SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
1- شهادت امام باقر (علیه السلام)
در چنین روزی مصادف با دوشنبه در سال 114 ھ امام باقر(علیه السلام) توسط هشام بن عبدالملک مسموم و شهید شد. در شب شهادت به امام صادق (علیه السلام) فرمودند: من امشب جهان را بدرود خواهم گفت. هم اکنون پدرم علی بن الحسین (علیه السلام) را دیدم که شربتی گوارا نزد من آورد و نوشیدم و مرا به سرای جاوید و دیدار حق بشارت داد. در روایت دیگری فرمودند: این فرزند گرامی مگر نشنیدی که حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) از پس دیوار مرا ندا کرد: ای محمد بیا زود باش که ما انتظار تو را می کشیم.(3)
آن حضرت چندین روز و به قولی سه روز درحالت درد از اثر سم به سر می بردند تا به شهادت رسیدند. فردای آن روز بدن مطهر و پاک آن دریای بیکران دانش خدایی در خاک بقیع کنار مزار امام مجتبی (علیه السلام) و امام سجاد (علیه السلام) به خاک سپردند.
آن حضرت هشتصد درهم برای تعزیه و ماتم خود وصیت فرمود. حضرت صادق (علیه السلام) فرمودند: پدرم فرمودند: ای جعفر، از مال من مقداری وقف کن برای ندبه کنندگان که ده سال در منی در موسم حج بر من گریه کنند و مراسم ماتم را تجدید نمایند.
آقا مولایمان حضرت باقر(علیه السلام) در کربلا شرف حضور داشت. شب یازدهم، بازارکوفه، کنار سرهای مطهر، اسارت شام و مجلس یزید را دیده است و هر زمان که متذکر شهادت حضرت حسین بن علی (علیه السلام) و اسارت عمه هایش می شد اشک از چشمان مبارکش مانند درّ جاری می گشت.
2- خطبه حضرت عباس (علیه السلام) درمکه
در این روز در سال 60 ھ یک روز قبل از خروج مولانا ابوعبدالله الحسین (علیه السلام) از مکه به کربلا حضرت قمربنی هاشم (علیه السلام) بر فراز خانه خدا رفت و خطبه ای قرّاء ایراد فرمود. شروع خطبه چنین بود: حمد مخصوص پروردگاری است که این خانه را به قدوم پدرم (امیرالمومین (علیه السلام)) شرافت بخشید.
سپس در عظمت و بزرگی و علو مقام حضرت سید الشهدا (علیه السلام) و پیروی از آن حضرت و اینکه اگر اجازه دهند همینجا مانند بازشکاری عصبانی در بین گنجشکان قرار می گرفتم و تکلیف را روشن می کردم....
در ادامه فرمودند: چه کسانی را از مرگ می ترسانید؟ کسانی که در کودکی مرگ بازیچه آنان بوده چه رسد به بزرگی...!
آنگاه فرمود: قریش خواستند رسول خدا (صلی الله علیه وآله) را به قتل برسانند ولی ممکن نبود چون امیرالمومنین (علیه السلام) بود. چطورمی خواهید اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را بکشید مادامی که من زنده هستم؟ بیایید مرا بکشید تا مرادتان حاصل شود... در پایان فرمود: لعنت خدا بر شما و بر اجداد شما.(2)
3- بردن امام کاظم (علیه السلام) به زندان بصره
در این روز امام کاظم (علیه السلام) را در حالی که در غل و زنجیر بسته بودند به بصره بردند و مدت یکسال نزد عیسی بن جعفر بن ابی جعفرمنصور محبوس کردند و سپس حضرت را به بغداد بردند. عیسی آن حضرت را در یکی از حجرات خانه خود که نزدیک به دیوانخانه بود محبوس کرد و مشغول فرح و سرور گردید. از یکی از کاتبان او که نصرانی بود نقل شده که می گفت: این عبد صالح و بنده شایسته خدا یعنی موسی بن جعفر[علیه السلام] در ایامی که در این خانه محبوس بود چیزهایی از لهو لعب شنید که گمان ندارم هرگز برخاطر شریف آن حضرت خطور کرده باشد.
آقا و مولایمان حضرت کاظم (علیه السلام) مدت یک سال در بصره محبوس بودند، و بعد از یک سال آن حضرت را به بغداد بردند و نزد فضل بن ربیع حبس کردند.(3)
منابع:
1- بحارالانوار: ج 46 ص 213. کافی: ج 1 ص 260.
2- خطیب کعبه از علی اصغریونسیان، به نقل از مناقب السادة الکرام عین العارفین هندی.
3- عیون اخبارالرضا: ج 2 ص 82. فیض العلام: ص 111.