فراخوان شیعه نیوز برای ارسال قطعه ادبی به مناسبت سالروز شهادت پیامبر مکرم اسلام ، امام حسن مجتبی و امام رضا (علیهم السلام)

ای وسعت بهاری بی انتهای سبز
مرد غریب شهر ولی آشنای سبز

روح اجابت ست به دست تو بسکه داشت
باغ دعای هر شب تو ربنای سبز

هر شب مدینه بوی خدا داشت تا سحر
از عطر هر تلاوت تو با صدای سبز

سرسبزی بهشت خدا چیست ؟ رشته ای
از بالهای آبیتان آن عبای سبز

از لطف اشکهای سحر غنچه داده است
در دامن قنوت شبم این دعای سبز

""کی می شود که سایه کند بر مزار تو
یک گنبد طلائی و گلدسته های سبز""

آن وقت تا قیام قیامت به لطفتان
داریم در بقیع تو یک کربلای سبز

السلام عليک يا حسن بن علي
از تاب رفت وتشت طلب کردو ناله کرد
وان تشت را ز خون جگر باغ لاله کرد
خونيکه خورد در همه عمر از گلو بريخت
خود را تهي ز خون دل چند ساله کرد

سلام بر امام من
ای دل قدحی صفا طلب کن
بوی خوش مصطفی طلب کن
در کوی علی پلاک هشتم
از دست رضا شفا طلب کن

یا سلطان رضا

باید از این غربت خون گریه کرد و باید از بی بی دو عالم خانم فاطمه زهرا (س) و امیر المومنین علی بن ابی طالب طلب آمرزش کرد که این بی حرمتی شد و ما کاری نمی کنیم (خاک عالم بر سر من)
یه عمره که عزاداریم
دلم هنوز روضه خونه
که قبر چهار تا امامم
شده شبیه ویرونه
یا علی مدد.

كوجه بس كوجه مشهد بوي امام رضا مده****ديدن كلدسته هاش دل ادم جلا مده****صبح زود سركوجه ها هر كي كه از خانه ميه ****دس به سينش مزره سلامي به اقا مده **** ما كه از بجكي مان همش ميامدم حرم **** وقت مردن مدنم جوابيم به ما مده

در مشهدالرضاعليه الاف التحيه والثنا دعاكوي تمامي شيعيان اميرالمومنين علي عليه السلام هستيم

زائري بارانيم .اقا بدادم ميرسي****بي بناهم خسته ام .تنها. بدادم ميرسي ****كرجه اهو نيستم اما براز دلتنكيم****ضامن جشمان اهوها بدادم ميرسي ****من دخيل التماسم رابه جشمت بسته ام**** هشتمين دردانه زهرا بدادم ميرسي .

التماس دعا

تير باريد ز بس بر بدنت ****سرخ ازخون بدن شد كفنت **** سينه ها از ألم افروخته شد **** تن و تابوت به هم دوخته شد

یا زهرا.....
آسمان ز این غم غرش سر داده است....
ناله های فاطمه عرش را لزانده است.....
زینب خون به جگر میخورد....
مهدی ز این مصیبت خون میگرید....
اللهم عجل الولیک الفرج....

التجا به بارگاه یار

ای مرا آرامش جان، زی تو جان آورده ام

بندگی را در حضورت ارمغان آورده ام

بار گاهت را پی تعظیم، سر بسپرده ام

آستانت را پی ِتشریف، جان آورده ام

خاک کوی مُشکبویت را به مژگان رُفته ام

محضرت را روی گرد آلود از آن آورده ام

دردمندم، سر بر این مهر آستان بنهاده ام

ریزه خوارم رو بر این گسترده خوان آورده ام

جُرم پنهان گربیابان در بیابان کرده ام

اشک پیدا کاروان در کاروان آورده ام

جسم و جانی خسته و فرسوده از بار گناه

در جوار رحمتت ای مهربان آورده ام

ذرّه ای را پای بوس مهرِتابان کرده ام

قطره ای را سوی بحر بیکران آورده ام

از بدِ ایام و از جور گروهی نابکار

با تضرّع رو بر این دارالامان آورده ام

شکوه را بستم لب و بگشادم از دل جوی خون

آنچه بودم در نهان، زی تو عیان آورده ام

جان درد آلود و آه سرد و چشمی اشکبار

این همه همراه جسمی ناتوان آورده ام

ای سراپا لطف، دریابم که افتادم ز پای

دستگیرم شو که بس بارگران آورده ام

گربگردانی تو روی از من کرا روی آورم؟

با امیدی روی بر این آستان آورده ام

آشیان در دستِ بادم، مرغ طوفان دیده ام

دل به بوی گل بسوی بوستان آورده ام

دور از این سر سبز گلشن هرگزم روزی مباد

آشیان اینجاست، برگ آشیان آورده ام

هر چه دارم از طفیل لطف بی پایان تست

گر لبی خاموش و گر طبعی روان آورده ام

گفتن و نا گفتن من با اشارات تو بود

بس خطا گفتم که این آوردم آن آورده ام

هم ترا می آورم در ساحت قدست شفیع

هم ترا در پیشگاه تو ضمان آورده ام

با کدامین آبرو از رفته ها عذر آورم

من که با سرمایه هستی، زیان آورده ام

بر قبول خواهش دل گر مرا دست تهی است

دامنی پر درّ و گوهر ارمغان آورده ام

ذرّه ام پیوندم از خورشید کی گردد جدا

نیستم، اما زهستی ها نشان آورده ام

نعمت اینم بس که در هر صبحدم چون آفتاب

رو به دربار امام راستان آورده ام

این بزرگی بس مرا کز نعمت قرب جوار

سرخط آزادگی تا جاودان آورده ام

زادگاهم توس و جان پرورد این آب و گلم

خانه زادم برتری زین خاندان آورده ام

دایه، کامم را به نام نامیّت برداشت از آنک

در نخستین حرف، نامت بر زبان آورده ام

ای خدا را حجّت و ای هشتمین حجّت به خلق

گر قبول افتد زبان مدح خوان آورده ام

خامه عمری خیره رفت و چامه هم، اینک زشوق

بی ریا در خدمتت این هردوان آورده ام

بر دهانم خاک! کی یارم ثنایت را به لفظ

بلکه این معنی برای امتحان آورده ام

گفتم از الفاظ رنگین زیوری بندم به نظم

ای دریغا کاسمان و ریسمان آورده ام

وصف ذاتت در بیان هرگز نگنجد لاجرم

از دل امیدوارم ترجمان آورده ام

اشک، یاری کرد و دل شد راهبر این چامه را

راستی را سوده دل ارمغان آورده ام

چون مرا در ساحت قدست نمی باشد "کمال"

مصرع برجسته ای را نورهان(1) آورده ام

در خراسان پیرو استاد شروانم که گفت:

"این گلاب و گل همه زین بوستان آورده ام"

"احمد کمال پور"، معاصر
پی نوشت:
1- ره آورد، تحفه و سوغات.

كار زيبايي انجام داديد اجرتون با صاحب عزا اقاحضرت مهدي موعود

سلام بر دوّمین خلیفه و جانشین رسول خدا صلی الله علیه وآله، امام حسن مجتبی علیه السلام که او را به زهر جفا مسموم و شهیدش نمودند و پس از شهادتش نیز به بدن مطهرش رحم نکردند و با 70 تیر، جگر گوشه رسول خدا صلی الله علیه وآله را بدرقه نمودند.
یا رسول الله، این بدن غرق به خون حسن توست که دلش از تیر طعنه و بدنش از تیر کینه و جگرش از زهر جُعده خون است... .

شيعه نيوز خدا خيرت بده انشالله