SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
سرویس جهان اسلام «شیعه نیوز» : براي اعياد شعبانيه، مي‌شود پلاكارد زد، چراغاني كرد، طاق نصرت بست، شيريني و شكلات و شيركاكائو پخش كرد، مداحي كرد يا مداحي و مولودي شنيد، ويژه‌نامه منتشر كرد، جنگ شادي و فيلم‌هاي كمدي كلاسيك در تلويزيون نشان داد و خيلي كارهاي ديگر!
اما گاهي يك رجوع، ورق زدن چند كتاب تاريخي و سيره و سنت، زير و رو كردن چند سايت و بالاخره پيدا كردن يك جواب به يك سوال، آن هم در ميانه عيد امام حسين(علیه السلام) يك طور ديگري است. انگار آن جرقه شعف‌آلود از پيدا كردن يك جواب، به اندازه همه آن چراغاني‌ها و پلاكاردها خوشحالت مي‌كند.
جواب اين است: برخلاف بسياري از مردم آن زمان كه صرفا از بيت‌المال سهم مي‌گرفتند، امام حسين(علیه السلام) و البته همه ائمه‌اطهار(علیهم السلام) به معني دقيق كلمه شغل داشتند و از سهميه ماهانه بيت‌المال امرار معاش نمي‌كردند.
امام حسين بن علي(علیه السلام)، سيدالشهدا(علیه السلام) كشاورز بود، مانند پدرش علي(علیه السلام)، البته يك كشاورز ثروتمند كه خودش عرق هم مي‌ريخت و شخم مي‌زد و مي‌كاشت و مي‌بخشيد و از اين ثروت در راه هدايت خلق استفاده مي‌كرد. به طور مشخص امام حسين(علیه السلام) متولي باغ‌هاي موقوفه حضرت اميرالمومنين(علیه السلام) در كوفه و مدينه بود و جالب اين‌كه متن وقف‌نامه امام علي(علیه السلام) به حسنين(علیه السلام) در نهج‌البلاغه آمده است.
و نكته جالب اين‌كه تا امام صادق(علیه السلام) ائمه‌اطهار(علیهم السلام) همه بر همين سنت كشاورزي بوده‌اند اما امام صادق(علیه السلام) علاوه بر كشاورزي، تجارت هم مي‌كردند و همين نمايانگر ارزش والاي كار و فعاليت و توليد سودمند در مكتب اهل بيت (علیهم السلام) است.
خيلي خلاصه و خودماني بايد گفت ميلاد امام حسين(علیه السلام) به همان اندازه كه مي‌تواند روز پاسدار باشد ـ كه هست، چرا كه حسين (علیه السلام) سالار همه پاسداران مرزهاي حق و حقيقت است ـ مي‌تواند روز كشاورز هم باشد؛ روزي كه مدت‌هاست از تقويم و خاطره و حتي رسانه‌هاي ما فراموش شده است.
منبع : جام جم