هدف دولت کانادا افزایش میزان مهاجرت به این کشور بi منظور تقویت اقتصاد کشور، پیوند و اتحاد مجدد اعضای خانواده و اسکان دهی به مهاجران در قلمرو یا سرزمین‌های وسیع این کشور است. کشور کانادا دارای سه سطح یا کلاس مهاجرتی اعم از کلاس اقتصادی، کلاس خانوادگی و پناهندگی می‌باشد.
کلاس مهاجرت اقتصادی شامل مهاجرینی میشود که به دلیل دارا بودن توانایی کمک به اقتصاد کانادا خواه از طریق برآورده کردن نیاز بازار کار و خواه از طریق روش‌های سرمایه گذاری در کانادا برای مهاجرت به این کشور انتخاب شده‌اند.
کلاس مهاجرت اعضای خانواده نیز شامل افرادی میشود که توسط یک شهروند کانادایی یا مقیم دائم این کشور اسپانسر میشوند. هدف از این کلاس مهاجرتی این است که اعضای خانواده‌ها بتوانند مجددا در کانادا گردهم آمده و با هم زندگی کنند. به این دسته از مهاجرین بنا به رابطه آنها با شخص اسپانسر کننده که ممکن است همسر، شریک زندگی، والدین، پدربزرگ و مادربزرگ، فرزند یا سایر اقوام آنها باشد، مجوز اقامت دائم اعطا میشود.
پناهندگی نیز شامل مهاجرینی میشود که بدلیل ترس موجه از آزار و اذیت دولت متبوع خود، ناشی ازعلل مربوط به نژاد یا مذهب یا ملیت یا عضویت در گروه‌های اجتماعی خاص یا عقاید سیاسی، مهاجرت کرده و میتوانند مجوز اقامت دائم کانادا را دریافت کنند.
پاسخ این سوال در حوزه جمعیت شناسی و اقتصادی این کشور نهفته است. در ظاهر کار، هدف از مهاجرت خواه در مورد نیروی کار ماهر و خواه متقاضیان پناهندگی، ایجاد شرایط مناسب برای داشتن یک زندگی بهتر در کانادا برای شخص مهاجر است. دولت این کشور میخواهد نشان دهد که برای افرادی که قصد مهاجرت به کانادا را دارند، این کشور مکان بسیار بهتری برای ادامه زندگی است. اما حقیقت این است که مهاجرت نیز مانند سایر تصمیمات ملی، به مشکلات اقتصادی و جمعیت مردم این کشور گره خورده و وابسته است.
۱۸ درصد از کل جمعیت کانادا را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل میدهند. همچنین، پیش بینی میشود که این رقم تا سال ۲۰۶۰ به ۲۵ درصد برسد. این در حالی است که نسبت و تناسب جمعیت کودکان در کانادا در این بازه زمانی تقریبا ۱۵ الی ۱۶ درصد باقی خواهد ماند. علاوه بر این، طی سال 2019، نرخ باروری کل یا نرخ فرزندآوری در کانادا حدود 1.5 تولد کودک به ازای هر زن بوده است. در حالی که نرخ جایگزینی جمعیت لازم برابر با ۲.۱ تولد به ازای هر زن است.
مقایسه این دو نمونه آمار و ارقام تنها به حقیقتی انکار ناپذیر اشاره میکند و آن حقیقت هم این است که جمعیت کانادا رو به پیر شدن بوده و نرخ تولد در این کشور بقدری سریع نیست تا بتواند از کاهش جمعیت کانادا جلوگیری کند.
چنانچه مشکل کمبود و کاهش جمعیت کانادا تداوم داشته باشد، تقریباً تمامی جوانب اقتصاد کشور از تولید ناخالص داخلی گرفته تا بدهی دولت یا نرخ جمعیت تحت تغییرات مخرب و نامطلوبی قرار خواهند گرفت. هزینه مالی مراقبت از افراد سالمند نیز بر دوش جوانانی خواهد بود که روز به روز از جمعیت آنها کاسته میشود. از اینرو، مشکل کمبود جمعیت در کانادا مشکلات متعددی را برای کشور از جنبه اقتصادی و جمعیتی گرفته تا اجتماعی و سیاسی بدنبال خواهد داشت.
شاید به همین دلایل کشور کانادا با ارائه ویزای کاری کانادا، نسبت به پذیرش مهاجرین به عنوان نیروی کار ماهر، تمایل زیادی دارد. از اینرو، ساده‌ترین راه حل این مشکل ترغیب جوانان خارجی به کار کردن، زندگی و سکونت در این کشور است. و این مسئله دقیقا همان هدفی است که سیاست‌های مهاجرتی کانادا صرف نظر از ایدئولوژی‌های سیاسی حزب حاکم، مبتنی بر آن بنا شده‌اند.
احتمالا به همین دلیل است که کانادا از تعطیلی سیستم مهاجرتی خود با وجود استفاده ایالات متحده از پاندمی کرونا به عنوان بهانهای برای تعلیق برنامه‌های مهاجرتی برای کوتاه مدت و همچنین بلند مدت خودداری کرد.
حقیقت محض این است که مهاجران بیش از 80 درصد از نرخ رشد سالانه جمعیت کانادا را به خود اختصاص داده‌اند. بطوریکه، در سال ۲۰۲۰، بحران کرونا موجب کاهش شدید ورود مهاجرین شده که این امر باعث شد تا این کشور کندترین نرخ رشد برابر با یک چهارم جمعیت را که در طول ۳۰ سال گذشته بی سابقه بوده به خود ببیند.
اکثریت جوامع بر این باورند که ادغام مهاجران در بازار کار، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های موفقیت اشخاص مهاجر در کشور جدیدشان است. با این حال، مواردی همچون استفاده از نیروی کاری که مهارت کمتری داشته و کم کاری خود مهاجران، از جمله عوامل مستندی هستند که مانع این موفقیت میشوند.
عدم به رسمیت شناختن مهاجرین از سوی نهادهای حرفه‌ای و همچنین تفاوتهای فرهنگی آنان با کشور مقصد نیز از جمله موانعی برای پیشرفت شغلی و موفقیت مهاجران هستند. مطالعات نشان میدهند که سیاست مهاجرت نیروی کار ماهر در کانادا بر این باور بنا شده که داشتن مدرک تحصیلی و مهارت کاری، موجب موفقیت شغلی مهاجران در کانادا میشود.
چنانچه بخواهید هم در مهاجرت و هم در کار در کانادا موفق باشید، باید طبق مراحل زیر عمل کنید. اولا، دیدگاهی که هر نیروی کار ماهر یا دانشجوی جوانی باید داشته باشد این است که سیاست‌های مهاجرتی کشور کانادا احتمالاً تا طولانی مدت پایدار، قابل پیش بینی و سازگار با شرایط مهاجران خواهد بود. از اینرو، اینده خود را بر این اساس برنامه ریزی کرده و قبل از درخواست مهاجرت اهداف خود را مشخص کنید.
دوما، بدنبال تقویت مهارت‌ها و شایستگی‌های فردی خود باشید. کانادا به جذب استعداد نیاز داشته و این بدان معناست که شانس شما برای دریافت مجوز اقامت دائم طی ۸ تا ۱۲ ماه به کسب بالاترین امتیاز در سیستم جامع رتبه بندی یا CRS و یا سیستم مهاجرتی EOI بستگی دارد.