«شیعه نیوز»: حرز، در لغت به معنای محصور و محکم، در اصطلاح به پارهای از آیات، اذکار، اوراد و ادعیه مأثوری که برای حفظ جان و مال از آسیبها میخوانده یا به صورت مکتوب با خود حمل میکردهاند، گفته میشود.
سيّد ابن طاووس در دو موضع از كتاب «مهج الدعوات» اين حرز را از حضرت سجّاد روايت كرده است:
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
يا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ يَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ يَا خَالِقَ الْمَخْلُوقِينَ يَا رَازِقَ الْمَرْزُوقِينَ يَا نَاصِرَ الْمَنْصُورِينَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا دَلِيلَ المُتَحَيِّرِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَغِثْنِي يَا مَالِكَ يَوْمِ الدِّينِ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ يَا صَرِيخَ الْمَكْرُوبِينَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ أَنْتَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِينُ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى وَ عَلَى عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَى وَ الْحَسَنِ الْمُجْتَبَى وَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ بِكَرْبَلاءَ ، وَ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعَابِدِينَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْكَاظِمِ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ التَّقِيِّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّقِيِّ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ وَ الْحُجَّةِ الْقَائِمِ الْمَهْدِيِّ الْإِمَامِ الْمُنْتَظَرِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُمْ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُمْ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُمْ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُمْ وَ الْعَنْ مَنْ ظَلَمَهُمْ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْصُرْ شِيعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ [وَ أَهْلِكْ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ] وَ ارْزُقْنِي رُؤْيَةَ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَتْبَاعِهِ وَ أَشْيَاعِهِ وَ الرَّاضِينَ بِفِعْلِهِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است
اى شنواترين شنوايان، اى بيناترين بينايان، اى چابك ترين حسابرسان، اى داورترين داوران، اى آفريننده آفريدگان، اى روزى دهنده، روزیمندان، اى ياور ياور شدگان، اى مهربان ترين مهربانان، اى راهنماى سرگردانان، اى فريادرس دادجويان، به دادم برس، اى مالك روز جزا، تنها تو را مى پرستم و از تو يارى مى جويم، اى فريادرس غم زدگان، اى اجابت كننده دعاى درماندگان، تويى خدا، پروردگار جهانيان، تويى خدا، معبودى جز تو نيست فرمانرواى مطلق، حق آشكار، بزرگ منشى، جامه برازنده تو است.
خدايا درود فرست بر محمّد برگزيده، و علی پسنديده و فاطمه زهرا و خديجه كبرى، و حسن مجتبى و حسين شهيد در كربلا، و على بن الحسين زينت عبادت كنندگان و محمّد بن على باقر، و جعفر بن محمّد صادق، و موسى بن جعفر كاظم، و على بن موسى الرضا، و محمّد بن على تقى، و على بن محمّد نقى، و حسن بن على عسگرى، و حجّت قائم امام مهدى مورد انتظار درود خدا بر همه آنان.
خدايا دوست بدار آن كه آنان را دوست دارد، و دشمن بدار آن كه آنان را دشمن بدارد، و يارى ده آن كه آنان را يارى رساند و خوار كن آن كه آنان را خوار خواهد و لعنت فرست بر آن كه به آنان ستم ورزيد و در فرج خاندان محمّد شتاب فرما، و پيروان خاندان محمّد را يارى كن، و ديدار قائم خاندان محمّد را روزی ام گردان، و مرا از پيروان و شيعيان او و خرسندان به كار او قرار ده، به مهرت اى مهرورزترين مهرورزان.
مفاتیح الجنان
حرز امام زین العابدین علیه السلام برای تمامی مهمات
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمن ِالرَّحيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است،
بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ سَدَدْتُ اَفْواهَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَ الشَّياطينِ وَالسَّحَرَةِ
به نام خدا و به خدا، دهان هاى جنّ، و انس و شياطين و جادوگران
وَالاَْبالِسَةِ مِنَ الجِنِّ وَالاِْنْسِ وَالسَّلاطينِ وَ مَنْ يَلُوذُ بِهِمْ
و ابليسان از جنّ و انس و پادشاهان و هركه به آنها پناه مى برند
بِاللَّهِ الْعِزيزِ الاَْعَزِّ وَ بِاللَّهِ الْكَبيرِ الاَْكْبَرِ
بستم به خداى عزيز عزيزتر و به خداى بزرگ بزرگتر،
بِسْمِ اللَّهِ الظّاهِرِ الْباطِنِ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ الَّذى اءقامَ بِهِ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ
به نام خداى ظاهر باطن مستور محفوظ كه بر پا كرد به آن آسمانها و زمين را،
ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
سپس بر عرش مستولى شد، به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است،
(وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ بِما ظَلَمُوا فَهُمْ لايَنْطِقُونَ)
عذاب بر آنان واقع شد، به خاطر ستمى كه روا داشتند، پس آنان سخن نمى گويند.
(قالَ اخْسَؤُا فيها وَلاتُكَلِّمُونِ)
به آنان گفت همچون سگ در دوزخ دور شويد و سخن نگوييد،
(وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَىِّ الْقَيُّومِ وَ قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً)
و فروتن شد چهره ها براى آن زنده پاينده. و به تحقيق محروم شد آنكه بار ستم به دوش كشيد،
(وَ خَشَعَتِ الاَْصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ اِلاّ هَمْساً)
آهسته شد صداها در برابر خدا، پس نشنوى مگر صدايى پنهان
(وَ جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ يَفْقَهُوهُ
و بر قلوب كافران پرده نهاديم، بازدارنده از اينكه قرآن را بفهمند،
وَ فى اذانِهِمْ وَقْراً وَ اِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِى الْقُرْآنِ وَحْدَهُ
و در گوش هايشان سنگينى، زمانى كه پروردگارت را در قرآن به تنهايى ياد كنى،
وَلَّوْا عَلى اَدْبارِهِمْ نُفُوراً) (وَ اِذا قَرَاْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا
به خاطر رميدگى از حق روى به پشت بازگردانند، زمانى كه قرآن بخوانى،
بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً)
بين تو و آنانكه ايمان به آخرت ندارند، پرده پوشيده اى قرار مى دهيم،
(وَ جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ اَيْدِيهِمْ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهمْ سَدّاً فَاَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لايُبْصِرُونَ)
و از پيش رويشان، سدّى و از پشت سرشان سدّ مى گذاريم، پس آنان را پوشانيدم، در نتيجه حق را نمى بينند،
(اَلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى اَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا اَيْديهِمْ) (فَهُمْ لايَنْطِقُونَ)
امروز بر دهان هايشان مهر مى زنيم، و دستهايشان با ما سخن گويند، پس خود آنان سخن نگويند،
(لَوْ اَنْفَقْتَ ما فِى الاَْرْضِ جَميعاً ما اَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ
اگر همه آنچه در زمين خرج مى كردى، نمى توانستى بين دلهايشان الفت پديد آورى
وَلكِنَّ اللَّهَ اَلَّفَ بَيْنَهُمْ اِنَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ) [10] وَ صَلّىَ اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرينَ
ولى خدا ميان آنان الفت برقرار كرد، به درستى كه او عزيز و حكيم است، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاكش.
انتهای پیام