شیعه نیوز: چهار سوار آخرالزمان یکی از مشهورترین و بحثبرانگیزترین نمادهای دینی به ویژه در مسیحیت است. این نماد به عنوان نشانهای از پایان جهان و وقایع آخرالزمانی تلقی میشود که در کتاب انجیل اشاره های زیادی به آن شده است.
آخرُ الزَّمان به معنای دوره پایانی جهان در همه ادیان الهی است که با حوادث عجیب شناخته میشود. در اسلام مهمترین رخداد آخرالزمان، ظهور دوازدهمین امام شیعیان برای رهایی انسانها و در مسیحیت فرود آمدن عیسی (علیهالسلام) از آسمان است. در کتاب «مکاشفۀ یوحنا» بخشی از کتاب مقدس مسیحی که اختصاص به پیشگوییهایی رازآلود دربارۀ پایان دنیا و رویدادهای آخرالزمانی دارد، از چهار سوار نوشته شده.
در میان همه زنجیره های رویدادها و بلاهای طبیعی یکی از تصویرسازیهای جالب از آخرالزمان مربوط به عهد جدید مسیحیت و سخن از چهار سوار آخرالزمان است که با پیدا شدن سر و کلهی آنها آغازِ پایان دنیا رخ میدهد. درباره این چهار سوار پایان دنیا نقاشی و تصویرهای مختلفی کشیده شده و هر کدام از این چهار سوار ویژگیها، نماد و شخصیت مخصوص به خود را دارند که در ادامه این به آنها پرداخته ایم.
سوارکاران آخر الزمان
اول:سوار بر اسب سفید
دیدگاههای متناقضی درباره نخستین سوار وجود دارد. در کتاب مکاشفه، نخستین سوار تاج استفانوس (تاج پیروزی) بر سر و اسب سفید رنگ دارد و در تعقیبهایش پیروز خواهد شد. برخی مدعی هستند سوار اسب سفید مسیح است و پیروزی او پیام انجیل است که قلب و ذهن مردم را تسخیر میکند. برخی دیگر او را شیاد شبیه مسیح دانسته و برخی این سوار را «دجال» میدانند.
دوم:سوار بر اسب قرمز آتشین
دومین سوار اسبی به رنگ قرمز آتشین و شمشیر بزرگی در دست داشته و آرامش را از زمین میگیرد و به دلیل اعمالش مردم یکدیگر را میکشند و آشوبهای مدنی برپا میشود.
سوم:سوار بر اسب سیاه
سوار سوم اسبی سیاه با ترازویی در دست دارد، برخی بر این باورند که ترازو نشانهای از قحطی و اسب سیاه سقوط نظام پولی و تورم افسارگسیخته است که منجر به کمبود مواد غذایی میشود.
چهارم:سوار بر اسب رنگپریده
چهارمین سوار بر اسب رنگ پریده ای نشسته که با شمشیر، قحطی، طاعون و موجودات وحشی این قدرت را دارد که یکچهارم مردم دنیا را بکشد.مرگ نام سوار اسب چهارم است و «رنگپریده» به قدر کافی معنای اصلی کلمه یونانی chloros را بیان نمیکند که بیشتر سبزفام است.
پریتریستها و تاریخ گرایان چهار سوار را کدام ژنرال ها می دانند؟
پریتریستها چهار سوار را چهار ژنرال، امپراتور وسپاسیان، آنتیوخوس، آگریپا دوم، سوهموس و مالخوس معرفی میکنند.
تاریخگرایان نیز سوارکاران را با دورههای متفاوتی که کلیسا تجربه کرده، رنگ سفید همیشه با مسیح ارتباط دارد، سوارکار دوم نشاندهنده آزار و شکنجه ایست که مؤمنان مدت کوتاهی پس از تأسیس کلیسا با آن مواجه شدند، سوار سوم نشاندهنده نایابی نور مسیح، اسب رنگپریده و سوارکار نمایانگر دوره چهارم تاریخ کلیسا هماهنگ میداند.