از پيامدهاي منفي فشارهاي اجتماعي و خانوادگي، مي توان به فرار نوجوانان خصوصا دختران اشاره کرد که درسالهاي اخير بسيار شايع شده است.
در سالهاي اخير پديده «دختران فراري» به موضوعي تبديل شده که در اکثر محافل، مسئولين و کارشناسان امر در پي يافتن راه حلي به منظور جلوگيري از رشد آن در جامعه هستند، چراکه اکثر دختراني که از خانه فرار مي کنند در همان ساعت هاي اوليه مورد سوء استفاده جنسي قرار مي گيرند و اين مسئله تنها روزنه اميد بازگشت اين دختران به کانون خانواده را به نااميدي تبديل مي کند.
دکتر مصطفوي، روانشناس در اين باره توضيح مي دهد: «شايد بتوان به جرات گفت ناسازگاري والدين علت اصلي فرار دختران است. طبق بررسي هايي که انجام شده ?/?? درصد ناسازگاري با والدين، ?? درصد اغفال، ?? درصد عدم امنيت در خانواده، ?? درصد وضعيت اقتصادي، ?/?? درصد طلاق، ? درصد گرايش به مسايل انحرافي، ?/?? درصد ازدواج هاي ناموفق، ?/? درصد اعتياد و ? درصد مشکلات رواني عامل فرار دختران بوده است. همچنين تحقيقات نشان مي دهد که ?? درصد دختران فراري سابقه اعتياد به مواد مخدر چون هروئين و ترياک را دارند.
تحقيقات نشان مي دهد که ?? درصد دختران فراري هروئين، ?? در صد ترياک، ?? درصد حشيش و?? درصد سيگار استفاده مي کنند. آن چه مشخص است اين که دختران پس از فرار براي تامين نيازهاي خود اقدام به سرقت و خود فروشي مي کنند، آنان در همين مرحله است که گرفتار باندهاي فحشاء مي شوند.»
اخبار حاکي از آنند که اکثر دختران فراري پس از بازگرداندنشان به خانه مجددا اقدام به فرار مي کنند. دختراني که از خانواده روي گردان شده و فرار مي کنند بارها از سوي اعضاء خانواده خود مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند؛ اعمال محدوديت همچون زنداني کردن و تمسخر و تحقير کردن موجب مي شود که فرد فضاي خانه را براي ماندن غير قابل تحمل دانسته و اقدام به فرار مجدد نمايد.
اين استاد دانشگاه گفت:« طبق بررسي هاي انجام شده تنها در ?? درصد موارد خانواده پس از بازگشت فرزندشان رفتار مناسب داشته اند. نکته مهمتر اينکه بسياري از اين دختران از سوي نزديکان خود مورد تعرض قرار مي گيرند طبق آمار ?? درصد دختراني که از خانه مجددا فرار مي کنند از سوي اعضاء خانواده مورد سوء استفاده قرار مي گيرند؛ ?? درصد تنبيه، ? درصد به گدايي و ?? درصد به خريد و فروش مواد مخدر وادار مي شوند.»
اين روانشناس در ادامه تشريح کرد: «در ?? درصد موارد والدين مسبب فرار دختران مي شوند جالب است بدانيد که سن فرار دختران از ?? سال به ?? سال کاهش يافته است. با وجود آنکه مسولان سعي دارند با اين معضل برخورد نمايند؛ اما آمار نشان مي دهد که پديده اي به نام فرار دختران رو به افزايش است به طوري که هر سال ?? تا ?? درصد به آمار قبلي اضافه مي شود.»
بايد توجه داشت جمع آوري، و بازگرداندن اين دختران به خانه به تنهايي راه حل مناسبي نيست، تا زماني که فضاي خانه و رفتار والدين تغيير نکرده باشد تمامي اين عملکردها بي نتيجه خواهد ماند. اگر کانون خانواده به لحاظ عاطفي از پايه هاي محکمي برخوردار باشد و دختران نسبت به آن چه که پس از فرار در جامعه آنان را تهديد مي کند آگاه شوند به طور قطع آمار فرار کاهش خواهد يافت. آن چه که پس از فرار در انتظار اين افراد است، اعتياد، فحشاء و ولگردي است، بنابراين خانواده ها و نوجوانان بايد آگاه بشوند.
همچنين مي توان شکاف بين نسلهاي قديم و جديد، ازدواجهاي اجباري و تعصبات افراطي مذهبي و تربيتي و مهمتر از همه کمرنگ شدن روابط عاطفي بين والدين و فرزندان را از مهمترين دلايل فرار جوانان از محل زندگيشان ذکر کرد.
آنچه مسلم است زماني که دختران فراري از تامين غذا، پوشاک و سرپناه براي استراحت ناتوان شوند، حاضر به انجام هر کاري خواهند بود. وجود دختران فراري و سرگردان در خيابانها، پارکها و اماکن عمومي، افراد سودجو را به وسوسه مي اندازد که با تشکيل گروه يا باندي متشکل از جوانان فراري،براي نيل به اهداف پليد خود اقدام کنند.
با شکل گيري گروههاي فساد و جذب و اغفال دختران و پسران فراري باندهاي تبهکار و فساد پس از گذشت اندک زماني تکثير شده و هر عضو باند به دنبال تشکيل باند ديگري رفته و به تدريج جامعه با افزايش اين گروهها روبرو مي شود.
بيشتر کساني که از خانه فرار مي کنند، به دليل روابط ناسالم اخلاقي و رعايت نکردن نکات بهداشتي دير يا زود به انواع بيماريهاي مزمن و خطرناک نظير بيماريهاي مقاربتي دچار مي شوند.
در اين ميان ايجاد يک رابطه سالم بين اعضاي خانواده، تبعيض قائل نشدن والدين بين فرزندان، شناخت وآگاهي والدين از روحيات جوانان و مهمتر از همه ترويج عقايد ديني و مذهبي و دروني کردن آن براي نوجوانان و جوانان، از عوامل مهم کاهش آسيب هاي اجتماعي و فرار جوانان است که بايد در خانواده ها مورد توجه قرار گيرد.