اين به ياد خدا بودن به معناي يک حالت عرفاني خلسه‌آميز درويش‌مآبانه نيست که بعضي دلشان خوش باشد که خيلي خوب ما هميشه به ياد خداييم، هميشه هو مي‌زنيم؛ نه! به ياد خدا بودن فعال [مورد نظر است].
کد خبر: ۳۵۸۴
۰۰:۰۰ - ۱۳ شهريور ۱۳۸۷
به گزارش شيعه نيوز، پايگاه اطلاع‌رساني دفتر نشر آثار مقام معظم رهبري با انتشار ويژه‌نامه‌اي با عنوان "پرونده‌اي براي هميشه ترين کتاب" ضمن بيان برخي ديدگاه‌ها و نظرات رهبر فرزانه انقلاب در خصوص جايگاه و ترويج قرآن و فرهنگ قرآني، به انتشار فايل صوتي از سخنراني معظم له با موضوع تفسير آياتي از قرآن کريم در سال 1350 پرداخت.
ايشان در بخشي از اين تفسير که در مسجد کرامت مشهد ايراد شده، تصريح مي‌کنند: ايمان يک خصلت برجسته پيامبران خدا و مؤمنان و دنباله‌روان آن‌هاست. ايمان داشتن، باور داشتن به رسالت خود. فرق ميان رهبران الهي و رهبران سياست‌مدار جهاني در همين‌جاست. رهبر الهي مانند راهرو اين راه به آنچه مي‌گويد، به گامي که برمي‌دارد، به راهي که مي‌پيمايد با همه وجودش صميمانه مؤمن است. درحالي‌که سياستمداران عالم به آنچه مي‌گويند، ايمان، يا ايمان به قدر لازم، ندارند... ايمان از روي روشني، از روي درک، از روي فکر، با محاسبه‌هاي صحيح وقتي که انجام گرفت، آن‌وقت لازم نيست ما اين ايمان رو توي صندوق‌خونه بگذاريم که مبادا گرما و سرما و گرد و خاک و غبار به او آسيبي برسونه. آسيبي به او نمي‌رسه...
خردمند از نظر قرآن آن کسي است که اين عالي‌ترين ارزش‌ها رو بيش از همه‌چيز و همه‌کس مورد نظر داشته باشد. «الذين يذکرون الله» آن کساني‌اند خردمندان که ياد مي‌کنند خدا را «قياماً» در حال ايستاده، «قعوداً» در حال نشسته و «علي جنوبهم» و در حال به پهلو افتاده يعني در همه حال. در همه حال به ياد خدايند.
ايشان در بخش ديگري از اين تفسير اشاره مي‌کنند: اين به ياد خدا بودن به معناي يک حالت عرفاني خلسه‌آميز درويش‌مآبانه نيست که بعضي دلشان خوش باشد که خيلي خوب ما هميشه به ياد خداييم، هميشه هو مي‌زنيم؛ نه! به ياد خدا بودن فعال[منظور است] به ياد خدا بودني که عملي محسوب مي‌شود، چطور مگر؟ «و يتفکرون في خلق السموات و الأرض» و مي‌انديشند در آفرينش آسمان‌ها و زمين...