«شیعه نیوز»: امامان علیه السلام به طرق مختلفی با ظبم و جور زمان مبارزه میکردند، برخی همچون امام حسین (ع) با توجه به اقتضای زمان قیام کرد و امام دیگر با شیوه دعا ظلم زمان را آشکار میکرد.
امام جواد علیه السلام دعایی مربوط به رفع ظلم وستم دارد که بشرح زیر است:
اللهم ان ظلم عبادک قد تمکن فی بلادک حتی امات العدل و قطع السبل و محق الحق و ابطل الصدق و اخفی البر و اظهر الشر و اخمد التقوی و ازال الهدی و ازاح الخیر و اثبت الضیر و انمی الفساد و قوی العناد و بسط الجور و عدی الطور.
اللهم یا رب لا یکشف ذلک الا سلطانک و لا یجیر منه الا امتنانک.
اللهم رب و ابتر الظلم و بث جبال الغشم و اخمد سوق المنکر و اعز من عنه ینزجر و احصد شأفه اهل الجور و البسهم الحور بعد الکور.
بارالها ستم بندگانت بلاد تو را چنان فرا گرفته است که عدل و داد را می‌رانده و راهها را بریده و حق را کاهش داده و محو کرده و صدق و راستی را باطل نموده است. چنان ستمی که نیکی و خوبی را در نهان داشته و شر و بدی را آشکار ساخته است، فروغ تقوی را فرو نشانده و هدایت را از بین برده است و خیر را نابود ساخته و ضرر و زیان به بار آورده است، فساد و خرابی را رویانیده و عناد و دشمنی را تقویت کرده و بساط جور را گسترده و آن را از حد گذرانده است.
خدایا و پروردگارا این همه مفاسد را برطرف نکند مگر قدرت تو و مردم را از آن پناه ندهد مگر عطاء و منت تو.
خدایا پروردگارا دنباله‌ی ستم ستمگران را قطع کن و کوههای ظلم را متلاشی و پراکنده ساز و بازار منکرات را از رواج بیانداز و کسانی را که از آن منزجرند عزیز گردان و ریشه‌ی ستمکاران را درو کن و آنها را پس از کمال و بزرگی لباس نقصان و خواری بپوشان.
و عجل اللهم الیهم البیات و انزل علیهم المثلات و امت حیوه المنکر لیؤمن المخوف و یسکن الملهوف و یشبع الجائع و یحفظ الضایع و یأوی الطرید و یعود الشرید و یغنی الفقیر و یجار المستجیر و یوقر الکبیر و یرحم الصغیر و یعز المظلوم و یذل الظالم و یفرج المغموم و تنفرج الغماء و تسکن الدهماء و یموت الاختلاف و یعلو العلم و یشمل السلم و یجمع الشتات و یقوی الایمان و یتلی القرآن انک انت الدیان المنعم المنان
ترجمه: بارالها هر چه زودتر آنها را گرفتار شبیخون کن و عقوبات و عذابها را بر آن نازل نما و دوران منکرات را پایان بخش تا شخص بیمناک در امان باشد و ستمدیده آرامش یابد و گرسنه سیر شود و تباه شده حفظ و حراست گردد و رانده شده پناه یابد و آنکه مورد نفرت قرار گرفته باز گردد و فقیر توانگر شود و پناهنده پناه یابد و ستمدیده عزیز و ستمگر خوار گردد و اندوهگین دلشاد شود و غمگین را گشایشی رسد و اختلاف از میان برداشته شود و علم و دانش برتری یابد و سلامت شامل همگان گردد و پراکندگی‌ها به جمعیت بدل شود و ایمان قوی گردد و قرآن تلاوت شود که توئی جزا دهنده‌ی نعمت بخش صاحب منت.
باتوجه به این دعا میتوان به اثر ظلم در جامعه نیز اشاره کرد:
مردن عدل، بریده شدن راهها، نابودی حق، از میان رفتن صدق، ناپدید شدن نیکی، ظهور و پدیداری شرّ و بدی، خاموش شدن چراغ تقوا، زایل شدن هدایت و از بین رفتن خیر و برکت. امام(ع) آثار فردی ظلم را ناپدید شدن نیکی و خاموش شدن چراغ تقوا و آثار اجتماعی آن را ناپایداری خیر، رشد فساد، تقویت دشمنی، گسترش جور و عدم تعادل در میان مردم می‌داند.
انتهای پیام