SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از فردا، درباره عقاید باطل فرقه وهابی تاکنون مطالب
بسیاری گفته و نوشته است اما شاید کمتر کسی به صورت مصداقی از جنایات تکان
دهنده این فرقه در حق شیعیان آل علی (علیه السلام) مطلع باشید. مطلبی که می
خوانیدحقایقی تکان دهنده از جنایات این فرقه است که از منابع مختلف تاریخی
که بسياري از مورخان شرق و غرب و حتي مورخان سعودي نوشته اند مانند«
المملکه العربيه السعوديه»،«عنوان المجد في تاريخ نجد»،تاريخ «العربيه
السعوديه »نوشته «ناسي ليف»و «مفتاح الکرامه» سيد جواد عاملي و کتب ديگر
جمع آوری شده است و در آن به صورت مستدل جنایات این فرقه ضاله را در دوره
های مختلف تاریخی بیان می کند.
در سالروز عيد غدير در هيجدهم ذيحجه
سال ۱۲۱۶ هجري قمري امير سعود بن عبد العزيز وهابي با سپاهي متشکل از بيست
هزار مرد جنگي به شهر کربلا حمله ور شد. کربلا در اين ايام در نهايت شهرت و
عظمت بود و زائرين ايراني و ترک و عرب بدان روي مي‌آوردند.
«سعود»
پس از محاصره شهر سرانجام وارد آن گرديد و کشتار سختي از مدافعين و ساکنين و
زنان و کودکان آن نمود و برخي عدد کشته شدگان را يکصد و پنجاه هزار تن
نوشته اند و مي‌گويند جوي خون در کوچه‌هاي کربلا به راه افتاد و جالي اين
که اسم اين کار را «جهاد في سبيل الله» و مبارزه بار نشر توحيد مي‌گذارند!
وهابيها
حرم مطهر حسين بن علي عليه السلام فرزند حضرت زهرا دختر پيامبر را ويران
نموده و ضريح مبارک آن حضرت را از جاي خود کندند و مرقد حبيب بن مظاهر را
سوزاندند و تمام ذخائر و نفائس حرم حسيني را چپاول کرده و اسبانشان را در
صحن حرم مطهر بستند و در حرم شريف قهوه دم کردند و آن چنان در حرم
مطهر،فساد و ويراني بار آوردند که فاجعه کربلا و حادثه روز حره و کردارهاي
بني اميه و متوکل عباسي تکرار شد.
کربلا پس از اين حادثه به وضعي
درآمد که شعرا براي آن مرثيه مي‌گفتند.وهابيها در مدت متجاوز از دوازده
سال،گاه و ناگاه به شهر کربلا و اطراف و همين طور به شهر نجف حمله مي‌کردند
و غارت و کشتار مي‌نمودند.
در نهم ماه صفر در سال ۱۲۲۱ شبانگاه
قبل از صبح،وهابيان به نجف حمله کردند و اهالي نجف را غافلگير نمودند حتي
برخي از وهابيان از ديوار سور نجف بالا آمدند و نزديک بود شهر نجف را متصرف
شوند و حرم شريف اميرالمؤمنين علي عليه السلام را تخريب نمايند که از
اميرالمؤمنين علي عليه السلام کرامات آشکار شد و معجزات روشن ظاهر گشت و از
سپاهيان وهابي بسياري کشته شدند و نااميد برگشتد.
در جمادي الثاني
سال ۱۲۲۲ وهابيان به بيست هزار جنگجو ـ بلکه بيشتر ـ شبانه به نجف حمله
کردند ولي با مقاومت مردم روبرو شدند و به شهر حله حمله کردند و سپس به
کربلا حمله نمودند و اين شهر را در روز روشن محاصره کردند.اهالي کربلا پشت
دروازه شهر مقاومت کردند کشته‌ها دادند و از دشمن نيز بکشتند و سرانجام
وهابيان بازگشتند و در عراق فساد و تباهي راه انداختند.
• در شعبان و
رمضان ۱۲۲۵ وهابيان که توانايي حمله به شهرهاي نجف و کربلا را نداشتند،
اطراف نجف اشرف و کربلا را احاطه کرده و راه‌ها را بستند و در امتداد دو
فرسنگ يا بيشتر از کوفه تا کربلا زائرين را محاصره کرده بودند و زائرين
امام حسين و اميرالمومنين علي عليه السلام را که از زيارت نیمه شعبان به
وطن‌هاي خود باز مي‌گشتند اموالشان را غارت نموده و به قتل مي‌رساندند.
•
در سالهاي ۱۳۴۵ و ۱۳۴۶ نيز بارها وهابيان به نواحي مختلف عراق حمله برده و
قتل و غارت مي‌کردندو گوسفندان و احشامشان را مي‌گرفت و خودشان را هم
کشتار مي‌کردند.سرانجام کار به جايي کشيد که عراقي‌ها به دولت انگليس شکايت
کرده و گفتند يا شما جلوي وهابيها را بگيريد و يا ما خود شخصا از خويشتن
دفاع کنيم که در پايان هواپيماي لشکر عراق وهابيان را عقب راند.
•
در روز عاشوراي ۱۴۲۵ هجري قمري وهابيان با نام گروه القاعده با انفجارهاي
متعدد در کربلاي معلي ما بين صفوف عزاداران حسيني فاجعه کربلا را تکرار
نمودند که باعث به شهادت رسيدن تعداد زيادي از عزاداران اعم از مرد و زن و
بچه شد.
• در روز ۲۵ رجب ۱۴۲۶ هجري قمري مصادف با شهادت امام موسي
کاظم عليه السلام وهابيان با نام گروه القاعده با پخش غداهاي مسموم و ايجاد
ترس و رعب و انفجارات متعدد در کاظمين ما بين صفوف عزاداران امام موسي
کاظم جنايت ديگري را مرتکب شدند که باعث به شهادت رسيدن حدود ۱۵۰۰ نفر اعم ا
ز مرد و زن و بچه شدند.
• پس از اشغال عراق توسط امريکا و
متحدانش،وهابيان از اين فرصت ايجاد شده توسط اربابانشان استفاده کردند و
براي اقامه اعتقادات شومشان و ضربه زدن به اسلام و ايجاد تفرقه بين مسليمن
بارها و بارها مردم مظلوم عراق اعم از شيعه و سني ما عرب و کرد،زن و
مرد،بزرگ و کوچک،پير و جوان را هدف اقدامات تروريستي خود قرار داده اند و
آنها را به خاک و خون کشيده اند به حدي که قلم از ذکر آنها ناتوان و شرمسار
است.
تخريب آثار تاريخي و باستاني اسلام
برخي از آثار
و اماکن تاريخي اسلام که بيانگر فرهنگ و تمدن اسلامي بود و به واسطه تحجر و
کوته فکري فرقه ضاله وهابيت ويران شده به این شرح است:
• بارگاه آمنه بنت وهب مادر پيامبر گرامي اسلام
• بارگاه ام المؤمنين حضرت خديجه کبري بنت خوليد عليها السلام.
• بارگاه و مسجد حضرت حمزه سيدالشهداء در احد
• بارگاه حضرت ابوطالب پدر گرامي اميرالمؤمنين
• بارگاه حضرت عبدالمطلب جد پيامبر گرامي اسلام و اميرالمؤمنين
• بارگاه حضرت حوا در جده
• بارگاه حضرت عبد الله پدر پيامبر در مدينه
• بيت الاحزان،خانه اي که حضرت زهرا عليها السلام در آنجا در سوگ پدرش مي‌گريست.
• مسجد سلمان در مدينه منوره
• خانه حضرت زهرا عليها السلام در کوچه حجر در مکه مکرمه
• جايگاه نفس الزکيه در مدينه منوره
• خانه رسول الله در مدينه،خانه اي که حضرت هنگام هجرت به مدينه در آنجا مستقر شد.
• خندقي که مسلمانان در جنگ خندق حفر نمودند
• بارگاه پيامبر خدا،يسع عليه السلام،در روستاي اوجام در قطيف
• مسجد جوانان در احساء،دومين مسجدي که پس از مسجد رسول الله در آن نماز جمعه برگزار شد.
• مسجد عباس بن علي در روستاي مطيرفي در احساء
• زادگاه پيامبر اسلام،خانه اي که در آن پيامبر گرامي اسلام در شعب هواشم در مکه مکرمه متولد شد
• خانه ام المؤمنين حضرت خديجه بنت خويلد در مکه مکرمه
• مسجد الشمس در مدينه منوره محل يکي از معجزات بزرگ رسول خدا
• خانه حمزه بن عبد المطلب عموي گرامي پيامبر
• خانه ارقم، که پيامبر و يارانش در آغاز بعثت در آن گرد مي‌آمدند
• بارگاه شهداي بدر و جايگاهي که براي پيامبر در غروه بدر نصب نمودند
• خانه حضرت علي عليه السلام که امام حسن و امام حسين عليهم السلام در آن متولد شدند
• ديوار اطراف شهر مدينه منوره
• خانه حضرت امام جعفر صادق در مدينه منوره
• محله بني هاشم در مدينه منوره
• مسجد تنبه الوداع
• مسجد البغله و بسياري ديگر از بقاع متبرکه و اماکن مقدسه
• قبرستان المعلي در مکه مکرمه که بارگاه و مقبره برخي از اهل بيت علهيم السلام و ياران پيامبر در آن قرار دارد.
• نشانه ورود و خروج فاطمه بنت اسد مادر اميرالمؤمنين پس از تولد آن حضرت از کعبه
• بارگاه‌هاي متعدد در قبرستان بقيع
• بارگاه ملکوتي ائمه بقيع عليهم السلام