25 ذوالقعده
1- حرکت امام رضا (علیه السلام) از مدینه به سوی مرو
در این روز در سال 200 ھ حضرت رضا (علیه السلام) از مدینه به سوی مرو حرکت کردند. مامون رجاء بن ابی ضحاک را برای آوردن حضرت مامور کرد و به او دستور داد که حضرت را از راه اهواز بیاورد و از طریق کوفه وقم عبور ندهد.
هنگامی که خواستند حضرت را به طرف خراسان حرکت دهند داخل مسجد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) شد تا با آن حضرت وداع کند و این کار را چند مرتبه انجام داد و هر بار کنار قبر شریف می رفتند و بر می گشتند صدای مبارک به گریه و ناله بلند بود. جلو رفتم و سلام عرض کردم. حضرت فرمود: فلانی! مرا زیارت کن چه اینکه من از جوار جدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به طرف خراسان می روم و در غربت می میرم و در جنب هارون دفن می شوم.
من هم به طرف طوس حرکت کردم تا اینکه حضرت به شهادت رسیدند و در جنب هارون دفن شدند. حضرت رضا (علیه السلام) می فرمایند: هنگامی که خواستم از مدینه خارج شوم خانواده ام را جمع کردم و آنها را امر کردم که بر من گریه کنند به گونه ای که صدای آنان را بشنوم. بعد 12000دینار بین آنان تقسیم کردم و گفتم: همانا من به نزد زن و فرزندم باز نخواهم گشت.(1)
2- روز دحو الارض
یعنی روز پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روی آب. شب و روزآن مبارک و با ارزش است که رحمت خدا رد آن نازل می شود و قیام به عبادت در شب و روز آن اجر بسیار دارد. حسن بن علی وشاء می گوید: من کودک بودم که با پدرم در خدت حضرت رضا (علیه السلام) در شب 25 ذی قعده شام خوردیم. امام فرمود: امشب حضرت ابراهیم و حضرت عیسی (علی نبینا و آله و علیهما السلام) متولد شده اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است، و ثواب های زیادی برای روزه آن ذکر فرمودند.(2)
منابع:
1- بحار الانوار: ج 49 ص 52، 117. عیون اخبار الرضا(علیه السلام): ج 1 ص 235.
2- بحار الانوار: ج 94 ص 122. من لا یحضره الفقیه: ج 2 ص 89.