شیعه نیوز | امروز یک سال و یک روز از ممنوعیت کار زنان افغانستان توسط طالبان در سازمان های غیردولتی داخلی و بین المللی می گذرد؛ ممنوعیتی که هزاران زن را بیکار و فقر را در جامعه افغانستان گسترش داد.
به گزارش «شیعه نیوز»، وزارت اقتصاد طالبان در سوم ماه جدی سال گذشته خورشیدی با صدور مکتوبی، کار زنان را در سازمان های غیردولتی داخلی و بین المللی ممنوع کرد.
در این مکتوب ممنوعیت کار زنان در این سازمان ها به دلیل «شکایات گسترده» از عدم رعایت حجاب و قوانین و مقررات طالبان در این سازمان ها گفته شده بود.
این مکتوب را دین محمد حنیف، سرپرست وزارت اقتصاد طالبان امضا کرده بود و در آن به سازمان های غیردولتی داخلی و بین المللی هشدار داده شده بود که در صورت تعلل در اجرای این دستور، جواز فعالیت شان لغو می شود.
این دستور طالبان شامل کار زنان در مؤسسه ها و نهادهای امداد رسان داخلی و بین المللی نیز می شد و پس از آن زنان حتی از کار در بخش امداد رسانی نیز منع شدند.
پیش از صدور این دستور، طالبان کار زنان را در ادارات دولتی منع کرده بودند و هزاران زن را به صورت «دسته جمعی» از ادارات دولتی افغانستان اخراج کرده بودند.
«اقدامات بعدی طالبان چه بود؟»
پس از صدور دستور ممنوعیت کار زنان در سازمان های غیردولتی داخلی و بین المللی، این گروه کار زنان را در دفاتر سازمان ملل متحد در افغانستان نیز منع کردند.
ممنوعیت کار زنان در دفاتر سازمان ملل متحد ابتدا از شهر جلال آباد، مرکز استان ننگرهار در شرق افغانستان آغاز شد.
حدود دو روز پس از این، دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تأیید کرد که کار زنان تبعه افغانستان در دفاتر زیر مجموعه این سازمان از سوی طالبان منع شده است.
ممنوعیت کار زنان در دفاتر سازمان ملل متحد با محکومیت گسترده و جهانی مواجه شد و کشورها و نهادهای امداد رسان بین المللی آن را به شدت نکوهش کردند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد با صدور یک قطعنامه، ممنوعیت کار زنان در دفاتر سازمان ملل متحد را «محکوم» کرد و خواستار فع فوری آن از سوی طالبان شد. این قطعنامه را اعضای شورای امنیت به اتفاق آرا تصویب کردند.
پس از این، طالبان کسب و کارهای مربوط به زنان افغانستان را نیز یکی پی دیگری مسدود کردند و آنان را درآمدزایی و تأمین مخارج زندگی، محروم کردند.
طالبان از جمله آرایشگاه های زنانه را در سراسر افغانستان مسدود کردند که گفته می شود براثر آن بیش از ۶۰ هزار زن بیکار شده است.
بسیاری از زنانی که در سازمان های غیردولتی داخلی و بین المللی، دفاتر سازمان ملل متحد و یا آرایشگاه ها کار می کردند، نان آور خانواده های خود بود و با ممنوعیت کار زنان، این خانواده ها، در واقع «نان خود را از دست دادند.»
«درخواست گزارشگر سازمان ملل»
همزمان با یکسالگی ممنوعیت کار زنان در سازمان های غیردولتی داخلی و بین المللی، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان، خواستار رفع ممنوعیت کار زنان شد.
آقای بنت دیروز در پستی در ایکس نوشته است که «یک سال پیش طالبان زنان را از کار در سازمان های غیردولتی منع کردند. یکبار دیگر خواستار رفع این ممنوعیت هستم.»
گزارشگر ویژهی حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان افزوده که «تحصیل و کار برای یک زندگی کامل و آبرومندانه حیاتی است، زنان برای اقتصاد حیاتی هستند و سهم آنان برای رفاه و پیشرفت جامعه افغانستان ضروری است.»
سازمان ملل متحد، کشورهای مختلف جهان، سازمان های بین المللی و مردم افغانستان در طول یک سال گذشته بارها خواستار رفع ممنوعیت کار و آموزش زنان از سوی طالبان شده اند.
اما طالبان تا اکنون به این درخواست توجهی نکرده اند و می گویند که ممنوعیت کار و آموزش زنان «مسئله داخلی افغانستان» است.
در پی صدور دستورات طالبان بر ممنوعیت کار و تحصیل زنان، کارشناسان سازمان ملل متحد اعلام کردند که رفتار طالبان با زنان افغانستان «جنایت علیه بشریت» است و باید به عنوان «آپارتاید جنسیتی» بررسی شود.
زنان معترض افغانستان بارها خواستار به رسمیت شناسی «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان شده اند، اما سازمان ملل متحد و کشورهای جهان تا اکنون در این مورد هیچ اقدامی انجام نداده اند.