سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

خانواده

شیعه شناسی

عکس

فیلم

دیده بان

پادکست

#الحاشیه

سردبیر

中文

صفحات داخلی

علیرضا پناهیان:

روحانیون باید اوضاع کسب و کار محل خود را تغییر دهند

سخنران حرم حضرت معصومه(س) بیان کرد: اگر یک‌عالم دینی در محلی باشد، باید وضع کاروکاسبی و اوضاع ادارات و خانواده‌ها در آن محل، تغییر کند؛ اگر اوضاع ناصالح است، آنها را به صلاح و سداد بکشاند و مشکلات مردم را حل نماید.
کد خبر: ۲۸۳۵۱۴
۱۷:۳۴ - ۱۱ مهر ۱۴۰۲

به گزارش «شیعه نیوز»، سخنران حرم حضرت معصومه(س) بیان کرد: اگر یک‌عالم دینی در محلی باشد، باید وضع کاروکاسبی و اوضاع ادارات و خانواده‌ها در آن محل، تغییر کند؛ اگر اوضاع ناصالح است، آنها را به صلاح و سداد بکشاند و مشکلات مردم را حل نماید.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین علیرضا پناهیان، شب گذشته در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت در شبستان امام خمینی (ره)، ضمن تأکید بر این که شخصیت نبی مکرم اسلام در انجام رسالت فراتر از یک معلم و مبلغ بود؛ بروز اجتماعی ایشان را به‌عنوان شخصی مصلح، منجی و کسی که در جامعه تحول ایجاد نموده دانست.

وی در ادامه تبیین شخصیت رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله، با تأکید بر این که رسول خدا از آغاز هم برای ایجاد تحول و به‌عنوان مصلح اجتماعی ظاهر شدند، ایشان را برهم‌زننده نظم جاهلی مکه و شبهه جزیره عرب دانست و اذعان داشت: آیه شریفه «وَمَا عَلَیْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ» [۱] برای خارج‌کردن مسئولیت‌های دیگر پیامبر نیست؛ چرا که رسول خدا در پیمان عقبه دوم با این که هنوز به مدینه هجرت نکرده و مردم مدینه مسلمان نشده بودند، ۱۲ مسئول را برای ۱۲ منطقه مدینه تعیین نمودند.

پناهیان با تأکید بر این که رسول خدا ضمن آن رسالت تبلیغ، معلمی، ارسال پیام الهی و… به‌عنوان شخصیت مصلح اجتماعی ظهور کردند، یادآور شد: قرآن کریم بیان «أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ» را بارها تکرار نموده است؛ حتی بیش از دستور به اطاعت خدا، اطاعت رسول خدا را متذکر شده است؛ به‌گونه‌ای که تنها در سوره شعری، ۹ آیه بر اطاعت از رسول خدا تصریح دارند.

وی در تبیین معنای نبی‌الله، با بیان این که نبی نه به معنای پیام‌آور، بلکه به معنای برگزیده قوم و انسان‌ها و سرآمد تمام مخلوقات است، خاطرنشان کرد: در تاریخ ۵۰۰ساله دوران بنی العباس گرایشی به وجود آمد تا خلافت را به معنای جانشینی و رسول را صرفاً به معنای پیک جعل و خلیفه را بالاتر از رسول‌الله جا بیندازد؛ درصورتی‌که دریافت وحی تنها یکی از رسالت‌های نبی مکرم اسلام صلی‌الله علیه و آله بود.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر به ویژگی‌های دوران مکه پیش از اسلام و استقبال مکه از اقوام و ادیان مختلف ابراهیمی و رویه شهر باستانی و هزار فرقه مکه در آن دوران اشاره نمود و اذعان داشت: شخصیت رسول خدا برهم‌زننده نظم انحرافی و جاهلی اجتماع و آورنده نظم جدید و مصلح الهی بود.

پناهیان در اشاره به روایت «إنَّ العُلَماءَ وَرَثَةُ الأنبِیاءِ»، با بیان این که جایگاه علما را باید به‌عنوان مصلح و نظم‌دهنده و ازبین‌برنده نظم‌های غیرالهی در اداره حیات بشر تفسیر نمود، اظهار داشت: اگر یک‌عالم دینی در محلی باشد، باید وضع کاروکاسبی و اوضاع ادارات و خانواده‌ها در آن محل، تغییر کند؛ اگر اوضاع ناصالح است، آنها را به صلاح و سداد بکشاند و مشکلات مردم را حل نماید.

وی در بخش دیگری از سخنان خود ضمن تبیین فرازهایی از آیه شریفه «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ» [۲] و اشاره به آغاز دعوت عمومی رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله، افزود: در دوران شعب ابی‌طالب با وجود تمام تحریم‌ها، پیامبر اسلام در ایام موسم حج همچون پیروان ادیان دیگر آزاد بودند؛ با این اوصاف بدون شک اگر بحث رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله فقط عقیدتی و معرفتی بود، احدی با ایشان نمی‌جنگید.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت تصریح کرد: همان‌طور که اسلام برنامه زندگی است، نه صرفاً بحثی اخلاقی؛ پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله نیز تنها مسئول بیان احکام و عقاید نبودند؛ ایشان از نفوذ اجتماعی، قدرت فرماندهی و بسیج عمومی برخوردار بودند و همه را در مسیر انجام رسالت نبوی به کار گرفتند.

وی با تأکید بر این که تمام دعوای مشرکین و کفار بر سر مصلح اجتماعی و منجی بودن رسول خدا بود و هیچ مشکلی با صرف بیان عقاید و اخلاق نداشتند، خاطرنشان کرد: دعوای مشرکین و کفار با رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله بر سر ظهور و بروز اجتماعی احکام اسلامی و بنیان‌گذاری تمدن عظیم اسلامی بود.

پناهیان در بخش پایانی سخنان خود صلوات را شعار سیاسی و اعلان موضع مسلمین و مؤمنین دانست و با تأکید بر این که بر اساس روایات اسلامی هرکسی نام پیامبر را بشنود و بلند صلوات نفرستد در حق رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله جفا نموده است، اظهار داشت: صلوات، اعلان موضوع سیاسی و تجلی قرارگرفتن در خط نبوی است.

[1] – آیه ۱۷ سوره یس

[2] – آیه ۹۴ سوره حجر
انتهای پیام

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: