به گزارش «شیعه نیوز»، برقراری ارتباطی درست و اصولی با فرزندان مخصوصا پسران، کار پیچیده ای است. جالب است بدانید نقش پدر در اکثر موارد موثر تر از مادر است. اما به دلیل مشغله های کاری پدران، معمولا تاثیرشان در زندگی فرزندان روز به روز کمرنگ وکمرنگ تر می شود.
پدران چگونه پسرانشان را تربیت کنند؟
رابطه پدر و پسر مخصوصا در این عصر کمی پیچیده به نظر می رسد. به دلیل هم جنس بودن و علاقه مردان به قدرت، معمولا پدر و پسر همدیگر را رقیب خود می دانند یا می خواهند نظرات خود را به کرسی بنشانند. رابطه پدر و پسر نیاز به مهارت دارد که با کمی مطالعه در مورد آن ها می توانید به پدر خوب و نمونه ای تبدیل شوید.
پدر هر چه قدرتمند تر باشد، خانواده در امنیت روانی بیشتری خواهد بود. پدر با قدرت و هیبتی که دارد قطعا الگوی مناسبی برای پسر است. مردانگی اولین صفتی است که پسر از پدر می آموزد.گاهی هم لازم نیست آموزش خاصی ببیند کافیست پدر نقش خود را درخانواده به درستی انجام دهد و از خانواده اش در برابر مشکلات به خوبی محافظت کند و به قولش وفا کند، خود به خود پسر هم از روی رفتار پدرش یاد میگیرد که چطور در آینده از خانواده اش نگهداری کند و چگونه به آن ها امنیت بدهد.
پسر قدرت حل مساله را از پدر می آموزد
در روابط پدر و پسر این موضوع بسیار مهم است. یکی از نقش های پدر، پیدا کردن راه هایی برای حل مشکلات است. پدرمعمولا نماینده عقل است. پدر یاد می دهد که چطور باید با چالش های زندگی روبرو شد و چطور بهترین انتخاب را در زندگی بگیرید.
پدر مسئولیت پذیر، پسری مسئولیت پذیر تربیت می کند
پسران از پدرانشان می آموزند که در زندگی مسئولیت پذیر و متعهد باشند. تعهد، وفاداری و مسئولیت پذیری سه خصیصه ای است که باید درخود پدر وجود داشته باشد. پدری که مدام بر سر این مسائل با پسرش درگیر است و همیشه به او تذکر میدهد، قطعا درکار خودش مشکلی وجود داشته است.
اصلا اگر پسران بر سر مسئولیت پذیری با پدرانشان رقابت داشته باشند بسیار عالی می شود. زیرا لازمه موفقیت های آینده پسر، پرورش خصوصیات مردانگی است. اگر پدران در این زمینه الگوی خوبی برای پسرانشان باشند قطعا پسر به آغوش مادر پناه نمی برد. آن هم در حساس ترین زمان ممکن. زمانی که باید مرد شود.
مدیریت را یاد می گیرند
مدیریت خانه وظیفه اصلی پدر است. درست است که امور خانه بر عهده مادر است اما پدر مدیر اجتماعی است و چون پسر فردا در همین اجتماع باید فعالیت کند، پس باید در اجتماع مدیر خوبی باشد. پسران در این زمینه از پدرانشان الگو برداری می کند. زمانی که پدرشان فکرش را نمی کند پسر درگوشه ای رفتارهای پدر را زیر نظر دارد و کارهای او را مو به مو تکرار می کند.
پدران منظم پسران منظمی دارند
نظم در زندگی یکی از مهم ترین اصول برای داشتن زندگی سالم و موفق است. پدری که بیشتر کارهایش از روی نظم باشد قطعا در خانه هم همه چیز سر جای خودش است. در این صورت خانواده به هم ریخته نیست و هر کس ساز خودش را نمی زند. این نظم باعث می شود پسر نیز در زندگی خصوصی اش منظم باشد.
پسر احترام را از پدر می آموزد
فرزندان آیینه والدینشان هستند. آن ها به جزء جزء رفتار والدین خود توجه می کنند. یکی از مواردی که پدر نقش بسیار مهمی دارد محترم شمردن جایگاه خود و اهالی خانه است. رفتار صحیح پدر با اعضای خانواده، به پسر می آموزد که برای دیگران ارزش قائل باشد. به آنها احترام بگذارد و با آنها درست صحبت کند. همچنین در اجتماع طوری برخورد کند که از او به نیکی یاد کنند. به پدران عزیز توصیه می شود که در این مورد روی رفتار خود خیلی دقت کنند.
پدر عشق ورزی به زن را به پسرش یاد می دهد
محبت پدر به همسرش باعث می شود که پسر هم یاد بگیرد چطور با یک زن باید برخورد کرد. متاسفانه بعضی از مردان رفتار مناسبی با همسرانشان ندارند و در اکثر موارد از جملات امری استفاده می کنند. اگر برای همسرتان ارزش قائل شوید دیگران برای شما ارزش قائل می شوند و از طرفی بچه هایتان نیز همیشه شما را محترم می دانند. اگر مشکلی با همسرتان دارید هیچ گاه در مقابل فرزندانتان دعوا نکنید.
مخصوصا پسران در این زمینه گوش هایشان تیز و چشمانشان بیناتر از هر زمان دیگری است و اینکه روی مادرشان نیز حساس هستند. پس به همسرتان عشق بورزید و به او محبت کنید و محبت را آموزش دهید.
بی توجهی پدر به پسر چه عواقبی دارد؟
بی توجهی پدران به پسران آثار مخربی را خواهد داشت؟
پسرانی که پدرشان به آن ها بی توجه است معمولا:
اعتماد به نفسشان کم است.
احساس کوچک بودن و بی اهمیت بودن میکنند.
افسرده و نا امید می شوند.
قدرت تصمیم گیری شان را از دست می دهند.
عقده های روانی نهفته دارند.
پرخاشگر و عصبی می شوند.
از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند و به دیگران اهمیتی نمی دهند.
متکی و ضعیف هستند.
نمی دانند که چگونه زندگی کنند و مدیریت مالی و کنترل خود را از دست می دهند.
خودشیفته هستند و انتقاد پذیر نیستند.
مدام نگران و مضطرب هستند.
و با این تفاصیر احتمال بزهکاری آن ها بسیار زیاد است و در شرایط خطرناکی قرار می گیرند.
رفتار پدر با پسر کودکش باید چگونه باشد؟
معمولا نقش پدر در دوران کودکی پسر نادیده گرفته می شود. در حالی که رابطه پدر و پسر از دوران کودکی اش شکل می گیرد. پدران به صرف اینکه کودکش چیزی متوجه نمی شود مسئولیت نگهداری و تربیت آن ها را به مادرشان می سپارند. در صورتی که این کار کاملا اشتباه است. این کودک چون بیشتر به مادرش نزدیک بوده به همان نسبت از پدرش فاصله می گیرد. این فاصله با رشد کودک بیشتر و بیشتر می شود. زمانی پدر متوجه این موضوع می شود که دیگر کودکش حرف او را قبول نمی کند. مخصوصا کودک پسر که پدرش برایش نقش الگوی قدرتمندی است. برای پیشگیری از این مشکلات بهتر است در مورد نکات تربیتی کودک بیشتر مطالعه کنید.
1. وقت بیشتری برای او بگذارید
پدران معمولا سر کار هستند و زمان کمی برای همسر و فرزندشان دارند. این حق را به آن ها می دهیم که مدیریت و هماهنگی شغلی با مسائل خانه کار سختی است. اما در همان زمان که خانه هستید می توانید به پسر خود محبت کنید.. پسران از همان دوران کودکی کمی لجباز و مغرور هستند و این شما هستید که باید شروع کننده محبت باشید. سعی کنید نقاط مشترک خود را با آن ها پیدا کنید. مثلا با آن ها فوتبال بازی کنید. با آن ها به سینما بروید. در مورد چیزهایی که دوست دارد صحبت کنید. کتاب ها و وسائلی که دوست دارد را برای او بخرید. در این زمان فرزندتان به شما نزدیک می شود و شروع به همانند سازی می کند. پسر ها دوست دارند که پدرشان با مدرسه و معلمانش آشنا شوند. از شرایط درسی شان باخبر شوند.
هر چه پدر بیشتر به کودک پسرش اهمیت بدهد در آینده فرزندش با کمترین مشکلات روانی مواجه می شود و به فردی قوی و مقتدر تبدیل خواهد شد.
2.اهمیت بردن و باختن را به او بگویید
پدر تنها کسی است که با استفاده از تجربیات خود به پسرش می آموزد که چگونه ببرد و چگونه در دوران باخت نا امید نشود و با قدرت به راهش ادامه دهد. علاوه بر این جنبه برد و باخت را نیز داشته باشد. پسری که از محبت و توجه پدر محروم است برای همیشه باختن را تجربه می کند. به همین دلیل نقش پدر بسیار بسیار مهم است. سعی کنید در روزهای برد و باخت پسرتان کنارش باشید و به او یاد دهید چطور با این مسائل کنار بیاید.
3.به او یاد دهید که چگونه از خود دفاع کند
حمایت پدر اصل مهم در روابط پدر و پسر است. پدر به پسرش می آموزد که چطور باید از خود در مقابل دشمنان از خود محافظت کند و زمانی که حق او را پایمال می کنند چگونه حق خود را بگیرد. کجا به خاطر مصالح خانواده سکوت کند. چه زمانی پاسخ تحریکات را بدهد و چه زمانی با آرامش صحنه را ترک کند. گاهی هم گذشت کند و آنقدر قوی باشد که از حق خود بگذرد اما هیچ گاه در برابر ظلم سر خم نکند. این نکات کلیدی است که پدر باید با مثال به فرزندش بیاموزد. این موارد بسیار مهم است و نباید آن را نادیده گرفت. نباید اجازه داد پسر خام و نپخته و بدون هیچ علمی وارد اجتماع شود.
4.در کلام خود دقت کنید
دل فرزندتان را نشکنید. مخصوصا کودکان پسر که نسبت به لحن آمرانه و پرخاشگری حساس هستند و واکنش بدتری نشان می دهند. کمی صبرتان را بالا ببرید و گاهی با منطق به آن ها بگویید که کارشان اشتباه است. نه با پرخاشگری و زدن حرف های رکیک و فحش هایی که شخصیت پسرتان را خرد کند. در سایه مردانگی پدران نسبت به پسران است که خانواده ای آرام شکل می گیرد و فرزندان به بهترین شکل تربیت می شوند.
نحوه رفتار پدر با پسرش نوجوانش باید چطور باشد؟
مراحل رشد کودک به طور زنجیر وار به هم متصل است. کودک علاوه بر اینکه برای داشتن جسمی سالم به تغذیه درست نیاز دارد، باید روح و روان او نیز تغذیه شود و در آرامش باشد. مثلا اگر کودکی خوبی داشته باشد و تمام موارد تربیتی را رعایت کرده باشید قطعا در دوران نوجوانی زجر کمتری می کشید. همینطور در دوران نوجوانی اگر بتوانید درست فرزندانتان را تربیت کنید می توانید جوانی سالم، فعال و پر انرژی و با جسم و روانی سالم به اجتماع تحویل دهید. پس پدر و مادر نقش اول را می زنند. در این میان پدران و پسران باید رقابت و غرور را کنار بگذارند و دست در دست هم و هماهنگ پیش بروند.
با پسرتان با احترام رفتار کنید
شرط اول بهتر شدن روابط پدر و پسر در دوران نوجوانی، احترام متقابل است. پدران عزیز در بدترین شرایط هم محبتتان را از همسر و فرزندتان دریغ نکنید. زمانی که شما به همسرتان محبت می کنید و احترام او را حفظ می کنید، به همان نسبت هم پسرتان متوجه می شود که باید احترام بزرگتر های خودش را حفظ کند. این در عمل الگوبرداری نهفته است. بدون آنکه متوجه شوید او نوع رفتار شما را ثبت و ضبط می کند. مخصوصا پسران که در دوران نوجوانی سرکش تر می شوند و شرایط پیچیده تری دارند باید الگوهای خوبی داشته باشند. اگر احترام به خانواده و افراد اجتماع را در ذهن خود جا بیاندازید مشکلاتتان با او به حداقل خواهد رسید.
به او کمک کنید تا خودش را مدیریت کند
معمولا پسران در دوران نوجوانی، از لحاظ روانی و جنسی غیر قابل کنترل می شوند. پدران باید در مورد این دوران و مشکلاتش با پسرشان صحبت کنند و تجربیات خود را در اختیارشان بگذارند. اینکه چطور میتوان جلوی این احساسات را گرفت و چطور می شود بر خشم خود غلبه کرد. آن ها را به ورزش و فعالیت های بدنی ترغیب کنند و خودشان نیز گاهی با پسرشان ورزش کنند.
حامی او باشند و به پسرشان توجه کنند
پدران باید در این زمینه کمی از خود گذشتگی کنند. مثلا اگر می بینند که پسرشان ناراحت است به جای بی محلی و بی توجهی بیشتر به او نزدیک شوند و علت ناراحتیش را بپرسند و به او اطمینان خاطر دهند که تا حد توان کمکش می کنند که مشکلش حل شود. حتی اگر پسرشان از صحبت کردن امتناع کرد سعی کنند راه ارتباط با او را بدست بیاورند. در این شرایط تنها گذاشتن او کار خطرناکی است. هر چه پدر و مادر به پسرشان نزدیک تر باشند بهتر است.
او را تشویق کنید
ازنکات کلیدی در روابط پدر و پسر این است که علاقمندی های او را بشناسید و به او کمک کنید که در مسیری که قدم بر میدارد بهترین باشد. نه اینکه بگویید این کار به درد تو نمی خورد. این رشته تحصیلی مناسب تو نیست. اجازه دهید تصمیمات مهم زندگی اش را خودش بگیرد. مگر اینکه مطمئن شوید در این مسیر چاله است. موانع را به او نشان دهید و از تجربیات افرادی که این مسیر را رفته اند کمک بگیرید.
هم صحبت خوبی برایش باشید
اگر پدر خوبی باشید پسرتان بیشتر از هر زمان دیگری به شما نزدیک می شود. سعی کنید به جای اینکه نقش والدین را داشته باشید با او دوست شوید. اطلاعات خود را بروز کنید. این فاصله فرهنگی بلای جان خانواده ها شده است. تا می توانید در مورد مسائل مختلف مطالعه کنید تا هم صحبت خوبی برای فرزندتان شوید. اگر به اینصورت رفتار کنید پسرتان نیز اجازه اشتباه را به خود نمی دهد زیرا می داند که شما هر چه را که می گویید به صلاح خودش است.
کارهای مردانه را به او بسپارید
سعی کنید کارهایی که یک مرد باید انجام دهد را به او یاد دهید. به او بیاموزید که روی پای خودش بایستد. به دیگران کمک کند. حتی ماشین را روشن کند و تعمیراتش را نیز به او بیاموزید. تنها پدر است که می تواند به پسرش بفهماند مرد بودن یعنی چه و در آینده مسئولیت بزرگی بر عهده اوست. پدر به پسر می گوید که اشتباهات او را تکرار نکند و راه های درست نرفته پدر را برود. در این صورت است که آینده او تضمین خواهد شد. پسر تا زمانی که مسئولیت بزرگی به او سپرده نشود مزه مرد بودن را نخواهد چشید.
چرا پسر باید احترام پدرش را حفظ کند؟
همه ما از اهمیت و جایگاه پدر آگاه هستیم. پدر هر چقدر هم که بد باشد باز هم پدر است و احترام او واجب. دراین بین پسران معمولا نسبت به سایر اعضای خانواده، کمی با پدرشان راحت تر صحبت می کنند. بهتر است در این بین با آن ها خوش رفتار باشید. پدران معمولا از پسرانشان زودرنج تر و حساس تر هستند. به اصطلاح دلشان از پسرشان راحت تر می شکند. پدر از قدیم الایام رهبر خانواده بوده و بسیار مغرور است. هیچگاه غرور او را نشکنید و او را با حرف هایتان آزرده خاطر نکنید. اگر در زمینه ای اختلاف نظر دارید سعی کنید سکوت کنید و بگویید حرف شما هم کاملا درست است و روی نظر شما هم فکر میکنم.
چه دلایلی باعث بی احترامی پسر به پدر می شود؟
تربیت نادرست خانوادگی و لوس شدن پسر
عدم پذیرش انتقاد از سوی پسر
عدم کنترل خشم
همکاران یا دوستان بد و ناباب
مشکلات اقتصادی و فشار روانی ناشی از نداری و فقر
مشکلات روحی و روانی خانوادگی و زندگی در محیطی کاملا تنش زا
دوران بلوغ پر تنش
عواملی است که باعث بی احترامی به پدر خواهد شد.
سوالات متداول
عواملی که کار پدر و پسر را به اختلاف می کشاند؟
معمولا در هر خانه ای به بهانه های مختلف پدران و پسران با هم درگیر هستند. اما مهم ترین عوامل دعوای پدر و پسر :اختلافات سنی پدر با پسر ، اختلافات فرهنگی، مشکلات اقتصادی و فقر است که حتی تا سن 30 سالگی نیز ادامه دارد.
از چه زمانی پدر باید پسرش را تربیت کند؟
معمولا از دوران کودکی و از زمانی که کودک میتواند حس کند، ببیند و بشنود باید کاملا تحت نظارت پدر و مادر باشد. رفتارهای خوب و بد دختر و پسر از دوران کودکی اش شکل میگیرد. فراموش نکنید نقش پدر در همه زمان ها پر رنگ است. پسر در دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و حتی زمانی که خودش صاحب فرزند شد به محبت پدرش نیاز دارد.
آیا پدری که خودش اشتباه می کند می تواند پسر خوبی تربیت کند؟
در اکثر موارد خیر. زیرا همانگونه که گفته شد پدران الگوهای فرزندان خصوصا فرزندان پسر هستند. هر کار اشتباه، تصمیم اشتباه یا رفتار بد در زندگی آن ها نیز تاثیر مستقیم خواهد داشت و به نوعی آن ها را تقلید می کنند. البته همه انسان ها جایز الخطا هستند اما اگر فرزندان سالمی می خواهید باید درصد اشتباهات خود را کم کنید.
انتهای پیام