آیات ۲۷ و۲۸)
 
درممنوعیت شرعی این دست از رفت وآمد ودوستی دختر و پسر، نمی توان تردید کرد. برخی از جوانان یا خانواده هایشان ممکن است برای خود توجیه کنند که چون ما قصد ازدوج قطعی داریم و نیت ما فریب نیست، مانعی ندارد که این گونه از ارتباط ها پیش از ازدواج استمرار داشته باشد.
 
اگر کسی بر اساس چنین نظری به دنبال دوستی های غیر مجاز برود، خوب است بپذیرد که مرتکب لغزش شده و عذر خواستن از گناه به مرتب آسان تر از توجیه آن است. به رغم این سختگیری، باید پذیرفت که دین درجایی که دختران و پسران از سر صدق و قصد ازداوح داشته باشند، راه تحقیق و بررسی - حتی برای اطمینان از سلامتی از برخی عیوب جسمی- را بازگذاشته است، بلکه گاه به آن توصیه نموده است، اما این غیر ازدوست های بی حد و مرز است که لزوما به معنای تحقیق برای ازدواج تلقی نمی گردد.
 
این نکته را نباید نادیده گرفت که شکستن حریم شرعی درموارد فراوانی تنها به محدوده ای خاص محدود نمی گردد و کشش جنسی گاه شخص را چنان از خود بی خود می سازد که حریم عصمت را می شکند و هنگامی باخبرمی شود که می بیند مرتکب کار خلاف عفت نیز شده است.
 
۲) آسیب معنوی
بررسی دلایل حساسیت و نهی شدید شریعت در برابر این مسئله به رغم حمایت از ازدواج و چند همسری برای مردان یا ازدوداج موقت، فرصتی جداگانه می خواهد؛ اما در یک جمله باید باور داشت که خداوند آفریننده انسان ومسلط به نظام هستی است و ضعف ها و نقاط رخنه انسان را بهتر از هر کسی حتی خود انسان می داند وچون ما خدا را به حکمت در عین حال مصلحت گرایی، خیرخواهی و مهربانی به بندگان می شناسیم، باید بپذیریم که این ممنوعیت از سر خیر اندیشی و درجهت مصالح فردی و اجتماعی بشر است. با این حال به نظر می رسد مهمترین عامل این امر آسیب های روحی و معنوی روابط آزاد دختران و پسران است وشناخت آن برآگاهی از جایگاه روح وروان آدمی از نگاه اسلام و شناخت چگونگی آسیب رسانی روابط آزاد جنسی بر سلامت روحی، متوقف است.
 
بدون تردید شناخت حقیقت روان آدمی ازمهمترین دغدغه های آدمی در طول هزاران سال گذشته بوده وتاکنون نیز پاسخ قانع کننده برای آن نیافته است وشاید هیچگاه بدان دست نیابد؛ چنان که قرآن حقیقت روح را دست نیافتنی می داند. بررسی های علمی نشان می دهد که بشر دست کم ازسه هزار سال پیش تاکنون ضمن پذیرش وجود روان درکنار بدن، اصالت و تکیه داشتن بدن بر آن، جاودانگی و تجرد روح و چگونگی رابطه روح و بدن و ده ها مسئله دیگر دراین زمینه را بررسی کرده است.
 
با این حال کتاب های فلسفی موجود- اعم ازفلسفه اسلامی و فلسفه غرب- نشان می دهد که هنوز مبحث ماهیت روان معرفت نفس جزء مهمترین و پرچالش ترین مباحث این دست از کتاب ها است. با چشم پوشی از دستاوردهای عقلی بشر درشناخت ماهیت، ویژگی و صفات نفس، متون وحیاتی درباره شناخت و روح و اسرار آن آموزه های مهمی را به دست داده است که به اهم محورهای آنها اشاره می کنیم:
 
- قرآن روح را نفخه و جلوه ای از تجلیات الهی می داند که هنگام آفرینش انسان و پس از تکمیل مراحل آفرینش بدن توسط خداوند در کالبد آدمی دمیده می شود.
 
- قرآن از روح و روان آدمی با عناوینی مانند قلب و نفس یاد کرده که نشان می دهد هویت واصالت انسان بر روان وبر روح او استوار است و بدن، بیشتر نقش مرکب برای روح را بازی می کند و این امکان را فراهم می سازد که آن حقیقت ملکوتی و آسمانی با عالم ماده ارتباط برقرار کند. بدین جهت هرجا که خداوند انسان را مخاطب می سازد، روی سخن او روح و روان آدم است نه بدن او چنان که خداوند و مرگ روح را مهمتر از مرگ بدن می داند و معتقد است نابینایی، ناشنوایی دل از کوری وکری ظاهری بس مهم تر و شکننده تراست. قرآن روح را رکن اصلی شخصیت انسنی می داند.
 
- از آن جا که از نگاه قرآن، روح و روان آدمی حقیقت او را تشکیل می دهد لذت ها و دردهای دنیایی و نعمت ها و عذاب های اخروی بیش از آنکه متوجه بدن آدمی باشد، روح و روان او را نشانه می رود و به عبارت روشن تر از نگاه قرآن آنکه به حقیقت در دنیا و آخرت لذت می برد و درد می کشد، روح و روان آدمی است؛ هرچند بدن به عنوان ابزار نعمت دادن یا عذاب رسانی به کارمی آید.
 
وقتی کسی حریم و حرمت شرعی را در روابط می شکند - از نگاه حرام تا زنا- به همان اندازه که حریم شکسته می شود، روح او آلوده می گردد وبه تعبیر قرآن ازمرحله نورانی بودن به مرحله ظلمت می گراید. بدین جهت قرآن حفظ و پیراستگی دامن را از ویژگی های مومنان می شمارد. قرآن ازمردان و زنان مومن می خواهد افزون بر حفظ دامن از آلودگی، حتی نظر حرام هم به یکدیگر نیاندازند و راز این امر را حفظ پاکی و پیراستگی روحی آنان می شمارد. آنجا که می فرماید: به مردان با ایمان بگو: دیده فرونهند و پاکدامنی ورزند که این برای آنان پاکیزه تر است؛ زیرا خدا به آنچه می کنند آگاه است. راز اینکه دراین آیه نخست بر پرهیز از نگاه وسپس حفظ دامن تاکید شده، این است که نگاه شهوت آمیز به نامحرم، زمینه ساز ارتباط جنسی است. بدین جهت قرآن با این پدیده از ابتدایی ترین مرحله اش مخالفت کرده است.
 
امام علی (ع) چشم را صیدگاه شیطان می داند، یعنی شیطان جان انسان ها را از رهگذر چشم به دام می اندازد. نگاه ها دام های شیطان است."
 
۳) عشق های دروغین
شمار زیادی از عشق های افراطی ادعایی پسران و دختران دروغین و تنها برای خوش گذرانی گذراست. باید پذیرفت که سن جوانی دوره لذت جویی و تنوع خواهی است. حال اگر ارتباط با جنس مخالف با محذورات و بازدارندگی های خاصی روبرو نباشد، چه دلیلی وجود خواهد داشت که بر اساس آن یک پسر، تنها با یک دختر یا به عکس دوست شود و با چند نفر خوش نگذراند! این امر آنگاه تشدید می شود که بدانیم در برخی خانواده ها و محیط های غیر مذهبی، داشتن چند دوست مخالف برای یک نفر افتخار شمرده می شود.
 
نتیجه دوستی ها و عشق های دروغین از آغاز روشن است. پسری که طرف مقابل خود را با شیوه های مختلف ماه ها و سالها به دنبال خود می کشاند هنگامی که پای صحبت جدی برای ازدواج به میان می آید، اعلام می کند که از آغاز قصد ازدواج نداشته و اساسا چنین دختری شایستگی همسری را ندارد!
 
۴) شکست در عشق و سرنوشت های وحشتناک
گاهی عشق دو طرف به هم شدید و احساسی است، اما دختر و پسر به دلایلی به هم نمی رسند در این صورت آنان شکست در عشق را تجربه خواهند کرد و عموم جوانان قدرت تحمل چنین شکستی را ندارند و غیر از امکان تنفر و انتقام وحشتناک مانند اسید پاشی و آسیب زدن به طرف مقابل از پیامدهای شکست عشقی است و جامعه ما لبریز از ماجراهای تلخ این نوع شکست ها است.