درصد بالايي از ترافيک، کندي حرکت و تصادفات در خيابانها به حضور زنان با پوششهاي زننده و جلب توجه کننده بازمي گردد.
کد خبر: ۳۱۴۱
۰۰:۰۰ - ۱۵ مرداد ۱۳۸۷
حضور زنان بدپوشش در معابر عمومي بويژه در فصل تابستان مهمترين عامل حواس پرتي و تصادف رانندگان در خيابانهاي اروپاست.
به گزارش شيعه نيوز ، يکي از دلايل اصلي تصادفات رانندگي عدم حضور ذهن و تمرکز رانندگان است. اين حالت بيشتر اوقات توسط عوامل خارجي در راننده ايجاد مي شود. بنا بر پژوهشهاي صورت گرفته زنان بدپوشش مهمترين نقش را در اين ميان بازي مي کنند.
مجله تخصصي “موتور” با همکاري يک موسسه پژوهشي در مونيخ آلمان اقدام به يک نظرسنجي در يکي از بزرگترين شهرهاي اين کشور کرده و به نتايج قابل ملاحظه اي دست يافته است.
بر اساس اين گزارش درصد بالايي از ترافيک، کندي حرکت و تصادفات در خيابانها به حضور زنان با پوششهاي زننده و جلب توجه کننده بازمي گردد. پوشش نامناسب زنان بويژه در ايام تابستان توجه رانندگان را به خود معطوف کرده و موجب بروز تصادفات و يا راه بندان در معابر مي شود.
اين نظر سنجي که تنها در بين مردان به اجرا در آمده است همچنين نشان مي دهد، مردان اروپايي با ديد جنسيتي به زنان نگريسته و در وهله اول درصدد ارزيابي آنان از لحاظ جنسي هستند.
به اعتقاد کارشناسان مهمترين دليل بوجود آمدن چنين ديدگاهي در مردان نوع پوشش و بي حجابي زنان است. هر چند پيروي زنان اروپا از انواع مدها و پوشيدن لباسهاي تحريک آميز توسط آنان مي تواند به تمايل آنان براي روز بودن تعبير شود، اما اين مساله علاوه بر تغيير ديدگاهها در جامعه معضلات ديگري را نيز به بار آورده است.
اوج مساله بدپوششي زنان در ايام گرم تابستان مشاهده مي شود و اين امر با تحت تاثير قرار دادن بسياري از فاکتورهاي اجتماع از جمله سلامت اخلاقي جامعه، حتي بر عبور و مرور وسايط نقليه نيز تاثير مي گذارد.
نکته ديگري که از نظر روانشناسان قابل بررسي است، عدم وجود کنترل چشمي در مردان اروپايي است. از نظر درصد بسياري از رانندگان مردي که با تماشاي زنان بدپوشش در حين رانندگي حادثه مي آفرينند، يک نگاه کوتاه بي ضرر است.
اما آمارهاي بدست آمده در اين مورد عکس اين قضيه را ثابت مي کند. به اعتقاد روانشناسان اين ميل مردان ناشي از نوعي بيماري رواني است و شمار مردان مبتلا به چنين بيماري روز به روز در حال افزايش است.
صرفنظر از علل واقعي چنين رويدادهايي، امروز در غرب لزوم ايجاد سازوکاري که بتواند از بروز بيشتر بي اخلاقي ها و سوانح ناشي از آن جلوگيري کند، بيش از پيش احساس مي شود. اما مقابله دولتها با چنين پديده هايي بدليل به خطر افتادن آزاديهاي فردي! با محدوديتهاي بيشماري روبرو است.