خطر پیش‌روی جوانان از نظر آیت‌الله مظاهری

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از مرکز خبر حوزه، آیت الله مظاهری در جلسه درس اخلاق خود با اشاره به اهمیت بهره‌مندي از علماي ربّاني و فراگيري علوم ديني ، آن را موجب ارتقاي سطح تربيت ديني در انسان دانسته و افزودند: چند عامل در سعادت و شقاوت انسان موثر است که از آن جمله می توان به قانون ثابت شده وراثت، تغذیه چه پیش و چه پس از تولد، همنشين و رفیق و محیط اشاره کرد که هر یک دارای آثار شگرفی در سرنوشت انسان دارند؛ تمامی این عوامل در آیات و روایات به دقت مورد توجه قرار گرفته است.

رییس عالی حوزه علمیه اصفهان، تربيت ديني را مانع اثر گذاري عوامل شقاوت در انسان ذکر کرده و گفتند: اگر جوانان با مسجد و روحانيّت، مجالس ديني، رسالۀ عملیۀ مراجع تقليد و کتاب‌هاي احکام، اخلاق و اعتقادی، سر و کار داشته باشند، سعادتمند خواهند شد؛ هرچند از حيث قوانين وراثت، تغذيه، همنشين و محيط، محکوم به گمراهي و انحراف باشند.

ایشان ادامه دادند: افزون بر تأکيد قرآن و عترت، تاريخ گواهي مي‌دهد که تربيت ديني سرنوشت آدميان را تغيير خواهد داد و مانع سقوط افراد مي‌شود که از حيث طبيعي و از نظر عوامل فوق‌الذکر، سقوط آنان حتمي است. اشخاص فراواني در گذشته بوده‌اند که با تربيت يک عالم ربّاني يا يک معلّم دين‌دار، مسير زندگي خود را تغيير داده و سعادت‌مند شده‌اند.

این مرجع تقلید در ادامه با اشاره به ضرورت توجه جوانان به تربيت ديني، اظهارداشتند: جوانان باید توجه داشته باشند که ارتباط با علماي ربّاني و افراد دين‌دار، مانع سقوط و دوري از مسجد، روحانيّت و معنويّات است؛  محیط آلوده و رفیق ناباب در کمين جوانان است و اگر با منبر و محراب سر و کار نداشته باشند، شیاطين انسی و جنّی آنان را مي‌برند و به انحراف و سقوط مي‌کشند؛ اگر انسان تمام عمر خود را صرف پیدا کردن یک معلّم خوب يا یک رفیق خوب کند، ارزش دارد که حتي يک روز با او همراهي و هم‌نشيني داشته باشد.

ایشان عدم ارتباط مطلوب جوانان با امور دینی را مصیبتی بزرگ خواندند و تصریح کردند: خلوت بودن مساجد و جلسات مذهبي، يک زنگ خطر براي آيندۀ جوانان است و بايد همگان نسبت به خطرات و خسارات دوري از مسجد، روحانيّت و مجالس ديني، هشيار باشند.

آیت الله مظاهری به ارزش رهانيدن انسان از سقوط در ورطه گناه اشاره کرده و اظهارداشتند: خداوند در قرآن کریم حرمت بسیار زیادی برای شخصیت بشر قائل شده است و به همین منظور می فرماید، «اگر کسی بی جا دیگری را بکُشد، مثل این است که جهانی را کشته است و اگر بتواند کسی را که در شرف مرگ است، نجات دهد، گویی جهان را زنده کرده است»، برخلاف دنیای امروز که برای انسان ها شخصیتی قائل نیست؛ بر اساس فرمايش امام صادق‌(علیه السلام): «اگر کسی، ديگري را منحرف کند، مثل این است که جهان را کشته باشد و اگر کسی بتواند یک نفر را هدايت کند، مثل این است که جهان را زنده کرده باشد».