به گزارش «شیعه نیوز»، میزان حساسیت به گردو در کودکان بسیار بیشتر از بزرگسالان بوده به همین دلیل ممکن است حساسیت به این ماده غذایی فقط مربوط به دوران کودکی باشد. در برخی افراد این آلرژی در بزرگسالی از بین می‌رود.
آیا تا به حال با مصرف گردو دچار حساسیت شده‌اید؟
اگر پاسخ شما به این سوال مثبت است باید بدانید که احتمالا به سایر مغزهای خوراکی مانند فندق، بادام و موارد مشابه هم حساسیت دارید. گردو یکی از معروف‌ترین و بهترین آجیل‌های درختی است که در کنار فواید بی‌شماری که دارد باعث آلرژی هم می‌شود.
در این مطلب قصد داریم تا حساسیت به این ماده غذایی با ارزش را مورد بررسی قرار دهیم، پس تا انتها با ما باشید.
انواع آلرژی و حساسیت به گردو را بشناسید!
گردو هم مانند هر ماده غذایی دیگری با ترکیباتی که دارد ممکن است باعث بروز آلرژی شود، آلرژی به گردو معمولا به دو دسته تقسیم می‌شود:
آلرژی اولیه
در این نوع آلرژی فرد با خوردن گردو یا سایر محصولات مشتق شده از گردو( رب انار، روغن گردو، زیتون پرورده و..) دچار حساسیت می‌شود. آلرژی اولیه در صورتی که برای درمان آن اقدامی انجام ندهید موجب عواقب شدید و تهدید‌کننده‌ای چون شوک آنافیلاکسی می‌شود، به دنبال این شوک بدن فرد درگیر مشکلات تنفسی خواهد شد.
آلرژی ثانویه
این نوع آلرژی از ضعیف شروع می‌شود و به مرور زمان شدت پیدا می‌کند. فرد ابتدا به گرده گل حساسیت دارد به مرور زمان به برگ گردو و مغز گردو هم آلرژی پیدا می‌کند. دلیل این حساسیت وجود پروتئین مشابه با پروتئین گرده گل در مغز گردو است، این واکنش معمولا خفیف بوده و با علائمی چون التهاب، تورم، خارش دهان و آفت همراه است. کسانی که آلرژی ثانویه دارند معمولا به فندق، بادام و سایر میوه‌های هسته‌دار هم حساسیت خواهند داشت.
بیشتر کسانی که به گردو حساسیت دارند دچار آلرژی اولیه می‌شوند و کمتر کسی درگیر آلرژی ثانویه خواهد شد. اگر به گردو حساسیت دارید بهتر است برای تشخیص نوع آلرژی(اولیه یا ثانویه) به پزشک مراجعه کنید.
چگونگی بروز حساسیت به گردو
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید بدانید که حساسیت چیست، چگونه و با چه علائمی در بدن خود را نشان می‌دهد.
در سیستم ایمنی بدن، گلبول‌های سفید وظیفه حفظ و نگهداری از سلول‌ها و بافت‌های بدن و نابودی میکروب‌ها و ویروس‌ها را به عهده دارند. در برخی مواقع گلبول‌های سفید بدن به اشتباه مواد غذایی وارد شده را به عنوان میکروب شناسایی می‌کنند. بدن با التهاب، تورم و سایر علائم و نشانه‌های آلرژی شناسایی اشتباه را نشان می‌دهد.
متاسفانه گردو هم در این گروه مواد غذایی قرار دارد، بیشتر افراد به این ماده غذایی مقوی حساسیت دارند و همین موضوع مانع مصرف گردو می‌شود.
علائم حساسیت به گردو در بیشتر کسانی که به آن آلرژی دارند به دوران کودکی آن‌ها بازمی‌گردد. بدن انسان برای تامین انرژی روزانه خود به ویتامین‌های بسیاری چون آهن، روی، سلنیوم، فسفر، سدیم، کلسیم، مس، منگنز، آنتی‌اکسیدان، اسید آلفا لینولنیک و اسید چرب امگا ۳ نیاز دارد که بخش بزرگی از آن‌ها با خوردن گردو تامین می‌شود.
نحوه تشخیص حساسیت به گردو
یکی از رایج‌ترین راه‌های تشخیص حساسیت به گردو، شناسایی علائم و نشانه‌های این عارضه است. با شناخت علائم شایع این آلرژی چون کهیر، التهاب، تنگی نفس، اسهال و غیره می‌توانید در صورت مشاهده هر یک از آن‌ها از مصرف گردو و سایر مغزها خودداری کنید. زمانی که برای درمان و کنترل این آلرژی به پزشک مراجعه می‌کنید، پزشک به کمک آزمایش خون و خراش پوست این عارضه را تشیخیص می‌دهد.
علل ایجاد حساسیت و آلرژی به گردو
پروتئین موجود در گردو زمینه آلرژی و حساسیت به این ماده غذایی را فراهم می‌کند. گردو که یکی از خوشمزه‌ترین و پرمصرف‌ترین مغزهای خوراکی است، می‌تواند بسیار تحریک کننده باشد و موجب آلرژی شود. اما حساسیت به گردو هم دلایل خاص خود را دارد که در ادامه به سه مورد مهم آن اشاره می‌کنیم:
بیشتر آلرژی‌های غذایی مربوط به دوران نوزادی است، در این دوران سیستم گوارشی فرد هنوز تکامل پیدا نکرده به همین دلیل زمینه برای شکل‌گیری چنین حساسیت‌هایی آماده است.
حساسیت فصلی می‌تواند بستر آلرژی به گردو را فراهم کند، احتمال بروز حساسیت به گردو و سایر موادغذایی در این افراد بسیار بالاست.
در برخی افراد حساسیت به ماده غذایی موروثی است، اگر کسی در خانواده به گردو حساسیت دارد سایر اعضای خانواده هم ممکن است این آلرژی را داشته باشند.
علائم شایع حساسیت به گردو
حساسیت به گردو را می‌توان با شناخت علائم شایع آن تشخیص داد، این علائم در بزرگسالان و کودکان کمی متفاوت است. علائم و نشانه‌های شایع حساسیت به گردو با توجه به شرایط بدنی ممکن است خفیف یا شدید باشند. این علائم چند ساعت بعد از مصرف گردو خود را نمایان می‌کنند و ازجمله شایع‌ترین و رایج‌ترین علائم حساسیت به گردو عبارتنداز:
خراش و کهیر
تغییر رنگ پوست و کبود شدن لب‌ها
آب آمدن از چشم‌ها
سرگیجه و سردرد شدید
از دست دادن هوشیاری
سوهاضمه، اسهال و حالت تهوع
تپش قلب
تنگی نفس و خس خس سینه
درد شکم
سرفه
آبریزش بینی و احتقان بینی
تورم و التهاب در دهان، بینی و گلو
با توجه به خواص درمانی و خوراکی بسیار زیاد گردو شاید نتوان از مصرف آن جلوگیری کرد، اما بهتر است در صورت مشاهده هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید.
راه‌های درمان حساسیت به گردو
زمانی که برای کنترل و درمان حساسیت به گردو به پزشک مراجعه می‌کنید پزشک سعی می‌کند به کمک داروهایی چون آنتی هیستامین و برونکودیلاتور این آلرژی را کنترل کند. در مواقعی که شدت علائم و نشانه‌های آلرژی زیاد باشد پزشک با تزریق آدرنالین از بروز واکنش‌های آنافیلاکسی جلوگیری می‌کند.
به هر حال افرادی که به گردو حساسیت دارند بهتر است این ماده را از برنامه غذایی خود حذف کنند تا دچار آلرژی نشوند زیرا مصرف دارو تنها می‌تواند شدت علائم را کاهش دهد.
برای دور ماندن از حساسیت به گردو چیکار کنیم؟
حساسیت به گردو راه درمان قطعی ندارد، بیشتر پزشکان پیشنهاد می‌کنند که از دوران کودکی مصرف گردو در برنامه غذایی گنجانده شود تا بدن کودک و سیستم گوارشی آن به این ماده عادت کند. این موضوع نه تنها درباره گردو بلکه در رابطه با هر موادغذایی آلرژی‌زایی صدق می‌کند.
البته این روش صد در صد با موفقیت همراه نیست و در برخی افراد ممکن است نتیجه منفی داشته باشد و موجب بروز علائم و نشانه‌های آلرژی شود. برای دور ماندن از این حساسیت بهتر است از مصرف هر موادغذایی شامل گردو یا هر ماده غذایی که پروتئین موجود در آن مشابه گردو است جدا خودداری کنید.
گردو؛ یک ماده غذایی با ارزش، اما حساسیت‌زا
گردو به عنوان یکی از پرطرفدارترین و خوشمزه‌ترین مغزیجات بین کودکان و بزرگسالان شناخته شده است. مصرف این ماده غذایی فواید بسیاری برای دستگاه گوارش و عملکرد مغز دارد و با ترکیباتش سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. خوردن گردو سبب تنظیم فشار خون بدن و قند خون می‌شود و از بروز سکته قلبی جلوگیری می‌کند اما این ماده غذایی در کنار فواید بی‌شماری که دارد، دارای معایب و عوارضی است که در صورت عدم توجه به آن‌ها می‌توانند سلامت فرد را تحت تاثیر قرار دهند.
در این مطلب سعی کردیم درباره حساسیت و آلرژی به این ماده مقوی، اطلاعات کاربردی در اختیارتان قرار دهیم. در صورتی‌که بعد از مصرف گردو دچار علائم آلرژی و حساسیت شدید بهتر است هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.
انتهای پیام