شیعه نیوز | فیبروم رحم، توده‌های غیر سرطانی در دیواره یا داخل رحم هستند که می‌توانند علائم متنوعی از جمله خونریزی شدید و درد را ایجاد کنند.
به گزارش «شیعه نیوز»، فیبروم رحم، توده‌های غیر سرطانی در دیواره یا داخل رحم هستند که می‌توانند علائم متنوعی از جمله خونریزی شدید و درد را ایجاد کنند. این توده‌ها معمولاً در دوران باروری و به‌ویژه در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی بروز می‌کنند. درمان فیبروم‌های رحم بسته به اندازه و شدت علائم می‌تواند شامل روش‌های دارویی، جراحی و سایر تکنیک‌های پزشکی باشد. با آگاهی داشتن نسبت به علل این بیماری، علائم و روش‌های مختلف درمان فیبروم رحم از جمله میومکتومی، هیسترکتومی و ابلیشن آندومتر می‌توان از عوارض آن جلوگیری کرد.
فیبروم رحم چیست؟
فیبروم رحم به توده‌های غیر سرطانی گفته می‌شود که در داخل یا روی دیواره رحم رشد می‌کنند. این توده‌ها اغلب در سنین 30 سالگی تا یائسگی، ظاهر می‌شوند و معمولاً از بافت عضلانی صاف تشکیل شده‌اند. برخلاف نگرانی‌هایی که اغلب خانم‌ها دارند، فیبروم‌ها با افزایش خطر سرطان رحم همراه نیستند و تقریباً هرگز به سرطان تبدیل نمی‌شوند. اندازه این توده‌ها بسیار متغیر است و می‌تواند از اندازه‌ای به کوچکی یک دانه سیب تا بزرگی یک هندوانه برسد.
در بسیاری از موارد، افراد ممکن است حتی متوجه وجود فیبروم نشوند، زیرا اغلب بدون علامت هستند و در معاینات فیزیکی مانند سونوگرافی یا معاینه لگن به‌طور اتفاقی تشخیص داده می‌شوند. با این حال در موارد شدیدتر، فیبروم‌ها می‌توانند رحم را گسترش داده و به افزایش وزن منجر شوند. علت دقیق ایجاد این تومورهای خوش خیم هنوز مشخص نیست، اما برخی تحقیقات احتمال می‌دهند که سطح بالای استروژن نقشی در رشد آن‌ها داشته باشد.
فیبروم رحم با چه علائمی همراه است؟
علائم فیبروم رحم بسته به اندازه، تعداد و محل قرارگیری آن متفاوت است. فیبروم‌های زیر مخاطی ممکن است خونریزی شدید پریود و مشکلات ناباروری ایجاد کنند. از علائم شایع فیبروم رحم می‌توان به خونریزی زیاد پریود، لکه بینی بین دوره‌ها، درد بیشتر هنگام پریود، دوره‌های طولانی‌تر پریود و دفع لخته‌های خونی اشاره کرد. همچنین، فشار یا احساس پری در ناحیه لگن، تکرر ادرار و تورم شکم در موارد فیبروم‌های بزرگ دیده می‌شود.
برخی از زنان نیز در طول رابطه جنسی درد و ناراحتی حس می‌کنند یا از یبوست رنج می‌برند. در مواردی که فیبروم‌ها به مثانه فشار وارد کنند، ممکن است تخلیه کامل ادرار دشوار شود. علاوه بر این، کمبود آهن ناشی از خونریزی‌های شدید ممکن است ریزش مو را نیز به دنبال داشته باشد.
علت فیبروم رحم
علت دقیق فیبروم رحم هنوز مشخص نیست، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهد که هورمون‌های استروژن و پروژسترون در رشد آن‌ها نقش دارند. به‌طوری که با افزایش این هورمون‌ها، فیبروم‌ها بزرگ‌تر و با کاهش آن‌ها، کوچک‌تر می‌شوند. عوامل دیگری از جمله سابقه خانوادگی، دیابت، فشار خون، اضافه وزن، شروع زودهنگام قاعدگی و مصرف زیاد گوشت قرمز نیز می‌توانند خطر بروز فیبروم را افزایش دهند. همچنین کمبود ویتامین D، استرس زیاد، و مصرف نوشیدنی‌های الکلی و کافئین از دیگر عوامل مؤثر هستند. از سوی دیگر، مصرف بیشتر میوه و سبزیجات می‌تواند خطر فیبروم را کاهش دهد.
راه‌های درمان فیبروم رحم
درمان فیبروم رحم بسته به شدت علائم و اندازه توده متفاوت است. روش‌های درمان شامل مصرف داروهای هورمونی، جراحی و برخی روش‌های کم تهاجمی می‌شوند. پزشک بر اساس شرایط فرد، بهترین روش درمان را پیشنهاد می‌کند تا علائم کاهش یابد یا فیبروم‌ها کوچک شوند.
درمان دارویی با آگنوسیت‌‌‌های GnRH
آگونیست‌های GnRH داروهایی هستند که با کاهش سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون، به کوچک شدن فیبروم رحم کمک می‌کنند و چرخه قاعدگی را متوقف می‌سازند. این دارو علائمی مشابه دوران یائسگی مانند خشکی واژن، گر گرفتگی و تعریق ایجاد می‌کند. پزشک معمولاً این دارو را برای دوره کوتاه مدت و به‌ویژه قبل از جراحی تجویز می‌کند تا فیبروم‌ها کوچک‌تر شوند و جراحی آسان‌تر انجام شود.
میومکتومی
میومکتومی نوعی جراحی است که برای برداشتن فیبروم‌های بزرگ رحم انجام می‌شود و به سه روش هیستروسکوپی، لاپاراسکوپی و لاپاراتومی قابل اجرا است. در روش هیستروسکوپی، پزشک یک ابزار نازک و انعطاف پذیر را از طریق واژن وارد رحم می‌کند تا فیبروم‌ها را بردارد. در لاپاراسکوپی، چند برش کوچک روی شکم ایجاد شده و با استفاده از ابزارهای جراحی کوچک، فیبروم‌ها خارج می‌شوند. اما در لاپاراتومی، پزشک با ایجاد یک برش بزرگ‌تر در شکم، دسترسی کاملی به رحم پیدا کرده و فیبروم‌ها را از رحم خارج می‌کند.
هیسترکتومی
هیسترکتومی جراحی است که در آن رحم به‌طور کامل برداشته می‌شود و تنها راه درمان قطعی فیبروم رحم نیز به شمار می‌آید. اگر فیبروم‌ها شدید شوند یا دیگر روش‌های درمانی مؤثر نباشند، پزشک ممکن است هیسترکتومی را توصیه کند. با این جراحی، فیبروم‌ها دیگر قادر به رشد نخواهند بود و علائم نیز به‌طور کامل از بین می‌روند. این روش برای افرادی که قصد بارداری در آینده ندارند، مناسب‌تر است.
ابلیشن آندومتر
ابلیشن آندومتر روشی برای درمان فیبروم‌های کوچک است که در لایه داخلی رحم یا مخاط رحم قرار دارند و به عضله رحم نفوذ نکرده‌اند. در این روش، پوشش داخلی رحم تخریب می‌شود که به کاهش خونریزی و کوچک شدن فیبروم‌ها کمک می‌کند. ابلیشن آندومتر معمولاً برای زنانی که فیبروم‌های کوچک دارند و قصد بارداری در آینده را ندارند توصیه می‌شود، زیرا تخریب پوشش رحم می‌تواند بارداری را دشوار یا غیرممکن کند. این روش کمتر تهاجمی بوده و در مقایسه با جراحی‌های گسترده‌تر، دوره بهبودی کوتاه‌تری دارد.
سخن پایانی
درمان فیبروم رحم نیازمند بررسی دقیق علائم و شرایط فردی بیمار است. روش‌های مختلفی از جمله درمان‌های دارویی و جراحی برای کاهش اندازه و علائم فیبروم‌ها وجود دارد. از آنجا که هر روش مزایا و معایب خاص خود را دارد، مشاوره با پزشک متخصص برای انتخاب بهترین گزینه ضروری است. با درک کامل از علت فیبروم رحم و روش‌های درمانی موجود، می‌توان به بهبود کیفیت زندگی و کاهش عوارض ناشی از این توده‌ها کمک کرد. مراقبت‌های پزشکی به‌موقع می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و سلامتی را به فرد بازگرداند.