آیت الله جوادی آملی گفتند: حوزه ها اگر حساب شده کار کنند، استقلال خودشان را حفظ کنند و تنها با خدا و ائمه اطهار علیهم السلام معامله کنند، مردم هم احترام می گذارند، حتی اگر به مسئله ای معتقد نباشند، اما می دانند که قانون کشورها محترم است و رعایت می کنند، اما با فشار نمی شود.
آیت الله جوادی آملی صبح امروز در دیدار اعضای مرکز مطالعات حوزه های علمیه اظهار داشتند: «کرامت» واژه ای عربی است که معادل فارسی ندارد، ما در فارسی از کریم هم به بزرگوار یاد می کنیم و از کبیر و عظیم نیز به بزرگوار یاد می کنیم، در حالی که کریم غیر از بزرگ است! کرامت وصف فرشته هاست؛﴿بِأَیۡدِی سَفَرَه * کِرَامٍ بَرَرَهٍ﴾؛ خداوند نیز در اولین سوره ای که خود را معرفی می کند، می فرماید: ﴿اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ﴾؛ می فرماید من خدای اکرم هستم و جوامع بشری را دعوت می کند که در کلاس درس کرامت شرکت کنند و در آیات پایانی همین سوره علق نیز، با لحنی که متمم کرامت است می فرماید:﴿أَلَمۡ یَعلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ یَرَىٰ﴾؛ گناه نکنید مگر نمی دانید که «اکرم» می بیند! در این سوره سخن از بگیر و ببند نیست، بلکه سخن از فرشته شدن است، یعنی اساس بر کرامت است و این کرامت وصف فرشته هاست؛ دین می خواهد که انسان، کریم باشد.
ایشان بیان داشتند: اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هم می خواهند که انسان، کریم باشد و حوزه های علمیه که فرزندان این خاندان هستند، باید کریم باشند و کریمانه زندگی کنند.
ایشان افزودند: هر چند فشار اقتصادی برای جامعه روحانیت نیز هست ولی برخی این فشار اقتصادی را با بدگویی گفتن به نظام، تحمل می کنند و برخی مانند حوزه های علمیه این فشار اقتصادی را کریمانه تحمل می کنند.
ایشان با تاکید بر حفظ استقلال حوزه های علمیه بیان داشتند: حوزه های علمیه باید مستقل باشند، اگر حوزه استقلال اقتصادی داشته باشد، مدیریت خوبی داشته باشد، همه به آن احترام می گذارند، حوزه باید مدافع و مبلغ نظام باشد، اما نظامی نباشد، تابع دولت ها نباشد، استقلال حوزه از دولت ها، مانند استقلال استاد از شاگرد، استقلال معلم از متعلم و استقلال نویسنده از خواننده است، حوزه همواره باید به عنوان راهنما در کنار نظام باشد، حوزه های علمیه، حمایت از نظام دارد و او را یاری می کند، نصیحت و ارشاد می کند، موید دولت هست، استاد و راهنمای نظام هست، اما نباید تابع دولتها باشد، روحانیت نباید با دولتها، عقدی معامله کند، بلکه باید ایقاعی معامله کند، در این صورت اگر اختلاسی و نجومی در برخی دولتها پیش آمد، حوزه بد نام نخواهد شد.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود به سه دوره متفاوت حوزه های علمیه در صد سال اخیر اشاره کرده و بیان داشتند: حوزه های علمیه که یک قرن را پشت سر گذاشته، به سه بخش تقسیم شده، یک دوران ضعف و اختناق بود که از سال 1300 که دوران رضاخانی و بزن و بکوب بود شروع شد و تا چند سالی پس از فرار رضاخان هم این دوران بود، که این دوران، حوزه های علمیه در ضعف قرار گرفته بودند، از سال 1325 که آیت الله العظمی بروجردی وارد حوزه پربرکت شدند، شروع شکوفایی حوزه است. عظمت شخصیت آیت الله بروجردی و همچنین ظهور شخصیت هایی مانند علامه طباطبایی در آن دوران، باعث فروغ و بالندگی حوزه ها شد، و مرحله سوم که مرحله برجسته ای بود، از سال 1340 و با حضور امام و اطلاعیه ها و تبعیدها شروع شد و تا سال 1357 نیز که انقلاب به پیروزی رسید، ادامه داشت، این دوره، حوزه قدرت خودش را نشان داد که با کمک مردم توانست نظام سابق را براندازد!
ایشان ادامه دادند: قدرت حوزه های علمیه در دوران انقلاب خودش را نشان داد، در تدوین قانون اساسی، در جنگ نابرابر 8 ساله همه و همه این قدرت حوزه ها نشان داده شد چرا که مردم به پیروی از مراجع و علما و با شعار یا حسین یا حسین، در جبهه های دفاع مقدس حضور پیدا می کردند و پیروز شدند.
ایشان اظهار داشتند: حوزه این قدرت را دارد که به خوبی جامعه را اداره کند، اما باید دانست که هر وقت دین رشد پیدا کرده، دین فروشی و نفاق و مقدس نمایی نیز زیاد شده، لذاست که شعرا و ادبا نیز هر وقت حاکمانی به نام اسلام حکومت می کردند، در طعن نفاق و زهدنمایی شعر بیشتری می سرودند چرا که نفاق و زهد نمایی و مقدس نمایی زیاد می شد، هر وقت حکومتی اسلامی شد، نجومی و اختلاسی هم خودش را به شکل مسلمان نشان می دهد، حوزه باید اینها را بشناسد و نگذارد که چنین افرادی خودشان را حوزوی نشان دهند!
ایشان بیان داشتند: حوزه ها اگر حساب شده کار کنند، استقلال خودشان را حفظ کنند و تنها با خدا و ائمه اطهار علیهم السلام معامله کنند، مردم هم احترام می گذارند، حتی اگر به مسئله ای معتقد نباشند، اما می دانند که قانون کشورها محترم است و رعایت می کنند، اما با فشار نمی شود. اگر به همین دختران جامعه، کلام اهل بیت گفته شود که «فَإِنَّ اَلشَّعْرَ أَحَدُ اَلْجَمَالَیْنِ» موی سر همچون صورت، از زیبایی های یک خانم است ولی « زَکاهُ الجـَمالِ العِفـافُ»، زکات جمال، عفاف و عفت است، او هم قبول می کند، اما وقتی ببیند که با اختلاس و نجومی، می خواهند فقر را بر او تحمیل کنند، آن وقت دیگر این حرفها را هم نمی پذیرد.
ایشان در پایان بیان داشتند: جامعه را به وحدت دعوت کنید و بدانید که دین را خدا حافظ است و دین با نصرت الهی همراه است.
انتهای پیام