به گزارش «شیعه نیوز»، در سالیان اخیر مناسک و آداب و رسومی در حال رواج یافتن است که در اغلب موارد برآمده و برگرفته از سبک زندگی اومانیستی و غربی بوده و در اغلب موارد در مغایرت آشکار با فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی است.
صالح قاسمی، نویسنده و پژوهشگر تحولات جمعیت ایران و جهان در یادداشتی که در اختیار این خبرگزاری قرار داده، بیان داشت:گران و پرهزینه شدن فرآیند فرزندآوری و فرزندپروری در دهه‌های اخیر کاملا محسوس و مجرب است.
بطور معمول برخی از این هزینه‌ها اجتناب ناپذیر و چه بسا لازم است. همچون هزینه تغذیه مناسب مادر و مراقبت‌های الزامی بهداشتی و پزشکی و .... اما در کنار این ضرورت‌های عقلایی، در سالیان اخیر مناسک و آداب و رسومی در حال رواج یافتن است که در اغلب موارد برآمده و برگرفته از سبک زندگی اومانیستی و غربی بوده و در اغلب موارد در مغایرت آشکار با فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی است.
بررسی روند الگوبرداری کورکورانه این مناسک از سبک زندگی انسان غربی گویای این واقعیت است که این رفتارهای تبرج آمیز در ابتدا در یک طبقه خاص، بسیار مرفه و بسیار برخوردار رایج می‌شود.
سپس با نمایش تفاخرآمیز این مناسک غیرایرانی و غیراسلامی در شبکه‌های اجتماعی، شاهد تقلید و تکرار آن در بخشی از طبقات متوسط جامعه گشته و به مرور به یک سنت حتمی و قانون نانوشته ولی لایتغیر مبدل خواهد گشت.
در ادامه باید دانست اگرچه برخی از این مناسک، مثل «جشن لباس زیر» (جشن بلوغ فرزند) شباهت زیادی به برخی از سنت‌های ایرانی یا اسلامی مثل «جشن تکلیف شرعی» دارد، اما در واقع به لحاظ فلسفی، شکلی و محتوایی با سنن اصیل و دینی ما در تناقض آشکار است.
در پایان تعدادی از این مناسک گران، بدعت آمیز و محدود کننده فرزندآوری و فرزندپروری را مرور و متذکر می‌شوم و مردم فکور، نخبگان فرهیخته و رسانه‌ها را از ارتکاب و ترویج آن برحذر می دارم.
جشن تست مثبت بارداری،جشن صدای قلب فرزند، جشن تعیین جنسیت جنین،جشن نمایش سیسمونی و لوازم اطاق کودک، جشن شاور بیبی (مراسمی برای اینکه البسه کودک نمایش داده شود.)،جشن بدو تولد از بیمارستان تا خانه،جشن پستونک طلایی،جشن ختنه سوران،جشن چهل روزگی نوزاد،جشن کالسکه (اولین باری که نوزاد با کالسکه از منزل خارج می‌شود.)،جشن تاتی پارتی،جشن شیرین زبون (مراسمی که پس از گفتن اولین کلمه کودک برپا می شود.)،جشن بوی پیراهن (برای اینکه همه البسه کودک را بو کنند.)،جشن اولین غذا،جشن دندونی (مراسمی که با درآمدن اولین دندان کودک برپا می شود.)،جشن از شیر گرفتن،جشن گودبای پمپرز (به بهانه از پوشک گرفتن کودک برگزار می شود.)،جشن مهد (برای اولین روز مهد رفتن کودک برپا می شود.)
جشن قلم (به بهانه اولین باری که کودک قلم در دست می گیرد.)،جشن دندان شیری (آنگاه که اولین دندان شیری کودک میفتد، برگزار می شود.)،جشن مدرسه،جشن لباس زیر ( به بهانه بلوغ شدن فرزند، جشنی برپا شده و لباس زیر او نمایش داده می‌شود.)و جشن .....
والدینی که با تولد فرزندشان یک بار این مسیر گران و دست و پا گیر را طی می‌نمایند، بطور روانی، اقتصادی و طبیعی امکان فرزندآوری بیشتر را نخواهد داشت و تصمیم به فرزندآوری و فرزندپروری مجدد برای او بسیار دشوار و قری به محال خواهد بود.
به عبارت دیگر، دکرگونی سبک زندگی طبقاتی از جامعه ایرانی، بدعت‌های بسیار پرهزینه و ظهور قارچ گونه جشن‌ها و مناسک گران فرزندآوری، یکی از دلایل مهم فرهنگی، اقتصادی و نگرشی کاهش نرخ باروری بوده و منجر به رواج بیشتر و توجیه الگوی تک فرزندی و کم فرزندی در خانواده ایرانی خواهد شد.
انتهای پیام