سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

سه روحانی مطرحی که اجبارکردن حجاب را قبول نداشتند+ تصویر

محسن کمالیان پژوهشگر فرهنگ و روحانیت، نوشت: آیت الله سیدمحمد حسن صدر، امام موسی صدر و آیت الله شهید بهشتی، هیچ‌کدام، اجبار کردن بانوان به رعایت حجاب شرعی را قبول نداشتند.
کد خبر: ۲۷۱۷۱۲
۱۶:۰۱ - ۰۳ مرداد ۱۴۰۱

به گزارش «شیعه نیوز»، محسن کمالیان پژوهشگر فرهنگ و روحانیت، نوشت: آیت الله سیدمحمد حسن صدر، امام موسی صدر و آیت الله شهید بهشتی، هیچ‌کدام، اجبار کردن بانوان به رعایت حجاب شرعی را قبول نداشتند.

 تصاویر زیر از سه روحانیت صاحب نام: سید محمد (حسن) صدر، امام موسی صدر و شهید بهشتی را در حالی نشان می‌دهد که حتی در مجالس یا دیدارهایی رسمی و حکومتی، خانم‌های بی‌حجاب را محترمانه به حضور می‌پذیرفته‌اند.

شکی نیست که هر سه بزرگوار، ضرورت حفظ حجاب شرعی را قبول داشتند؛ اما حجاب اجباری را چطور؟ تصاویر زیر گواه آن است که هیچ‌کدام، اجبار کردن بانوان به رعایت حجاب شرعی را قبول نداشتند.

روش آنها روش پیامبر اکرم (ص) و مبتنی بر اقناع و محبت و انتخاب بود، نه روش منافقان مخالف پیامبر و مبتنی بر زورگویی، خشونت و اجبار! فقیهان حکومتی که امروز سنگ حجاب اجباری را به سینه می‌زنند، آیا فقه و اصول را بهتر از خاندان صدر می‌فهمیدند؟ یا خود را به حال اسلام و تشیع دلسوزتر می‌دانند؟

انتهای پیام

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر:
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
نظرات بینندگان
ناشناس
۱۸:۰۷ - ۱۴۰۱/۰۵/۰۳
دروغ می گویید. آن رفتار آن عزیزان مال زمانی بود که در شرایط حاکمیت اسلامی نبودند و وظیفه ای جز تبلیغ صرف نداشتند. بزرگترین خطری که می شود الان برای سلامت جامعه متصور بود همین ترویج اسلام فردی و بی تفاوت است. اسلامی که جنبه حکومتی ندارد و هنوز تفاوت جمهوری اسلامی و طاغوت پهلوی را نمی داند. گویی بعد از چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی هنوز عزیزان در دوره اسلام تبلیغ فردی مکه هستند و نفهمیده اند تشکیل حکومت دینی یعنی مهاجرت به مدینه و همان پیامبری که در تمام آیات مکی مامور به تبلیغ صرف بود نه مصیطر بود و نه وکیل، شد عامل ایجاد حکومت و اشداء علی الکفار و جاهد الکفار و المنافقین و اغلظ علیهم. اما به والله دوره کارهای فردی نیست و تبلیغ فردی معنایی جز انکار حاکمیت دینی ندارد.