به گزارش «شیعه نیوز»، براساس نتایج تحقیقات انجام شده افرادی که به نوعی از این ویژگیها برخوردارند و محققان آنها را عنوان عملکرد اجرایی می شناسند، بیشتر در معرض وسوسه شکستن رژیم خود قرار می گیرند.
عملکرد اجرایی توانایی اهمیت قائل شدن برای گزینه ها، ارجحیت قائل شدن، انجام چند کار همزمان را دربرمی گیرد و همچنین دربرگیرنده حافظه آینده نزدیک هم می شوند، نوعی از حافظه و به یادآوری که ما برای انجام برنامه ها و طرحهای خود به آن نیاز داریم.
افرادی که حافظه آینده آنها ظعیف است، فراموش می کنند که طرحها و برنامه هایی که برای آینده نزدیک درنظر داشتند را انجام دهند برای مثال ممکن است که از یاد ببرند که در را هنگام خارج شدن از منزل قفل کنند، یا قراری که با دوستی داشته اند را فراموش کنند و نامه ای که قرار بود بنویسند را از خاطر ببرند.
این افراد اگر رژیم بگیرند به سادگی فراموش می کنند که رژیم دارند.
جولیا آلان روانشناس به عنوان محقق این تحقیق اظهار داشت: حافظه موجب می شود که شما در جریان باقی بمانید، هرگاه چیزی به شما برای خوردن تعارف می شود باید به خاطر بسپارید که رژیم هستید.
یک سری تحقیقاتی که در دانشگاه ابردین انجام شده نشان دهنده اهمیت عملکرد اجرایی برای پیروی از قوانین غذاخوردن سالم است.
برای مثال زمانی که از داوطلبان خواسته شد بنویسند که طی یک دوره سه روزه چه چیزهایی خورده اند، مشخص شد افرادی که حافظه آینده ضعیف تری داشتند، میوه ها و سبزیجات کمتر و میان وعده های قند دار بیشتری مصرف کرده اند.
وقتی به افرادی که رژیم غذایی داشتند این گزینه ارائه شد که با لذت تمام شکلات بخورند افرادی که عملکرد اجرایی ضعیف داشتند بیشتر در معرضه وسوسه خوردن شکلات قرار گرفتند.
دکتر آلان که خود را به عنوان فردی که دارای علمکرد اجرایی ضعیف است، توصیف می کند، اظهار داشت: فردی که عملکرد اجرایی با تأثیر اندکی دارد کمتر در مقابل وسوسه ها مقاومت می کند کمتر به چیزی که قرار است براساس برنامه مصرف کند توجه نشان می دهد.
وی که در جشنواره علم بریتانیا سخنرانی می کرد اظهار داشت: این نتایج به توضیح این مسئله کمک می کند که چرا برخی نسبت به دیگر رژیم گرفتن برای کم کردن وزن بدن و یا ترک سیگار را ساده و برخی دشوار تلقی می کند.
وی افزود: ما می دانیم که زمان، انرژی و هزینه های بسیاری در نهادهای ارائه اطلاعات سلامتی برای تغذیه مردم صرف می شود، نهادهایی که به مردم می گویند چه چیزی بخورند، چرا بیشتر از میوه ها و سبزیها استفاده کنند و چرا باید از چربی کمتری استفاده کنند، اما زمانی که به مردم نگاه می کنید، همه آنها می دانند که چه بخورند و چه نخورند اما مسئله اصلی اینجاست که برخی نمی توانند براساس مقاصد و طرحهای خود حرکت کنند.
غذاهایی که ارزش غذایی ندارند به آن بخش از مغز که میزان خورد و خوراک ما را کنترل می کند صدمه می زند، وقتی موشهای آزمایشگاهی میزان بیش از حد خود غذای چرب مصرف می کنند ظرف سه روز مغز آنها آسیب می بیند. براساس اظهارات محققان دانشگاه ابریدین باید تحقیقات بیشتر انجام شود تا مشخص شود که آیا این صدمات مغزی دائمی است یا خیر.