بازپرس شعبه اول دادسراي امور جنايي تهران گفت: مسايلي مانند انحرافات اخلاقي، ضعف ايمان، استفاده از مواد مخدر، عدم پايبندي به اصول خانواده و مشکلات اقتصادي از عوامل ارتکاب به قتل در بين زوجين است.
کد خبر: ۳۴۲۳
۰۰:۰۰ - ۰۴ شهريور ۱۳۸۷
شاملو در گفتوگو با خبرنگار اجتماعي فارس در خصوص انگيزه ارتکاب به قتل در بين زوجين گفت: بيشتر افرادي که به قتل همسران خود دست ميزنند، داراي مشکلات روحي و رواني هستند.
بازپرس شعبه اول دادسراي امور جنايي تهران ادامه داد: افرادي که به دليل مشکلات اقتصادي به قتل دست مي زنند، در طول دوران زندگي مشترک داراي شوکهاي عصبي شده و در جايي ظرفيت خود را در برابر اين مشکلات کم ميبينند و چون نميتوانند خود را کنترل کنند، در نتيجه انگيزه ارتکاب به قتل همسر خود را پيدا ميکنند.
وي درخصوص مشکلات اقتصادي اضافه کرد: زندگي در خانههاي کوچک امروزي و نبود فضاي کافي براي زندگي مشترک، همچنين عدم تفريح در بين خانوادهها ميتواند در تحريک فرد براي انجام قتل موثر باشد.
شاملو با بيان اينکه قتل بين زوجين در تمام فصلهاي زندگي مشترک يک زوج ممکن است رخ دهد، خاطرنشان کرد: افرادي که 7 سال اول زندگي را پشت سرگذرانده باشند به يک تعادل نسبي روحي رسيده و داراي پختگي لازم براي ادامه زندگي شدند به همين دليل خيلي بعيد است که به قتل همسر خود دست بزنند.
وي افزود: افرادي که در 2 سال اول زندگي به قتل همسر خود دست ميزنند معمولاً داراي انحرافات اخلاقي يا بيماريهاي رواني هستند.
بازپرس شعبه اول دادسراي امور جنايي تهران در خصوص استفاده از مواد مخدر و ارتکاب به قتل همسر تأکيد کرد: کسي که براي به دست آوردن مواد مخدر، از فروش لوازم خانه شروع ميکند و به آزار و اذيت فرزندان و همسر خود ميرسد، نميتواند انسان متعادلي باشد و ممکن است با هر تحريکي، انگيزه ارتکاب به قتل همسر خود را به دست آورد.
وي در خصوص استفاده از آلت قتاله در اينگونه قتلها، افزود: چون چاقو وسيله راحت و سهلالوصولي است، اکثر قتلها با آن صورت ميگيرد و چون اکثر قاتلان از مشکلات و مجازات حمل سلاح گرم خبر دارند، چاقو را انتخاب ميکنند.
شاملو با بيان اين مطلب که زنان قاتل اکثراً از طريق مسموم کردن زوج خود از وي انتقام ميگيرند، اظهار داشت: به رغم اينکه گاهي تهيه سم براي قاتل مشکل است ولي اکثر زنان قاتل به دليل اينکه توان خود را براي درگيري و ارتکاب به قتل با چاقو يا ابزار ديگري کافي نميدانند، از طريق مسموم کردن همسر خود، وي را به قتل مي رسانند.
وي در خصوص افزايش وقوع ارتکاب به قتل در شهرهاي بزرگ تأکيد کرد: در شهرهايي که زرق و برق بسيار دارد همچنين سيستمهاي ماهوارهاي و فيلمهاي هاليوودي به راحتي و سهولت در دست جوانان قرار مي گيرد، قبح مسائلي مثل قتل در اين اشخاص از بين ميرود و ممکن است در ايجاد انگيزه قتل موثر باشد.
بازپرس شعبه اول دادسراي امور جنايي تهران در ادامه افزود: زندگي در شرايط امروزي در شهرهاي بزرگ در روح و روان اشخاص تأثير نامطلوب گذاشته و غيرت افراد را تحت تاثير قرار ميدهد. در نتيجه با بيتفاوت کردن فرد نسبت به اطرافيانش، انگيزه ارتکاب به قتل را افزايش ميدهد.
وي در خصوص اظهار پشيماني افرادي که قتل انجام ميدهند ، افزود: اظهار پشيماني براي افرادي که با نقشه قبلي قتل را انجام ميدهند کمرنگتر از افرادي است که بدون نقشه اين کار را مرتکب ميشوند.
شاملو اضافه کرد: افرادي که با نقشه، قتل انجام مي دهند، افراد کم هوشي هستند زيرا فکر ميکنند هيچگاه به دام پليس نميافتند ولي بيشتر آنها بعد از اينکه خود را در برابر قانون عاجز ميبينند، اظهار پشيماني ميکنند و شايد بتوانيم بگوييم کمتر از يک درصد از ابراز پشيماني خودداري ميکنند.
وي در خصوص وجود فرزند مشترک و عدم ارتکاب به قتل در بين همسران گفت: فرزنددار بودن هيچ تأثيري در انجام ندادن قتل در بين همسران ندارد. به طوري که مواردي را داشتيم که والدين با وجود داشتن فرزند 7 يا 5 ساله همسر خود را به قتل رساندهاند. البته اين افراد بايد از طريق باليني مورد بررسي قرار گيرند.
بازپرس شعبه اول دادسراي امور جنايي تهران با بيان اين مطلب که اکثر قاتلان بين 25 تا 30 سال دارند، اضافه کرد: اکثر کساني که از زندگي خود راضي نيستند و دائماً درحال مقايسه زندگي خود با ديگران هستند و نداشتههاي خود را بزرگ ميبينند، به فکر قتل ميافتند.
وي افزود: تفکر آنها اين است که چون نميتوانند همسر خود را طلاق دهند و ادامه زندگي مشترک هم برايشان سخت است، پس راهي جز قتل همسر ندارند و با اين تحليل که کسي متوجه قتل نخواهد شد، همسر خود را ميکشند.
شاملو با بيان اينکه انگيزه ارتکاب به قتل به طبقه اجتماعي، مشکلات فرهنگي و اقتصادي مربوط است، گفت: هرگز نميتوان طبقه اجتماعي خاصي را مورد خطاب قرار داد و ايجاد انگيزه ارتکاب به قتل در بين همه طبقههاي اجتماعي وجود دارد.
وي افزود: افرادي که قتل انجام ميدهند معمولاً مقتول را به عنوان اثر جرم در صحنه جنايت گذاشته و گاهي با برگشتن به محل جرم درصدد اين هستند که خودشان را بهتر بشناسند و ببينند چند درصد نسبت به خودشان آگاهي دارند.