شیعه نیوز | خودخواهی، درست مانند هر ویژگی شخصیتی دیگری، یک انتخاب شخصی نیست، بلکه یک الگوی روانشناختی است که مقابله با آن می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
به گزارش «شیعه نیوز»، ممکن است متوجه شوید که برخی افراد اغلب از عبارات خاصی استفاده می کنند که نشان دهنده خودشیفتگی یا احساس مهم بودن آنهاست. برقراری ارتباط با آنها می تواند ناامید کننده و حتی گیج کننده باشد.
با این حال، درک روانشناسی پشت این عبارات می تواند بینش هایی را در مورد رفتار آنها ارائه دهد و به مدیریت مؤثرتر روابط کمک کند.
پس بیایید به مبحث خودپرستی بپردازیم و برخی از رایج ترین عباراتی را که فقط افراد خودخواه استفاده می کنند، بر اساس روانشناسی بررسی کنیم.
۱) "من در ... بهترین هستم"
این عبارت نشانه کلاسیک یک فرد خودخواه است. آنها اغلب از آن به عنوان راهی برای بالا بردن خود از دیگران استفاده می کنند و برتری خود را در یک زمینه خاص، چه شغل، یک ورزش، یا هر مهارت یا استعداد دیگری ابراز می کنند.
به عنوان مثال، ممکن است بشنوید که می گویند: "من در بستن معاملات در کل شرکت بهترین هستم."
در حالی که اعتراف به توانایی ها و دستاوردهای خود هیچ اشکالی ندارد، اما این موضوع زمانی مطرح می شود که این تصدیق به تکبر و خود بزرگ بینی تبدیل شود.
روانشناسی پشت این عبارت حاکی از نیاز عمیق به تأیید مداوم است که اغلب از اعتماد به نفس پایین یا عدم اطمینان ناشی می شود. آنها با اعلام برتری فرضی خود، اساساً به دنبال تأیید خارجی برای تقویت نفس شکننده خود هستند.
مهم است که بدانید این نظرات بیش از هر چیز دیگری منعکس کننده ناامنی های این افراد است. درک این موضوع می‌تواند به شما کمک کند مکالمات با آنها را به طور مؤثرتری هدایت کنید، بدون اینکه اجازه دهید اظهارات خودپسندانه آنها تأثیر منفی بر شما بگذارد.
۲) "من به کمک کسی نیاز ندارم"
افراد خودخواه معمولاً معتقدند که می توانند همه چیز را به تنهایی مدیریت کنند و نیازی به کمک دیگران ندارند. آنها ممکن است کمک را حتی در صورت نیاز رد کنند، فقط برای اینکه با این تصویر خودساخته از شکست ناپذیر یا برتر بودن همراه باشند.
از نظر روانشناختی، این اصرار بر اتکا به خود ممکن است ناشی از ترس از ضعف یا ناتوان به نظر رسیدن باشد. این راهی برای آنها برای حفظ کنترل و برتری در هر موقعیتی است.
اما به یاد داشته باشید، اعتراف به نیاز به کمک یا همکاری نشانه ضعف نیست. بلکه نشانه قدرت و فروتنی است.
۳) "هیچکس این کار را بهتر از من انجام نمی دهد"
افراد خودخواه به شدت معتقدند که هیچکس نمی تواند وظیفه ای را بهتر از آنها انجام دهد، حتی اگر شواهد خلاف آن را نشان دهد.
نیاز به باور و اظهار بی‌نظیر بودن آنها فقط به این نیست که توانایی‌هایشان را به رخ بکشند. این عمیقاً ریشه در اثر دانینگ-کروگر دارد، یک سوگیری شناختی که در آن افراد با توانایی پایین در یک کار، توانایی خود را بیش از حد ارزیابی می کنند.
این تأثیر به سوگیری شناختی برتری توهمی مربوط می شود و از ناتوانی افراد در تشخیص عدم توانایی خود ناشی می شود.
غیرمعمول نیست که افراد خودخواه درک نادرستی از مهارت ها و توانایی های خود داشته باشند. این می تواند منجر به انتظارات غیر واقعی و ناامیدی شود، زمانی که واقعیت با تصور آنها از خود مطابقت ندارد.
بنابراین، اگر با کسی برخورد کردید که مدام ادعا می کند می تواند همه چیز را بهتر از دیگران انجام دهد، ناامید نشوید. اغلب صحبت کردن از نفس آنهاست، نه بازتاب دقیق مهارت ها یا توانایی های آنها.
۴) "من قبلاً می دانستم که"
در نگاه اول، این عبارت ممکن است بی ضرر به نظر برسد. با این حال، هنگامی که به طور مکرر استفاده می شود، می تواند نشانگر ظریفی از یک طرز فکر خودپسندانه باشد. با بیان این که آنها قبلاً چیزی را می دانستند، به طور نامحسوس به این نکته اشاره می کنند که همیشه یک قدم جلوتر هستند، همیشه می دانند.
با وجود غرور نهفته در این حرف، به یاد داشته باشید که همه در سفری برای رشد و خودسازی هستند. افرادی که تمایلات خودپسندی دارند ممکن است از این عبارت به عنوان مکانیزم دفاعی برای پوشاندن احساس بی کفایتی یا آسیب پذیری استفاده کنند.
رویارویی با آنها با عصبانیت یا ناامیدی ممکن است فایده نداشته باشد. در عوض، یادآوری ارزش فروتنی و یادگیری می‌تواند آنها را تشویق کند تا عادت‌های خودخواهانه خود را در طول زمان کنار بگذارند.
۵) "من اشتباه نمی کنم"
این عبارت یکی دیگر از موارد رایج در بین افراد خودخواه است. آنها با ادعای اینکه اشتباه نمی کنند، سعی در حفظ تصویری از کمال و عصمت دارند.
حقیقت این است که اعتراف به اشتباه مستلزم شجاعت و فروتنی است. این گامی به سوی رشد و یادگیری است. وقتی کسی بر کمال خود پافشاری می کند، اغلب ترس او از انتقاد یا قضاوت را پنهان می کند.
دفعه بعد که شنیدید کسی این عبارت را گفت، به یاد داشته باشید، اشتباه کردن اشکالی ندارد. ارزش یا توانایی شما را مشخص نمی کند. این به سادگی به این معنی است که شما انسان هستید و مانند دیگران همچنان در حال یادگیری و رشد هستید.
۶) "من تمام این کارها را به تنهایی انجام دادم"
این جمله نمونه کلاسیکی از نیاز یک فرد خودخواه به گرفتن تمام اعتبار است. آنها تمایل دارند کمک های دیگران را کم اهمیت جلوه دهند یا نادیده بگیرند و اصرار دارند که همه چیز را تنها با تلاش خود به دست آورده اند.
مهم است به خاطر داشته باشید که موفقیت اغلب یک تلاش جمعی است و قدردانی از مشارکت دیگران از دستاوردهای شما نمی کاهد.
۷) "برای من مهم نیست که دیگران چه فکر می کنند"
در حالی که مهم است که بیش از حد تحت تأثیر نظرات دیگران قرار نگیرید، این عبارت اغلب می تواند نقابی برای نگرش خودخواهانه باشد. این راهی است برای نادیده گرفتن نظرات دیگران و برتر دانستن خود.
حقیقت این است که همه ما تا حدی به آنچه دیگران فکر می کنند اهمیت می دهیم. این بخشی از یک موجود اجتماعی است. بی توجهی کامل به نظرات دیگران می تواند منجر به فقدان همدلی و درک شود.
۸) "نیازی به تغییر ندارم"
این عبارت شاید گویاتر از همه در مورد شناسایی یک فرد خودخواه باشد. این نشان دهنده مقاومت در برابر رشد شخصی و این باور است که آنها در حال حاضر کامل هستند.
در حالی که دوست داشتن و پذیرش خود ضروری است، باز بودن برای تغییر و رشد به همان اندازه مهم است. ما همیشه باید تلاش کنیم تا بهتر باشیم، بیشتر بیاموزیم و با گذشت زمان تکامل پیدا کنیم.
اگر این افراد باید یک چیز را به خاطر بسپارند، این است: همه انسانها جا برای پیشرفت دارند. هیچ کس کامل نیست، و این اصلا اشکالی ندارد. اینکه بتوانیم کاستی های خود را بشناسیم و روی آنها کار کنیم، چیزی است که ما را انسان می کند.