به گزارش «شیعه نیوز»، فیبروم های رحم، رشد های غیر سرطانی رحم هستند که اغلب در سنین تولید مثل فرد به وجود می آیند. اسامی دیگر آن میوم و لیومیوم است. فیبروم ها شایعترین تومورهای خوش خیم دستگاه تناسلی مونث و احتمالا شایع ترین تومورهای بافت نرم در تمامی افراد هستند. فیبروم ها می توانند در جاهای مختلف رحم رشد کنند و اندازه آنها معمولا متفاوت می باشد. برخی اوقات این فیبروم ها باعث درد و ناراحتی فرد می شوند، اما به طور معمول خطرناک نیستند و زندگی فرد را تهدید نمی کنند. تصویر زیر، عکس واقعی فیبروم با میوم رحم را نشان می دهد:
فیبروم رحم با افزایش خطر سرطان رحم همراه نیست ولی در مریض هایی که فیبروم رشد سریعی دارد و یا فیبروم آنها حین یائسگی رشد کرده است ، بایستی احتمال فیبروم سرطانی را در نظر داشت.
حدودا از هر چهار خانم، سه خانم زمانی درطول زندگی خود دچار فیبروم می شود، اما اکثر آنها از وجود آن بی اطلاع هستند. چون فیبروم ها اغلب منجر به هیچ علامتی نمی شوند.
حتی پزشک شما ممکن است که فیبروم را به طور اتفاقی در حین معاینه لگن ویا سونوگرافی حاملگی کشف کند. ﻣﻌﻤﻮﻻ فیبروم های رحمی بندرت احتیاج به درمان دارند.
ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪی اﻳﻦ ﻋﻼﻳﻢ ﺩﺭ ﻳک ﻓﺮﺩ ﺑﺎ هم ﺩﻳﺪﻩ نمی‌شود و ﺩﺭ واﻗﻊ بستگی ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻥ و اندازه‌ی ﻓﻴﺒﺮﻭﻡ و ﺗﻌﺪاﺩ ﺁﻥ ﺩاﺭﺩ.
خونریزی شدید و یا دردناک رحمی
خونریزی طولانی مدت رحمی (هفت روز یا بیشتر)
فشار یا درد لگنی
تکرر ادراری
مشکل در تخلیه مثانه
یبوست
پشت درد یا پا درد
ترشح واژینال مزمن
به طور نادر ، ممکن است که فیبروم رحمی در صورتی که جریان خون آن دچار اختلال شود، سبب ایجاد درد حاد و یا در صورتی که فیبروم پایه داشته باشد و پایه آن دچار پیچ خوردگی شود ، سبب درد ﺷﺪﻳﺪ و ﮔﺎﻫﻲ تب شود.
محل فیبروم تاثیر زیادی روی علائم و نشانه های بیماری دارد.
فیبروم ها اغلب به طور اتفاقی در حین معاینه روتین لگنی یافت می شوند. دکتر شما ممکن است که احساس نامنظمی در شکل رحم شما کند و پیشنهاد سونوگرافی برای تشخیص فیبروم کند.
سونوگرافی بهترین و دقیق ترین روش برای تشخیص فیبروم می باشد. در این روش بی درد، با کمک امواج صوتی تصاویری از رحم و تخمدان ها گرفته می شود.
امروزه یک نوع سونوگرافی بنام سونوگرافی واژینال تصاویر بسیار دقیق تری نسبت به روش قبلی سونوگرافی ابدومینال از رحم به دست می دهد.
سایر روش های تشخیصی هیستروسکوپی و هیستروسالپنگوگرافی می باشند در هیستروسکوپی تحت بی هوشی عمومی یا بیحسی موضعی داخل رحم با وسیله ای دوربین دار رویت شده و نواحی مشکوک و غیر طبیعی نظیر پولیپ های آندومتر رحم و یا فیبروم های پایه دار (پدانکوله) برداشته شده و جهت بررسی بافت شناسی به آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال می‌شوند.
انتهای پیام