سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

افزايش خالکوبي در ميان دختران

داشتن يک خالکوب ماهر اين روزها براي هر آرايشگاهي ميسر نيست و در واقع يک امتياز ويژه براي آرايشگاه به حساب مي‌آيد. چرا که درخواست زنان براي انجام خالکوبي بالا رفته و خيلي‌ها حاضرند مبالغ هنگفتي را بابت اين کار بپردازند.
کد خبر: ۲۵۹۸
۰۰:۰۰ - ۰۸ بهمن ۱۳۸۶

دستش را با سختي بالا مي آورد. درد يک لحظه هم امانش نمي دهد. نگاهش را از پشت اشکي که از شدت درد در چشم‌هايش حلقه زده، مي‌دوزد به نقش گلي که قرار بوده روي دستش خالکوبي شود. يک مرتبه آسمان و زمين و هر چه در آنها وجود دارد همه با هم خراب مي‌شود روي فرق سرش.

از آن گلي که روز قبل آرايشگر از روي آلبوم نشانش داده بود هيچ چيز پيدا نبود جز يک عالم رنگ و خون!

«اين که چيزي نيست. اولش همه همين طوري مي شن. چند روز که بگذره هموني مي شه که مي خواستي.»

اينها را نسرين جون، آرايشگر يکي از آرايشگاه‌هاي نسبتا معروف تهران به دختر جواني که براي خالکوبي روي دست‌هايش به اينجا آمده است مي گويد وتوضيح مي دهد که: «يکي دو ساعت اين باندها رو روي قسمت تاتو شده نگه دار، بعد هم با آب ولرم و صابون شستشو بده اگر هم ديدي حساسيت پيدا کرد و پوست پوست شد يک کم از اين پماد ويتامين بزن روش.»

داشتن يک خالکوب ماهر اين روزها براي هر آرايشگاهي ميسر نيست و در واقع يک امتياز ويژه براي آرايشگاه به حساب مي‌آيد.

خانم‌هايي که روي صندلي هاي انتظار آرايشگاه نشسته‌اند، اعتقاد دارند کار خالکوبي نسرين جون در کل تهران لنگه ندارد.

خود نسرين مي گويد: «اين کار تخصص ويژه مي‌خواهد، هرکسي نمي تونه انجامش بده. بعضي‌ها فکر مي‌کنند همين که بتونند يه مقدار رنگ رو با يه سوزن چرخان وارد پوست کنند و طرح بزنند، کافيه. بعدش هم برن آرايشگاه بازکنند و شروع کنن به تاتو کردن. آنوقت هزار و يک مدل مشکل بوجود مي آورند.»


خالکوبي هم يکي از راه‌هاي خودنمايي است مثل بقيه راه‌ها. يک نفر به خاطر اينکه خودش را به دوستانش اثبات کند، دست به اين کار مي‌زند و ديگري براي اينکه مبادا يک ثانيه هم بدون آرايش ظاهر شود، پوستش را دفتر چرک‌نويس نمادها و سمبل‌ها و رنگ‌ها قرار مي دهد.

خلاصه خالکوبي به هر دليلي و با هر هدفي که انجام شود، واقعيتي است پردرد و رنج!

يکي از متخصصين پوست و مو در اين زمينه مي گويد: خالکوبي در کل جنبه پزشکي دارد و فقط بايد در صورت لزوم توسط پزشک متخصص انجام شود.

حميدرضا فخارادامه مي دهد: متاسفانه بسياري از خانم‌هاي ايراني بدون در نظر گرفتن مضرات تاتو، سراغ افراد غير متخصص مي روند. آنها هم براي اينکه متحمل هزينه زياد نشوند، از رنگ‌هاي غير مجاز و بدون استاندارد استفاده مي‌کنند.

او در باره تجويز‌هاي خود سرانه خانم‌ها براي رفع مشکلات ناشي از خالکوبي مي گويد: نصف بيشتر خانم هايي که خالکوبي روي بدنشان انجام مي دهند، دچار مشکلات و عوارض ناشي از آن مي شوند. بسياري از آنها حتي در اين مرحله هم به تجويز آرايشگرها و افراد غير متخصص عمل مي کنند و به پزشک مراجعه نمي کنند.

اين متخصص درباره بيماري‌هاي شايع عفوني و مسري که از اين طريق بروز پيدا مي‌کند،مي گويد: اغلب کساني که براي تاتو کردن به مکان‌هايي غيربهداشتي و بدون مجوز قانوني مراجعه مي کنند، به علت استفاده از سوزن‌هاي آلوده و چند بارمصرف، به بيماري ايدز دچار مي شوند.

فخار مي‌افزايد: هپاتيت يکي ديگر از بيماري‌هايي است که به وسيله خالکوبي شايع مي‌شود. تحقيقات اخير انجمن خيريه حمايت از بيماران کبدي نشان داده است افرادي که روي قسمت‌هاي مختلفي از پوستشان خالکوبي کرده اند، 9 برابربيشتر از سايرين در معرض ابتلا به هپاتيت قرار مي گيرند.


از اين که اولين بار چه کسي تصميم گرفت پوستش را در اختيار نقاشان قرار دهد تا خال‌ها و نمادهاي مختلف را رويش ضرب کنند، اطلاع خاصي از دست نيست .اما آن شخص هردليلي هم که براي کارش داشته مطمئنا با دلايل خال‌کوبي شونده‌هاي امروزي زمين تا آسمان فرق مي‌کند.

يکي ازکارشناسان مردم شناسي در اين زمينه مي گويد: خالکوبي در اصل، ريشه قبيله‌اي و طايفه‌اي دارد. در زمان‌هاي بسيار دور براي اينکه افراد يک قبيله ميان ساير قبايل شناخته شوند، از يک نماد ويژه اي که معمولا توسط بزرگ قبيله انتخاب مي‌شد، استفاده مي‌کردند.

مريم فرهودي ادامه مي‌دهد: با وجود تمدن پيشرفته وگسترش شهرنشيني، ديگر جايي براي بروز آيين‌ها و رسومات قبيله اي باقي نمانده است. اما آنطور که از شواهد پيداست انگاراين روزها گروه‌هاي مختلفي با انواع و اقسام آيين‌هاي متنوع، جايگزين آنها شده اند.

وي با اشاره به اينکه رسم و رسومات جوانان امروزي، جامعه را روزبه‌روز، به سمت نظام قبيله‌اي پيش مي‌برد مي‌افزايد: استفاده از نمادهاي خاص وخالکوبي‌هايي به شکل‌هاي اژدها، کژدم و ديگر چيزها در يک گروه، اعضاي آن را به يک نوع طرز فکر خاص سوق مي‌دهد و مجبورشان مي‌کنند از قانون‌هاي نانوشته‌اي پيروي کنند.

او در ادامه مي گويد: اگر جامعه با همين منوال به سمت نمادگرايي، پيش رود تا چند سال آينده شاهد بازگشت نظام هاي قبيله‌اي خواهيم بود.

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: