دوران بيداري و خيزش هاي آزاديخواهانه و استقلال طلبانه در کشورهاي اسلامي , به همان اندازه که با حمايت و همراهي ملت هاي مسلمان همراه بود , با کارشکني هاي سنگين دشمنان اسلام و بدخواهان ملت هاي تحت ستم و استعمار نيز مواجه بود.
دولت انگليس که « پدر استعمار » نام گرفته , در دوران بيداري مسلمانان و ملت هاي شرق , به شيوه هاي جديدي متوسل شد که « استعمار نو » ناميده ميشود. استعمار نو , عامل اصلي مانع تراشي بر سر راه جنبش هاي آزاديخواهانه و استقلال طلبانه بوده و اکنون نيز هست .
ايجاد تفرقه ميان شيعه و سني و درگير کردن آنان با يکديگر , يکي از شگردهاي انگليس در قالب « استعمار نو » بود که اکنون علاوه بر انگليس , آمريکا نيز از اين حربه استفاده مي کند. ابزارهاي ديگري از قبيل ملي گرائي نيز از جمله سازوکارهاي مورد استفاده سردمداران استعمار نو بود که هم اکنون از آنها نيز در بسياري از نقاط جهان به تناسب موقعيت استفاده مي شود.
در روايات تاريخي معتبر آمده است که در دوران قاجار , سفارت انگليس در تهران با حدود 10 واسطه و با بکار گرفتن پول و عناصر ظاهرالصلاح , مطالب مورد نظر خود را از زبان يک روضه خوان با هدف برانگيختن احساسات مذهبي و دامن زدن به اختلافات , بيان مي کرد. کاري که در هفته هاي گذشته جاسوسان انگليسي در عراق درصدد انجام آن بودند نيز از همين قبيل بود. دو انگليسي جوان با گذاشتن ريش و آرايش سروصورت , خود را به قيافه عراقي ها در آوردند و با پوشيدن لباس عربي تلاش کردند در هيئت شيعيان ظاهر شوند و مراکزي که متعلق به اهل سنت بود را منفجر کنند و يا انفجارهائي بوجود بياورند که قربانيان آن ها اهل سنت باشند و سپس با شايعاتي که به راه مياندازند آنرا به شيعيان نسبت دهند. آنها اگر به اين کار موفق ميشدند , قطعا موج جديدي از تفرقه و کينه ورزي ميان شيعيان و اهل سنت عراق بوجود ميآوردند که ميتوانست موانع موجود بر سر راه مردم اين کشور براي اخراج اشغالگران و رسيدن به استقلال و آزادي را تشديد کند.
همين توطئه اکنون با شيوه هائي ديگر در ايران درحال اجراست . بکارگيري ابزارهائي از قبيل اينترنت و مطبوعات , علاوه بر شيوه هاي سنتي گذشته , توانسته است به سردمداران استعمار نو براي تعقيب کردن توطئه شومي که در جهت ايجاد تفرقه ميان شيعه و سني و تحقق اهداف پليد استعماري خود دارند کمک نمايد.
اين ابزارها بجاي آنکه در خدمت روشنگري عليه دشمنان مشترک باشند و از آنها براي تقويت وحدت امت اسلامي استفاده شود , متاسفانه در خدمت اهداف دشمنان مشترک درآمده اند و براي دامن زدن به تفرقه بکار گرفته ميشوند. ترديدي نيست که برنامه ريزي استعمارگران و تغذيه مالي و تدارکاتي آنها نقش اصلي را در اين توطئه بازي مي کند . سرمايه گذاري 40 ميليون دلاري آمريکا براي ضربه زدن به مرجعيت و روحانيت شيعه از طريق به افراط کشاندن مداحي ها فقط بخشي از اين سرمايه گذاري است . آمريکا در طرف ديگر اين ماجرا نيز سرمايه گذاري مي کند تا حلقه محاصره را هر قدر ممکن است تنگ تر نمايد.
استفاده ابزاري از عناصر افراطي براي ايجاد تفرقه و دامن زدن به اختلافات ميان سني و شيعه , يکطرفه نيست . اسناد و مدارک موجود نشان ميدهند اين يک اقدام دوطرفه است که خطر را تشديد مي کند کما اينکه در هر دو طرف , عقلاي قوم از اين شيوه ها نگران هستند و براي آينده ايران و آينده امت اسلامي احساس خطر مي کنند.
قطعا احساس نگراني در عين حال که خوبست اما کافي نيست . همه دلسوزان بايد با احساس مسئوليت وارد ميدان عمل شوند و بدانند که اگر امروز با اين توطئه سنگين برخورد نکنند , فردا دير است . اين , يک هشدار است که عقلاي قوم , اعم از شيعه و سني و دولتي و غيردولتي , بايد آنرا جدي بگيرند.