به گزارش «شیعه نیوز»، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمصطفی امامی‌زاده، استاد حوزه علمیه امام حسین(علیه السلام) صبح امروز، ۸ بهمن‌ماه، در ادامه بیان مباحث تفسیری سوره لقمان با اشاره به آیه ۱۳ (.. لَا تُشْرِکْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ؛ به خدا شرک نورز که به راستى شرک ستمى بزرگ است) گفت: اولین توصیه لقمان حکیم به فرزندش شرک نورزیدن به خداست، به این معنا که انسان نباید در مسیر اطاعت و بندگی خداوند شخص دیگری را در ردیف خداوند قرار دهد که اینکار ظلم بزرگ به خداست.
وی ادامه داد: حضرت علی (علیه السلام) در روایتی ظلم‌هایی که صورت می‌گیرد را به ۳ نوع تقسیم‌بندی کرده‌اند؛ گاهی ظلم قابل بخشش نیست مانند اینکه انسان به خداوند شرک بورزد، گاهی ظلم از انسان رهاشدنی نیست مانند ظلم به هم‌نوع خود که قطعا دامنگیر انسان خواهد شد و نوع سوم ظلم اثراتی است که انسان بر اثر گناهان خود بر وجودش تحمیل می‌کند که البته این نوع در اثر توبه و پشیمانی واقعی قابل بخشش از سوی خداوند است.
امامی‌زاده افزود: شرک به خداوند مانند توحید به باری‌تعالی به انواع نظری و عملی تقسیم‌بندی می‌شود، شرک عملی به این معناست که انسان با وجود تخیلات ذهنی و اعتقاد درونی به خدایی دیگر در مقام عمل و رفتار نیز به دیگران اعتقاد توحیدی دارد. شاهد بر این مدعا فرمایشی است از امام صادق (علیه السلام) که فرمودند: اگر کسی معتقد باشد در صورت نبود فلان انسان خودش یا عیالش نابود می‌شد این شرک به خداست بلکه باید بگوید اگر لطف خدا نبود مشکلاتم حل نمی‌شد.
استاد حوزه علمیه امام حسین (علیه السلام) نوع دیگر شرک به خدا را شرک اصغر دانست که نوعی شرک خفی در بین مردم است، گفت: در روایتی از پیامبر (ص) نقل شده که از شرک ورزیدن امتم بعد از خود نگرانم و آن ریا و خودنمایی در اعمال عبادی است، در داستانی اخلاقی نقل شده که شخصی بعد از ساعت‌ها عبادت شبانه در مسجد متوجه شد که هیچ انسانی در مسجد حضور ندارد و تنها حیوانی بیننده عبادات او بوده است و در همان حال بود که نسبت به عبادات ریاکارانه خود استغفار کرد.
حجت‌الاسلام امامی‌زاده در پایان گفت: مثنوی طاقدیس از آثار ملا احمد نراقی (ره) است که در آن با قلم خود اشعار آموزنده‌ای را سروده است. در این دیوان اشاره به داستانی دارند که زنی نسبت به سختی‌ها زندگی همسرش گله‌مند نبود، اما به وی گفته بود در قبال محبت به زنان دیگر از تو جدا خواهم شد، ایشان با برداشت از این قصیده می‌گوید باید توجه داشت که محبت به غیر خدا به طوری که العیاذبالله دیگری را در مسیر اداره عالم بدانیم پیامد‌های خطرناکی را هم در دنیا و هم در آخرت به دنبال خواهد داشت به طوری که عذاب الیم و آتش دردناک دوزخ ثمره شرک به خداست.
انتهای پیام