به گزارش «شیعه نیوز»، سفیر پیشین ایران در روسیه می گوید: باید دید در موضوع ورود به جنگ اوکراین آیا ما منفعتی را برای خودمان تصور کرده‌ایم و قرار است عایدی برای ما داشته باشد که بتوانیم فروش تسلیحات به روسیه را توجیه کنیم؟ در غیر این صورت به نظر می‌رسد ما مغلوب یک عملیات فریب از جانب روسیه شده باشیم که به نظر من به هیچ عنوان تامین کننده منافع ملی ما نیست.
نعمت‌الله ایزدی، سفیر پیشین ایران در روسیه در پاسخ به این سوال که ایران در حالی به طور آگاهانه یا ناآگاهانه وارد بحران اوکراین شده و تبعاتی را نیز متحمل شده است که معاون نخست وزیر روسیه در رابطه با توسعه همکاری هسته‌ای با ایران سخن از رعایت قوانین بین‌المللی می‌زند، امروز نگاه و رویکرد مسکو به تهران چیست، گفت: هر کشوری اعم از روسیه چه در سیاست داخلی و چه سیاست خارجی، منافع ملی خود را بر هر موضوع دیگری اولویت می‌دهد، در نتیجه اشتباه است که ما فکر کنیم این کشور منافع ملی خود را فدای منافع دیگران کند. در موضوع حمله به اوکراین نیز علی‌رغم تعریف جهانی از نقض قوانین بین‌المللی روسیه براساس تحلیلی، آن را در جهت تامین منافع خود دانسته است.
بخش هایی از گفت و گوی ایزدی را در ادامه می خوانید:
*باید دید در موضوع ورود به جنگ اوکراین آیا ما منفعتی را برای خودمان تصور کرده‌ایم و قرار است عایدی برای ما داشته باشد که بتوانیم فروش تسلیحات به روسیه را توجیه کنیم؟ در غیر این صورت به نظر می‌رسد ما مغلوب یک عملیات فریب از جانب روسیه شده باشیم که به نظر من به هیچ عنوان تامین کننده منافع ملی ما نیست. به علاوه اینکه تبعات دیگری غیر از تبعات جنگ دارد که می‌توان به مواضع طرفین برنامه هسته‌ای اشاره کرد که موضوعی غیر مرتبط با جنگ را متوجه این بحران کرده‌اند.
*جنگ اوکراین ارتباطی با برجام نداشت اما وقتی این توافق و مذاکرات مرتبط با آن به موضوع فروش پهپادها به روسیه گره می‌خورد، منافع ملی ما را هدف قرار داده که باید در این مساله از مقامات روسیه طلبکار باشیم که ما را در جنگ اوکراین دخیل کرده‌اند.
*این که دلیل کتمان واقعیت فروش پهپاد به روسیه و حضور این پهپادها در جنگ اوکراین از سوی دستگاه دیپلماسی ایران چه بود؟ چرای این سوال را بنده اطلاع ندارم که بخواهم پاسخ بدهم اما می‌توانم بگویم که هماهنگی میدان و دیپلماسی صرفا یک عنوان است؛ دیپلماسی جای خود را دارد و میدان هم به تعبیری که دوستان به کار می‌برند اگر وجود داشته باشد، جای خود را دارد؛ لزوما وقتی دولت هماهنگ است، ناقض مسئولیت‌هایش در صحنه بین‌الملل نیست. تنها نکته این است در زمان یکدست شدن باید با هم هماهنگ باشند اما شواهد نشان می‌دهد این هماهنگی صورت نگرفته است.
*مسئولیت‌های دولت و مخصوصا وزارت امور خارجه در صحنه بین‌المللی مسئولیت بسیار سنگینی است و دولت باید در قبال اقداماتش پاسخگو باشد، معاهدات بین‌المللی و تعهداتش را باید رعایت کرده و در قبال آن پاسخگو باشد. صرف بیان اینکه ما امروز دولت یکدست داریم، در نتیجه دولت می‌تواند پاسخگوی همه اقدامات باشد، درست نیست. دولت باید از همه اقدامات مطلع باشد و در چهارچوب تعهداتش نظر بدهد که امروز این چنین نیست.
انتهای پیام