علی امام همام است و خانه‌زاد خداست
نه میر متقیان بس، که شاه ارض و سماست
شهی که شوکت دین سایه‌سار شمشیرش
فرشته پاش بوسد آنکه دست خداست
علی مدار حقیقت، کلیم معراج است
به مدح وی چه بلافم که فوق مدح و ثناست
علم برافراشته بسیار گرچه باد فتن
علی‌ست کشتی نوح و زمانه غرق بلاست
غلام آستان قنبرش چو دریابی
یقین رساندت آنجا که آستان خداست
ز چشم بوم فتاده‌ست آفتاب علی
حلال‌زاده مرید میر حزب خداست
نماند از ره رادان ضعیفه، مستضعف
دلیل کعبه شود، علی‌ش قبله‌نماست
مرا امید همین بس! که در قیامت شفاعت کند ما را