به گزارش «شیعه نیوز»، یک فوق تخصص داخلی می گوید: تربیت پزشک میلیارد ها تومان برای دولت خرج دارد. هیچ کسی مجانی پزشک نمی شود و اگر توجه داشته باشیم مهاجرت پزشکان مثل این است که چندین هزار بشکه نفت را به رایگان صادر می کنیم باید توجهی خاص منظور شود ولی می بینیم دولت توجهی به جامعه پزشکی ندارد. ده درصد پزشکان درآمد بالا و زندگی مرفهی دارند ولی دولت و مجلس در قانون نویسی فقط آن ده درصد را می بینند و فکر می کنند پزشکان همه در آن سطح هستند و بهترین زندگی مربوط به پزشکان است در صورتی که اگر تحقیق کنند می بینند پزشک عمومی و متخصص داخلی و متخصص کودکان لنگ درآمد هستند.
هر پزشکی بعد از گذشت 30 تا 35 سال از عمر خود وارد بازار کار می شود
دکتر ایرج خسرونیا در گفت وگو با خبرنگار شفقنا زندگی در پاسخ به این سوال که طبق آمار های اعلام شده از سوی وزارت بهداشت تعداد بالایی از پزشکان و کادر درمان کشور اقدام به مهاجرت می کنند. از طرفی شاهد این هستیم که رشته های پزشکی نیز افزایش پیدا کرده است ولی استقبال داوطلبان قابل توجه نیست. دلیل این اتفاق چیست و چه مشکلاتی پیش روی پزشکان و کادر درمان وجود دارد؟ اظهار داشت: هر پزشکی بعد از گذشت 30 تا 35 سال از عمر خود وارد بازار کار می شود و در آن زمان به احترامی احتیاج دارد. سابقا و بیش از 50 سال پیش طبیب و پزشک احترام خاصی در جامعه داشتند. همچنین پزشکان باید درآمدی داشته باشند تا بتوانند زندگی خود را اداره کنند. وقتی می بینند که در آینده نه چندان دور درآمد آن ها به مخارجشان نمی رسد سعی می کنند به کشوری بروند که بتوانند زندگی خود را بگذرانند.
با درآمد و تعرفه امروز آینده روشنی در انتظار پزشکان نیست
وی افزود: بالاخره یک پزشک مثل یک انسان دیگر خانواده و زن و فرزند و خانه و زندگی دارد و باید بتواند زندگی خود را اداره کند. پزشک به دلیل اسمی که دارد نمی تواند در هر جایی زندگی کند چون مردم می گویند آقای دکتر و خانم دکتر و از پزشک انتظاری بالاتر می رود. با درآمد و تعرفه امروز آینده روشنی در انتظار پزشکان نیست. کشور های اروپایی و آمریکایی هیچ کدام به دنبال کار پزشکی و آموزش پزشکی نمی روند و اکثرا به دنبال دوره های کوتاه و نهایتا چهار ساله می روند تا به سرعت وارد بازار کار شوند ولی یک دانشجوی پزشکی باید 7 سال دوره طبابت عمومی خود را بگذراند و چند سال طرح برود و باز چهار سال تخصص ببینند و باز چهار سال فوق تخصص بگذراند و وقتی وارد بازار کار می شود نزدیک به سن کهولت است و نه زندگی و نه خانه و نه ماشین، هیچ چیزی ندارد و باید از صفر شروع کند.
تربیت پزشک میلیارد ها تومان برای دولت خرج دارد
مهاجرت پزشکان مثل این است که چندین هزار بشکه نفت را به رایگان صادر می کنیم
ده درصد پزشکان درآمد بالا و زندگی مرفهی دارند
درآمد پزشکان کمتر می شود
دکتر خسرونیا در خصوص اینکه چه باید کرد؟ گفت: مجلس و دولت باید توجهی خاص داشته باشد. تربیت پزشک میلیارد ها تومان برای دولت خرج دارد. هیچ کسی مجانی پزشک نمی شود و اگر توجه داشته باشیم مهاجرت پزشکان مثل این است که چندین هزار بشکه نفت را به رایگان صادر می کنیم باید توجهی خاص منظور شود ولی می بینیم دولت توجهی به جامعه پزشکی ندارد. ده درصد پزشکان درآمد بالا و زندگی مرفهی دارند ولی دولت و مجلس در قانون نویسی فقط آن ده درصد را می بینند و فکر می کنند پزشکان همه در آن سطح هستند و بهترین زندگی مربوط به پزشکان است در صورتی که اگر تحقیق کنند می بینند پزشک عمومی و متخصص داخلی و متخصص کودکان لنگ درآمد هستند. متاسفانه دولت توجهی به این مساله ندارد. تعرفه ای که تعیین شده است مطابق با تورم نیست. بانک مرکزی اعلام می کند تورم 40 و 50 و 60 درصد است و حتی شاید بیش از این ها باشد ولی وقتی تعرفه پزشکی تعیین می شود نسبت به سال قبل ده درصد اضافه می کنند یعنی زندگی پزشک با ده درصد اداره می شود ولی کشور دچار تورمی بالای پنجاه درصد شده است. یعنی درآمد پزشک چهل درصد نسبت به سال قبل کمتر می شود. همانطور که پیش می رود درآمد پزشکان کمتر می شود.
در آینده به پزشکان هندی و پاکستانی احتیاج پیدا می کنیم
وی در خصوص اینکه عدم اقبال داوطلبان به رشته های پزشکی در آینده چه تبعاتی به دنبال خواهد داشت؟ اظهار داشت: در این صورت ما مثل 60 سال پیش به پزشکان هندی و پاکستانی احتیاج پیدا می کنیم که باید پولشان را با دلار بپردازیم. حقوق آن ها با دلار است و این کار برای ما آسان خواهد بود ولی وقتی می خواهیم به پزشک ایرانی حقوق بدهیم چشم ما تنگ است در دوره های قبل هم پزشکان هندی و پاکستانی فراوان می آمدند و به دلار حقوق می گرفتند و می رفتند ولی حقوق پزشک ایرانی بسیار پایین بود. دولت باید توجه کند که اگر می خواهد جلوی این وضعیت را بگیرد باید از امروز توجه داشته باشد. پزشکانی که در مناطق دور زندگی می کنند و پزشکان جوان از زندگی بسیار بدی برخوردارند و باید به زندگی آنها توجهی خاص شود. باید برای پزشکان شهرستان ها خانه سازمانی تهیه شود و وسایل اولیه زندگی در اختیار آن ها قرار بگیرد. آزمایشگاه و پاتولوژی و رادیولوژی مجهز در اختیار آن ها باشد تا بتوانند کار کنند. یک متخصص و یا یک فوق تخصص که در شهری دور افتاده زندگی می کند بدون امکانات وجود اش بی فایده است و او دلسرد خواهد شد و در نهایت به فرار از کشور فکر می کند.
انتهای پیام