راهکارهایی آسان برای بیدارکردن فرزند جهت نماز صبح

به گزارش «شیعه نیوز»، مادری با بنده تماس گرفت و گفت: فرزند من از استعدادهای درخشان است ولی هر کاری می‌کنم، نماز نمی‌خواند. خیلی هم اطلاعات دارد و درس او هم خیلی خوب است. به او گفتم: دوست دارد در موضوع نماز با من صحبت کند؟ گفت: بله. گفتم: گوشی را به او بدهید. گوشی را به او داد و یک ساعت و ۴۰ دقیقه من با گوشی با او صحبت کردم. او گفت: چرا ما نماز بخوانیم؟ خدا چه نیازی به نماز ما دارد؟ چرا عربی بخوانیم؟ ...

اشاره؛ یکی از دلائل ذکر شده برای فروریزی ساختمان متروپل آبادان، ستون ضعیف آن بوده است و برای دین نیز ستونی به نام نماز ذکر شده که کاهلی، کم توجهی و بی اهمیتی به آن می تواند دین ما را دچار فروپاشی نماید؛ به همین دلیل با یکی از کارشناسان مرکز تخصصی نماز گفت و گویی را ترتیب دادیم تا پیرامون این فریضه مهم در دین مبین اسلام گپ و گفتی داشته باشیم.

   
متنی که ملاحظه می کنید، بخش دوم نشست یک ساعته ما با حجت‌الاسلام مرتضی رحیمیان است که تقدیم نگاه شما خواهد شد:

* یک مشکلی که شاید بعضی از والدین با آن مواجه هستند این مسئله است که بچه‌های ما برای نماز صبح یا بلند نمی‌شوند و یا به سختی بلند می‌شوند. روش بیدار کردن بچه‌ها باید چطور باشد و این معضل را چطور باید حل کرد؟

من داخل همان کلیپ‌هایی که هست، حدود ۹ دقیقه پشت سر هم راهکارها را بیان کرده‌ام و چند مورد را در اینجا می‌گویم و ان‌شاءالله اگر خواستید آن کلیپ را هم ببینید.

نکته‌ی اول این است: اشتباه برخورد نکنیم و بدتر نکنیم. جوان ۳۰ ساله با بنده تماس گرفت و گفت: از ۱۹ سالگی دیگر نماز نخواندم. گفتم: چرا؟ گفت: پدر من یک شخص مذهبی است، من نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را می‌خواندم، اما نماز صبح را نمی‌خواندم. بالأخره جوان بوده و خسته بوده و دیر خوابیده است. پدر من ۳ بار شیشه‌ی اتاق من را به خاطر نماز شکست. می‌گفت: بلند شو، بلند شو. من هم بلند نمی‌شدم و بعد شیشه را می‌شکست و می‌گفت: بلند شو، نماز بخوان. برکت از زندگی رفت. چرا نماز نمی‌خوانی؟ من تا ۱۹ سالگی نماز خواندم، ۱۹ سالگی زورم زیاد شد و قدرت او هم به من نرسید و به خاطر لجبازی با پدرم بقیه‌ی نمازها را هم نخواندم و الان ۱۱ سال است که نماز نخوانده‌ام. البته خودش خیلی ناراحت بود و می‌گفت: دوست دارم به نماز برگردم؛ ولی رفتار اشتباه را نباید انجام دهیم.

گاهی اوقات فرزند من نماز صبحش را نمی‌خواند، یک تلاش‌هایی هم می‌کنم برای اینکه نماز صبحش را بخواند ولی نمی‌خواند، اما نباید اشتباه برخورد کنم که نمازهای دیگر را هم نخواند و یا یک خاطره‌ی بدی از یک فرد مذهبی که من پدر او باشم و یا از نماز برای او باقی بماند که ما به خاطر نماز کتک خوردیم.

راهکارهایی برای بیدارکردن فرزندان جهت نماز صبح وجود دارد.

اولا شب زود خوابیدن برای بچه‌هایی مثل دختر و پسر ۱۲-۱۳ ساله خیلی مهم است، چون خوابشان باید زیاد باشد. نوجوانی هم فصل خواب است. شب زود خوابیدن خیلی مهم است. اگر می‌گویند: نمی‌شود زود خوابید، اشکالی ندارد، از یک ساعتی به بعد لامپ‌های خانه را کم کنید.

بنده کسی را می‌شناسم که بچه‌ی او می‌گوید: من باید فوتبال را ببینم. اشکالی ندارد، شما لامپ‌های خانه را کم کن تا تاریک باشد و به محض اینکه فوتبال را دید سریع‌تر خوابش می‌برد، چون این‌ها گاهی اوقات نیم ساعت یا یک ساعت هم در رختخواب می‌غلتند.

دوم اینکه اگر غذا در آخر شب خورده شود و سنگین هم باشد، معده تا دو ساعت تلاش می‌کند که غذا را هضم کند، او چطور می‌خواهد صبح بلند شود؟ غذای شب سبک باشد و اگر اول شب هم باشد بهتر است.

در مورد امام خمینی در حدود ۱۳ سالی که در نجف بودند آمده است که غذای شب ایشان غالبا نان، پنیر، گردو و چایی بود. گردو گرم و خوب است ولی غذای سبکی است. با این غذای سبک گاهی اوقات انسان نیمه شب از گرسنگی خودش بیدار می‌شود. پیرمردان قدیم به بنده گفتند: حاج‌آقا! ما ابتدای شب غذا می‌خوردیم و نیم ساعت به اذان صبح مانده از گرسنگی بیدار می‌شدیم و نماز شب هم می‌خواندیم. اگر زمستان است، کنار بخاری خوابیدن و هوای گرم شدید بیدار شدن را سخت می‌کند.

نکته‌ی بعدی اینکه وقتی خودمان می‌خواهیم صبح بلند شویم و نماز بخوانیم، طبق روایات اینطور است که نزدیک فرزندمان و در فاصله‌ی یکی، دو متری او بایستیم و نماز بخوانیم. نیازی نیست که داد هم بزنیم ولی صدای ما را بشنود.

در روایت آمده است که نماز شب را به نحوی بخوانید که اگر کسی در خانواده‌ی شما هست در طول سال شما را ببیند.

گاهی اوقات انسان در خواب می‌غلتد و از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند که یک نفری دارد یک کاری انجام می‌دهد، از ۳۶۵ روز سال، ۲۰-۳۰ یا ۵۰ روز وقتی می‌غلتد، بلند شود و ببیند که پدر و مادر او نماز می‌خوانند. حالا این برای نماز صبح اتفاق بیافتد. اذان را بگویید، خوب است که بلند گفته شود، نه اینکه داد بزنید. اذان گفته شود و نماز را بخوانید.

بهتر است که بچه‌ها را در سه مرحله بلند کنید، زمانی که می‌خواهید خودتان به سرویس بهداشتی بروید و وضو بگیرید صدا بزنید، معمولا بلند نمی‌شوند. می‌روید و وقتی خواستید برای نماز بایستید دوباره صدا می‌زنید و بلند نمی‌شوند. گاهی اوقات می‌گوید: باشد، بلند می‌شوم. به او بگویید: می‌خواهی ۵ یا ۱۰ دقیقه‌ی دیگر صدایت کنم؟ می‌خواهی یک غلت دیگر بخوری و صدایت کنم؟ گاهی اوقات اشتباه برخورد می‌کنیم و می‌گوییم: بلند می‌شوی یا نمی‌شوی؟ او هم می‌گوید: نمی‌شوم. این اشتباه است. باید بگوییم: الان بلند می‌شوی و یا ۱۰ دقیقه‌ی دیگر تو را صدا کنم؟ بنده کسانی را سراغ داشتم که گفتند ما هر روز ۴۵ دقیقه برای نماز صبح فرزندمان و بیدار کردن او وقت می‌گذاشتیم. می‌نشستیم و تعقیبات را می‌خواندیم. البته شیوه باید اینطور باشد که خودشان خودکار بلند شوند.

ما باید یک‌سری کارهایی را انجام دهیم. گاهی اوقات نماز فرزند در طول روز قضا شده است و می‌گویید: عزیزم! نمازت قضا شد. یا مثلا یک جمله‌ای درباره‌ی قضا شدن نماز صبح می‌گویی. از لحاظ فکری در کنار این اجباری که انجام می‌دهی، این کار را هم می‌کنید.



نکته‌ی بعدی اینکه؛ برای نماز صبح حتما یک خوراکی خوب به آن‌ها بدهیم. نمی‌خواهیم رشوه بدهیم، همه بخورند، همه خوراکی خوب بخورند. علامه قاضی فرمودند برای نماز شبتان انگور بخورید، یک خوراکی بخورید و با نشاط نماز شب بخوانید. ما هم می‌گوییم که برای نماز صبحمان این کار را بکنیم و یک خوراکی خوب بخوریم. مادری می‌گفت: بچه‌ی من انار دوست دارد و انار برای او آماده می‌کنم و در یخچال می‌گذارم و صبح که می‌خواهم او را صدا بزنم، با کاسه‌ی انار او را صدا می‌زنم. بچه علاقه دارد و بلند می‌شود و انارش را می‌خورد و دو رکعت نماز هم می‌خواند. یک خوراکی خوب حتما در کنار بیدار کردن بچه به او بدهید، خودتان هم بخورید که فکر نکند رشوه است.

اگر می‌توانید برنامه‌های مهمتان را در آن زمان قرار دهید. اوایل انقلاب شده بود و فعالیت‌های شهید ابراهیم هادی در ارگان‌های مختلف خیلی زیاد بود و فرصت نمی‌کردند ورزش باستانی انجام دهند. به دوستشان گفته بودند که؛ ما این ورزش‌های باستانی که انجام می‌دهیم را می‌خواهیم انجام دهیم. چه کنیم؟ همه قرار گذاشتند که هنگام نماز صبح در زورخانه باشند. نماز اول وقتشان را در آنجا بخوانند و بعد ورزش‌هایی که علاقه دارند انجام دهند و بعد دنبال کارشان بروند. این باعث شده که خیلی نمازشان را اول وقت بخوانند. بچه‌های ما آن روزی که می‌خواهند به اردو یا مسافرت بروند، نیم ساعت قبل از اذان صبح هم بلند می‌شوند. یک چیزی که علاقه‌شان را ایجاد می‌کند اگر بتوانیم آن زمان قرار دهیم خوب است.

* جنابعالی به عنوان مُبلغ به جاهای مختلف کشور می‌روید. اگر جوانی خدمت شما آمد و گفت: من اهل نماز نیستم، چه راهکاری به او می دهید؟ مبلغین از چه راهکارهایی برای تشویق جوانان به نماز استفاده کنند؟

یک سؤال این است که من چه به او بگویم که نماز بخواند. این یک بحث است. بحث دیگر اینکه من چه رفتاری داشته باشم. رفتار خیلی مهم است.

یکی از شیوه‌های ما در دعوت به نماز شیوه‌ی اخلاقی است. بیش از آنکه استدلال پیامبر خدا(ص) در دعوت دیگران به دین کارگر باشد، اخلاق ایشان تأثیر داشت.

قرآن می‌فرماید: «وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ»[۱]؛ اگر تو غلیظ القلب بودی، همه از دور تو پراکنده می‌شدند. پس اگر خوش اخلاق باشیم همه جمع می‌شوند. شخصی بی‌نماز بود و به من می‌گفت: حاج‌آقا! من سرویس شما هستم و هر جایی که خواستید بروید من ماشین می‌آورم و برویم. ببینید باید کاری با آن‌ها بکنید که آن فرد بی‌نماز هم دوست داشته باشد که با ما نشست و برخاست کند. اخلاق خیلی مهم است. شیوه‌ای که مرحوم ابوترابی در زندان‌های عراق داشت. بعضی از اسرا بودند که لب مرز این‌ها را به اسارت درآوردند؛ این افراد بسیجی که نبودند، این‌ها را گرفته بودند و اسیر شدند و بی‌نماز هم بودند. مرحوم ابوترابی در خاطراتشان این را دارند که با اخلاق زیبا این‌ها را اهل نماز کردند. اخلاق زیبا بسیار می‌تواند مؤثر باشد، چون اخلاق، کار کردن روی قلب است و استدلال کار کردن روی مغز است.

امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «القلب سلطان الجوارح»؛ قلب پادشاه است. استدلال عقلی هم داشته باشید ولی بیشتر همّ و غم ما روی اخلاق زیبا باشد.

استدلال‌هایی هم که می‌توان با جوانان انجام داد را داشته باشیم، ببینیم که نماز نخواندن آن‌ها به خاطر عقده است؟ به خاطر کینه‌ای است که از نظام دارند و یا از نماز دارند؟ مثل اینکه خدا این حاجت من را نداده است. یا به خاطر این است که اطلاعات ندارند، یک گرهی در ذهنشان است و اگر به آن گره جواب دهیم، اهل نماز می‌شوند.

* اگر مُبلغی بخواهد بدون شرکت در دوره های گوناگون، اطلاعات خود را در موضوع نماز بالا ببرد تا بتواند در تبلیغ، اثرگذار باشد، چه کتاب هایی را به او معرفی می کنید؟

کتاب شناخت‌نامه‌ی نماز آیت‌الله ری‌شهری (رضوان الله علیه) بسیار عالی است. پیشنهاد بنده این است که دوستان عزیز حتما این کتاب را بخوانند.

کتاب «چگونه یک نماز خوب بخوانیم» استاد پناهیان خیلی زیباست. مباحث ایشان در این کتاب، برای مخاطب جوان است و اگر کسی همین‌ها را فقط بخواند و به خوبی بیان کند، خیلی تأثیرگذار است.

استاد قرائتی چند کتاب دارد که کتاب‌های زیبایی است؛ کتاب تفسیر نماز، کتاب پرتویی از اسرار نماز، این‌ها کتاب‌های زیبایی است که آقای قرائتی دارند و می‌تواند تأثیرگذار باشد.

خود مرکز تخصصی نماز هم دوره‌هایی برگزار می‌کند، مثلا ۱۰ دوره‌ی ۵ ساعته دارد که دفتر تبلیغات این دوره را برگزار کرده است. مثلا یک استاد می‌آید و اسرار نماز را می‌گوید و ۲۰ کلیپ تا ۱۵ دقیقه است. یکی از اساتید می‌آید و شبهات نماز را مطرح می‌کند و جواب می‌دهد و ۲۰ کلیپ ۱۵ دقیقه است. این دوره‌ای است که برگزار کرده‌اند.

کلیپ هایی که بیان کردیم، در حال حاضر در مرکز تخصصی نماز وجود دارد و مبلغین می‌توانند با آن‌ها ارتباط بگیرند و فیلم‌هایش هم هست و می‌توانند از آن استفاده کنند. یک استادی آیات نماز را توضیح داده است. به اندازه‌ای است که حالا تخصصی نماز هم نیست، ولی اگر یک مبلغ بخواهد این‌ها را یاد بگیرد و بخواهد مباحث نمازی را مطرح کند قابل استفاده است.

* جنابعالی به اقصی نقاط مختلف کشور سفر تبلیغی داشته اید و خیلی از افراد با شما ارتباط برقرار کرده‌اند و برای موضوع نماز، صحبت داشته اند. به نظر شما، چرا بعضی از افراد بی‌نماز شده‌اند؟ دلیل اصلی این کار چه می تواند باشد؟

دلیل ها متفاوت است. انسان‌ها به انگیزه‌های مختلفی بی‌نماز هستند و با انگیزه‌های مختلفی با نماز می‌شوند. یک نفر یک سفر به زیارت امام رضا(ع) می‌رود و برمی‌گردد و یا یک سفر پیاده‌روی اربعین می‌رود و برمی‌گردد و نمازخوان می‌شود و یک نفر هم ۱۰ سفر می‌رود و می‌آید و با نماز نمی‌شود. بعضی از افراد به ICU بیمارستان می‌روند و برمی‌گردند و با نماز می‌شوند.

بنده موردی را سراغ دارم که کاملا بی‌نماز بود و فقط با ازدواج، نمازخوان شد. آقایی می‌گفت: من ازدواج کردم، خانم من بی‌نماز بود و من را دید که نماز می‌خوانم، به خاطر عشقی که به من داشت نمازخوان شد و بعد ما با هم صحبت کردیم و نماز او تقویت شد. یا اینکه کسی درباره‌ی نماز شبهه و یا گره‌ی ذهنی دارد، این‌ها خیلی مهم است.

مادری با بنده تماس گرفت و گفت: فرزند من از استعدادهای درخشان است ولی هر کاری می‌کنم، نماز نمی‌خواند. خیلی هم اطلاعات دارد و درس او هم خیلی خوب است. به او گفتم: دوست دارد در موضوع نماز با من صحبت کند؟ گفت: بله. گفتم: گوشی را به او بدهید. گوشی را به او داد و یک ساعت و ۴۰ دقیقه من با گوشی با او صحبت کردم. او گفت: چرا ما نماز بخوانیم؟ خدا چه نیازی به نماز ما دارد؟ چرا عربی بخوانیم؟ چرا من حجاب داشته باشم؟ عبادت به جز خدمت خلق نیست، من به خلق خدمت می‌کنم، دلت پاک باشد، نماز نخواندید اشکالی ندارد. این‌ها نماز خواندند و اختلاس کردند و کشور را خوردند و بردند. یکی یکی سؤالات را پرسید و من هم جواب دادم. سؤالات تمام شد و سؤال دیگری نداشت. گفتم: نماز می‌خوانی؟ گفت: باید فکرهایم را بکنم. به مادرش گفتم: شما فعلا چیزی به او نگویید و اجازه دهید فکر کند. «وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّی یسْمَعَ کَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ»[۲]؛ کسی که درباره‌ی اسلام مشکل فکری دارد، بیاید فکر کند، تحقیق کند و بعد برگردد، اسلام هم کاری با او نداشته باشد و فشاری هم به او وارد نکنید.



حدود ۲۰ روز بعد مادر او تماس گرفت و گفت: بچه‌ی من نمازخوان شده است و گفته که با حاج‌آقا تماس بگیر و بگو که برای نماز صبح‌ها چطور بیدار شوم؟ به نظر بنده خیلی از دانشجویان ما شبهه و سؤال دارند. مثلا فلان مسئول مملکت بد برخورد کرد. فلانی برد و خورد و فلان جا وظیفه‌شان را انجام ندادند و من نماز نمی‌خوانم. جواب این سؤال باید داده شود. یک مقداری از این سؤال به حاکمیت برمی‌خورد که با کسانی که نماز می‌خوانند و این اختلاس‌ها را می‌کنند برخورد قاطع صورت بگیرد، این برخورد قاطع بسیار مهم است و یکی هم این است که من جواب شبهه را داده باشم.

من به او گفتم: آقا؟ گفت: بله؟ گفتم: امام حسین(ع) نماز می‌خواند و آدم خوبی هم بود، درست است؟ گفت: بله. گفتم: شمر هم نماز می‌خواند و آدم بدی بود، درست است؟ گفت: بله.

گفتم: تو چرا به امام حسین(ع) نگاه نمی‌کنی و به شمر نگاه می‌کنی؟ ایشان که در قالب نماز به دین ضربه می‌زد، دلیل می‌شود که من هم نماز نخوانم و با نماز نخواندنم به دین ضربه بزنم؟ ابن ملجم نماز می‌خواند و بر فرق عدالت هم شمشیر زد؟ آیا این نماز خواندن او که از نماز سوءاستفاده می‌کرد... . «مَنْ لَمْ تَنْهَهُ صَلَاتُهُ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ لَمْ یَزْدَدْ مِنَ اللَّهِ إِلَّا بُعْداً»؛ کسی که نماز او، او را از فحشا و منکر بازندارد - مثل منافق که منافق نماز می‌خواند و او را از فحشا و منکر بازنمی‌دارد - هر نمازی که می‌خواند کثیف‌تر می‌شود، هر نمازی که می‌خواند پست‌تر می‌شود.

بی‌نمازها و چاقوکش‌های زمان امیرالمؤمنین(ع) وقتی که امیرالمؤمنین(ع) رد می‌شد، سلامی می‌کردند، اما آن کسی که نماز شبش هم ترک نمی‌شد، بر فرق امام زد. چون هر نمازی که خواند کثیف‌تر شد، هر نمازی که خواند پلیدتر شد. این را باید برای دانش آموز و دانشجو توضیح دهیم که این مسئولی که نماز نمی‌خواند به دین ضربه می‌زند و ما هم باید روبه‌رو بایستیم ولی این بهانه نمی‌شود که ما نماز نخوانیم.

نماز یک آثار و فوایدی دارد که من با خواندن آن نماز به آن آثار و فواید می‌رسم. مثل این است که کسی به دانشگاه برود و از دانشگاه سوءاستفاده کند. او درسش را نخواند و کارهای اشتباهی بکند. بعد من هم بگویم: حالا که اینطوری است، پس من هم فرزندم را به دانشگاه نمی‌فرستم. ما می‌گوییم که شما فرزندت را به دانشگاه بفرست و به او بگو که از آن درس به خوبی استفاده کن. از آن نماز به خوبی استفاده کن و سوءاستفاده نکن.

* مسئولین فرهنگی ما در بخش نماز وظیفه دارند و جنابعالی هم در این بخش سالیان سال است که کار کرده‌اید. با توجه به وضعیت کنونی نماز که به گفته‌ی قرآن در خیلی از مباحث دیگر اثرگذار است و می‌تواند مشکلات را مرتفع کند، پیشنهاد شما در این خصوص چیست که بحث نماز در جامعه بهتر شود؟

خدمت مسئولین ۲-۳ نکته عرض می‌کنم. نکته‌ی اول این است که؛ «أَوَّلُ مَا یُحَاسَبُ الْعَبْدُ عَلَیْهِ الصَّلَاة»؛ اولین سؤال روز قیامت نماز است. نه نمازی که بگویند: تو نمازت را خواندی یا نخواندی؟ تیک بزنند و تمام شود. از اقامه‌ی نماز سؤال می‌شود. اقامه‌ی نماز یعنی تلاش کردن برای نمازخوان کردن جامعه. سؤال اول از یک مسئول مملکت در هر پستی که هست این است که تو در آن پستی که بودی، برای نماز چه کردی؟

* بعضی از مسئولین می‌گفتند ما مسئول بهشتی شدن مردم نیستیم.

کسانی که گفتند: ما مسئول بهشتی شدن مردم نیستیم، روز قیامت از آن‌ها سؤال می‌پرسند که آیا شما برای اقامه‌ی نماز کاری کردید؟ کلید بهشت نماز است. شما چطور می‌گویید که من مسئول نیستم؟ این یک نکته است.

نکته‌ی دوم اینکه: اگر ستون فقرات خیمه‌ی اسلام نماز است و «الصلاة عمود الدین»، ستون فقرات بودجه‌ای که شما می‌ریزید باید برای نماز باشد. قرآن می‌فرماید: «الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ»[۳]؛ کسانی هستند که اگر در زمین قدرت پیدا کنند، اولین کارشان این است که اقامه‌ی نماز می‌کنند. در یک ارگانی قدرت پیدا می‌کنند، مدیر می‌شوند، مدیر مدرسه می‌شوند، مدیر اداره می‌شوند، مدیر شهر می‌شوند، استاندار می‌شوند، اولین کاری که می‌کنند اگر انسان خوبی باشند برای نماز تلاش می‌کنند.

شهید صیاد شیرازی از پادگان‌ها دیدن می‌کرد که: وضعیت خواب این پادگان چطور است؟ خوراکش چطور است؟ پرسید: در نمازها شرکت می‌کنند؟ گفتند: در نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا شرکت می‌کنند ولی نماز صبح‌ها کمرنگ است، مثلا اگر اینجا ۲۰۰۰ سرباز دارد برای نماز صبح ۵۰ نفر می‌آیند و برای نمازهای دیگر همه می‌آیند.

شهید صیاد گفت: کادر و سرباز فردا صبح برای نماز صبح در نمازخانه باشند و من با آن‌ها کار دارم. قدرت دارد و از قدرتش برای اقامه‌ی نماز استفاده می‌کند.

شما حساب کنید ۲۰۰۰ سرباز پوتین‌ها را واکس بزنند و همه نیم ساعت قبل از نماز صبح، نشسته باشند که آقا گیر ندهد و با من چه نکند. نگاه کرد و دید که همه نشسته‌اند. گفت: آقا؟ گفتند: بله؟ گفت: من یک فرمانده‌ی شما هستم و گفتم: برای نماز تشریف بیاورید، همه آمدید، وقتی فرمانده‌ی کل می‌گوید چرا نمی‌آیید؟ جدا از آنکه به ظاهر نمازخانه می‌رسد، خودش برای دعوت به نماز سخنرانی هم می‌کند که من امروز به خانه‌ام نمی‌روم و تا نماز صبح می‌مانم تا ببینم که وضعیت نماز صبح چطور است.

اقدام عملیاتی هم مورد بعدی است. یک شهید بزرگواری که نام ایشان را فراموش کرده‌ام، ایشان شهردار یک شهری شده بود. وارد شهرداری شد و پست را تحویل گرفت و گفت: نمازخانه دارید؟ گفتند: نداریم. اول انقلاب که نمازخانه نداشتند. گفت: این اتاق بزرگ است، همین اتاق برای نمازخانه باشد. موکت بیاورید. می‌گفت: موکت آوردند و صندلی‌ها را کنار زد و گفت: از این به بعد همین‌جا در دفتر مدیر نماز می‌خوانیم.

یعنی من چه می‌کنم؟ بودجه‌ای که می‌ریزید کجا بودجه می‌ریزید؟ بنده دو سال قبل بودجه‌های مجلس شورای اسلامی را نگاه کردم و دیدم که بودجه‌ی سرانه‌ی هر مسجد ما ۵۰۰ هزار تومان در یک سال است. پول بستنی است. کسی می‌خواهد برای بچه‌اش بستنی بخرد در سال بیشتر از این مبلغ می‌شود، شما چه توقعی دارید؟ بودجه زیر دستتان است. استاد قرائتی می‌فرمایند: هر چقدر بودجه برای نماز هزینه نکنید، باید در جای دیگر هزینه کنید، باید در زندان‌ها هزینه کنید.

حضرت امام کاظم(ع) فرمودند: «من لم ینفِق»؛ هر کسی در راه اطاعت خدا و حق انفاق نکند و پولش را خرج نکند، خداوند طوری برای او برنامه می‌ریزد که دو برابر آن مبلغ را در باطل خرج کند.

هر چقدر اینجا خرج نکردید در بحث طلاق، در بحث بزه‌های اجتماعی و آنجا باید خرج کنید، پس بهتر است که در اینجا خرج کنید و خودتان هم اهل نماز شوید. اگر دوست دارید کار شما با برکت شود با نماز انجام خواهد شد.



حاج قاسم سلیمانی یک دوستی دارد و این دوست حاج قاسم رئیس بنیاد شهید کرمان شد. ایشان یک نامه‌ای نوشت و یا یک پیامی داد و گفت: ما با رئیس بنیاد شهید هم‌رزم بودیم، به او بگویید؛ حاج قاسم به تو می‌گوید که اگر دوست داری کارت با برکت باشد و برای آخرتت یک چیزی بماند و خداوند موانع را در راه خدمت به مردم از مسیر تو بردارد، صبح که می‌خواهی بلند شوی و به اداره بیایی، دو رکعت نماز بخوان و بگو: خدایا! به من کمک کن. آن فکری که خوب است به ذهن من بیانداز، بودجه‌ها را آنجا خرج کنم، آن اقدام را انجام دهم. تجربه‌ی منِ قاسم سلیمانی این است که خدا کمک می‌کند. قاسم سلیمانی که در یمن، در افغانستان، در فلسطین و هر جایی کار کرد. پس ما اگر دوست داریم که کار کنیم باید از نماز کمک بگیریم.

بنده به یکی از شهرها رفتم و یک مدیر مدرسه‌ای گفت: من مدیر نمونه‌ی استان شناخته شدم. بعد لابه‌لای صحبت‌هایش گفت: حاج‌آقا! هر زمانی که برای من در مدیریت مدرسه مشکلی پیش می‌آید و گرفتار می‌شوم... . قسمتی از سالن مدرسه را تزئین کرده بودند و عکس‌های شهدا را زده بودند و چفیه زده بودند و گونی سنگر گذاشته بودند و یک فضای شهدایی درست کرده بودند و وسط آن هم یک سجاده بود. آنجا را به من نشان داد و گفت: حاج‌آقا! هر زمانی که برای مدیریت مدرسه گرفتار می‌شوم و کارم پیچ می‌خورد، به اینجا می‌آیم و دو رکعت نماز می‌خوانم و می‌گویم: خدایا! کمکم کن. واقعا هم خدا کمکم کرده و مدیر برتر استان شده‌ام. اگر دوست دارید خداوند به مدیریت ما برکت دهد و بتوانیم کار کنیم برای نماز قدمی برداریم.

* ضمن تشکر مجدد از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید، اگر نکته‌ی خاصی باقی مانده، بفرمایید.

بنده یک کانالی در آپارات دارم که اگر «مرتضی رحیمیان محقق» را در آنجا بنویسید، کانال بنده می‌آید. این کلیپ‌هایی که خدمتتان عرض کردم در آنجا هست. ویژه‌ی طلاب هم یک‌سری کلیپ‌هایی داریم که شیوه‌های پاسخگویی به شبهات نماز است که ۲۰ تا ۱۵ دقیقه صحبت کردیم که به شبهات چطور پاسخ دهید. در آنجا ۷۳ سؤال دانش آموزان در حوزه‌ی نماز هم تبدیل به کلیپ شده و حدود ۲ تا ۲.۵ دقیقه‌ای پاسخ داده شده است که آن‌ها هم داخل کانال هست و پیشنهاد بنده این است که این‌ها را ببینید و ممکن است به دردتان بخورد. بعضی از عزیزان به بنده بیان کردند: ما بعد از نماز می‌خواهیم در اداره سخنرانی کنیم و می‌خواهیم دو دقیقه مطلب نمازی بگوییم. این کلیپ را دیدیم و همین دو دقیقه را بیان کردیم که در رابطه با نماز یک قدمی برداشته باشیم.

گفت و گو از: محمد رسول صفری عربی

پی نوشت ها:
[۱]. آل‌عمران، ۱۵۹.

[۲]. توبه، ۶.

[۳]. حج، ۴۱.