قال ابوبکر ابن العربي في العواصم:
(الرحمن علي العرش استوي)قالوا: «إنّه جالس عليه، متّصل به، وأنّه أکبر بأربع أصابع، إذ لايصحّ أن يکون أصغر منه، لأنّه العظيم، ولا يکون مثله لأنّه (ليس کمثله شيء) فهو أکبر من العرش بأربع أصابع»
(( العواصم من القواصم: 209. )).
ابن عربي در تفسير آيه شريفه (الرحمن علي العرش استوي)مي گويد: خداوند بر روي عرش مي نشيند و چهار انگشت از عرش بزرگتر (پهن تر) مي باشد زيرا خداوند عظيم است و نمي شود که با عرش يکسان باشد و از اين روي چهار انگشت از عرش بزرگتر مي باشد.
طبري در تفسير خود در ذيل آيه شريفه (وسع کرسيّه السماوات والأرض) از عبد اللّه بن خليفه از رسول اکرم(صلي الله عليه وآله وسلم) نقل کرده که فرمود: «وإنّه ليقعد عليه فما يفضل منه مقدار أربع أصابع، ثمّ قال بأصابعه» خداوند بر روي کرسي مي نشيند و از هر طرف به مقدار چهار انگشت از کرسي پهن تر مي باشد، آنگاه حضرت فرمود: به مقدار چهار انگشت خداوند.
وقال الديلمي قال ابن عمر : «إنّ اللّه عزّ وجل ملأ عرشه يفضل منه کما يدور العرش أربعة أصابع بأصابع الرحمن عز وجل».
فردوس الأخبار ج 1 ص 219
ديلمي از عبد اللّه عمر نقل کرده که خداوند، عرش خود را پر مي کند به طوري که از هر طرف، چهار انگشت به اندازه انگشت خداوند، بيشتر مي آيد.