1. «اوصيكم بتقوى اللّه».
سفارش اولشان اين بود كه دامن زندگى خود را از آلودهشدن به گناهان كبيره و اصرار بر گناهان صغيره حفظ كنيد. گناهان كبيره و اصرار بر گناهان صغيره مانند كلنگ نوك تيزى است كه ساختمان انسانيت انسان را از بيخوبن خراب مىكند. در صورتى كه اين امور تداوم داشته باشد، يقينا انسان زير هوار گناهان خود می ماند و ديگر نمی تواند نجات پيدا كند و هلاك می شود. اين سخن پروردگار در قرآن نيز اشاره به همين موضوع دارد:
«ثم كان عاقبة الذين أساءوا السوء أن كذبوا بآيات اللّه و كانوا بها يستهزئون».
آنگاه، بدترين سرانجام سرانجام كسانى بود كه مرتكب زشتى شدند. به سبب اينكه آيات خدا را تكذيب كردند و همواره آنها را به مسخره گرفتند.
نمونهاى از مصاديق اين آيه دساستان كوتاهى است كه در عين كوتاهى بسيار دردناك است.
منبع:عرفان