به گزارش «شیعه نیوز»، غلبه بر ترس از پرواز به شجاعت و تمرین زیادی نیاز دارد. اما با درمان مناسب امکان پذیر است. من تا 30 سالگی هرگز پرواز نکردم و غلبه بر ترس خودم از پرواز یکی از سخت ترین دستاوردهای زندگی ام بود. اگر بتوانید با موفقیت محرک هایی را که باعث ایجاد اضطراب شما می شوند شناسایی کنید، اولین قدم را برداشته اید. توجه به این نکته مهم است که ترس از پرواز یک فوبیا نیست و اکثر افرادی که از پرواز می ترسند، کلاستروفوبیک و یا همان ترس از فضای بسته و محبوس شدن در هواپیما دارند.
فوبیای پرواز چیست؟
فوبیا ترس شدیدی است که نسبت به خطر آن نامتناسب است که به ویژه به ترس از پرواز مربوط می شود. اکثر “فوبیک های پرواز” موافق هستند که پرواز امن و در عین حال ترسناک است. آنها به سختی ترس خود را با آمار ایمنی تطبیق می دهند. اگرچه می دانیم فوبیای ما منطقی نیست، اما نمی توانیم خودمان را از یک آن استدلال کنیم.
چگونه ترس از پرواز را درمان کنیم؟
همانطور که گفته شد اگر بتوانید با موفقیت محرک هایی را که باعث ایجاد اضطراب شما می شوند شناسایی کنید، اولین قدم را برداشته اید. برای درمان فوبیای پرواز باید ابتدا محرک و یا دلیل آن را شناسایی کرده و سپس به رفع آن بپردازید.
1. درک محرک های ترس از پرواز
ترس ما از پرواز محرک هایی دارد، که افکار، تصاویر، احساسات و خاطراتی هستند که نسبت به آنها حساس شده ایم. فردی که به برخی از احساسات بدنی حساس است ممکن است از تلاطم یا بلند شدن و فرود عادی بترسد و همچنین کسی که از ارتفاع می ترسد ممکن است با فکر کردن در مورد پرواز چندین مایل بالاتر از سطح زمین وحشت کند.
از جمله عوامل محرک ترس از پرواز می توان به تلاطم، برخاستن، فرود آمدن، تروریسم، تصادفات، اضطراب های اجتماعی یا دور بودن بیش از حد از خانه اشاره کرد. برخی از افراد از آتش سوزی، گسترش بیماری از طریق سیستم هوایی، استفاده از توالت یا خشونت در هواپیما می ترسند. دیگران «احساس بدی» در مورد پرواز خود دارند، می ترسند که اضطراب آنها به نحوی یک فاجعه را پیش بینی کند.
2. پشت فوبیا و ترس
وجه مشترک بیش از 90 درصد از فوبیا های پرواز، ترس از غرق شدن در اضطراب در طول پرواز است.
معمولاً افراد در حین پرواز یک وحشت غیر منتظره را تجربه می کنند و سپس می ترسند که علائم وحشتناک در پرواز بعدی آنها بازگردد. این وحشت‌ها معمولاً در سنین 17 تا 34 سالگی و در زمان تغییر مهم زندگی مانند تولد، مرگ، ازدواج، طلاق یا فارغ‌التحصیلی ظاهر می‌شوند. به همین دلیل است که افراد مبتلا به فوبیای پرواز اغلب تعجب می کنند که چرا زمانی توانسته بودند اینقدر راحت پرواز کنند. ترس های بسیار کمی از پرواز ناشی از یک پرواز آسیب زا است.
ترس از پرواز بسیار رایج است، اما تقریباً 20 درصد از جمعیت گزارش می دهند که ترس آنها در زندگی کاری و اجتماعی آنها اختلال ایجاد می کند. غیر معمول نیست که پروازهای ترسناک از تعطیلات و ترفیع شغلی خودداری کنند. کارشناسان ترس از پرواز را به سه گروه اصلی تقسیم می کنند. شما متعلق به کدام یک هستید؟
کسانی که علیرغم فرصتی که دارند پرواز نمی کنند یا بیش از پنج سال است که پرواز نکرده اند.
کسانی که فقط در مواقع ضروری با وحشت شدید پرواز می کنند.
کسانی که در صورت لزوم پرواز می کنند، اما با اضطراب.
عناصر درمان موفق
یکی از روش های غلبه بر فوبیا ترس از پرواز، قرار گرفتن در معرض محرک های ترسناک است. توجه به این نکته مهم است که اجتناب از قرار گیری در آن شرایط، فوبیای شما را زنده و شدید نگه می دارد.
با ترس از پرواز، مؤلفه عظیمی از اضطراب پیش بینی یا ترس تجربه شده در انتظار پرواز وجود دارد. هر گونه درمان موفقیت آمیز به افرادی که از پرواز می ترسند کمک می کند تا اضطراب پیش بینی کننده را مدیریت کنند (زیرا بسیاری از مردم از برنامه ریزی پرواز اجتناب می کنند، یا فقط آنها را لغو می کنند) و همچنین در طول پرواز.
درمان‌های جدیدتر برای ترس از پرواز شامل روش‌های سنتی درمان شناختی-رفتاری یا CBT است که برای پرواز طراحی شده است. درمان شامل تکنیک هایی برای مدیریت اضطراب، مانند تنفس دیافراگمی، برای استفاده در حین پرواز است. افرادی که در هنگام برخاستن، فرود یا تلاطم به احساسات بدن حساس هستند، نسبت به این محرک ها حساسیت زدایی می کنند.
آموزش ریکس کردن
نحوه پرواز هواپیما، حقایقی در مورد تلاطم، و معنای صداها و برآمدگی های مختلف در طول یک پرواز عادی. برنامه های واقعیت مجازی، که طی آن پروازهای ترسناک در معرض شبیه سازی کامپیوتری محرک های پرواز قرار می گیرند، نیز مفید هستند. همچنین شبیه‌سازهای پرواز نیز هستند که معمولاً برای آموزش خلبانان خصوصی نحوه پرواز با هواپیماهای کوچک استفاده می‌شوند. (اینها گاهی در نزدیکی فرودگاه ها قرار دارند.)
برنامه های گروه درمانی که در فرودگاه ها ملاقات می کنند و به پرواز فارغ التحصیلی با درمانگر ختم می شود. آنها به ویژه در غلبه بر اضطراب پیش بینی و گسترش درمان به خود پرواز مفید هستند.
درمان پزشکی، قطعی نبوده، داروهای ضد اضطراب (معمولا یک SSRI یا یک SRNI) برای برخی از افرادی که در حین پرواز دچار وحشت می شوند مفید است، اما آنها باید مایل به مصرف داروها هر روز برای مدت طولانی باشند. و تأثیر کمی بر اضطراب پیش بینی کننده دارند. بنزودیازپین‌ها می‌توانند اضطراب پیش‌بینی را کاهش دهند، اما با اثرات درمانی مواجهه نیز تداخل دارند.
انتهای پیام
منبع: مینویسم