به گزارش «شیعه نیوز»، مادر شدن کمی گیج‌کننده است، خصوصاً وقتی که توصیه‌های جورواجور از هر طرف سرازیر می‌شوند. برای همین، یک سری از نکات و توصیه‌های کارشناسانه و لازم را برای شمایی که تازه مادر شده‌اید جمع‌آوری کرده‌ایم تا اعتماد بنفس‌تان در نقش جدید و شیرینی که در زندگی پیدا کرده‌اید بیشتر شود و بیشتر از آن لذت ببرید.
خود را مشغول کارهای بیخودی نکنید
بیشتر مادرهای امروزی فکر می‌کنند خیلی کارها باید برای کودکشان انجام دهند و مدام مشغول رسیدگی به او باشند. اما چیزی که کودک بیشتر از هر چیز دیگری به آن نیاز دارد، یک مادر بانشاط است که نسبت به خودش آگاه و با خودش مهربان باشد. حضور آگاهانه یک مادر با تمام وجود چیزی است که کمک می‌کند مغز کودک برای باقی سال‌های زندگی‌اش به خوبی تنظیم و سازگار شود.
این دوران هم می‌گذرد
مرحله کودکی فرزند شما واقعاً فقط یک مرحله است و باید بارها به خودتان یادآوری کنید که این مرحله هم می‌گذرد. فرزند شما با پستانک به دانشگاه نخواهد رفت! زمانی خواهد رسید که شب‌ها سه بار از خواب بیدار نشود! او بالاخره خودش با قاشق و چنگال غذا خواهد خورد! و خیلی چیزهای دیگر. پس این مرحله از زندگی خود و کودکتان را همین طوری که هست بپذیرید و سعی نکنید در عبور دادن او از این مراحل عجله به خرج دهید. زمانی می‌رسد که به عقب نگاه می‌کنید و آرزو می‌کنید کاش از این روزها بیشتر لذت برده بودید.
بدنتان را مثل یک نعمت جدید ببینید
به خودتان فشار نیاورید تا به اندام پیش از بارداری‌تان برگردید. بدن شما همان بدنی نیست که قبلاً از بچه‌دار شدنتان بوده و نباید هم باشد. شما حالا قوی‌تر شده‌اید و این یک نعمت است. هر مادری باید بداند که یک قهرمان است. شما انسانی را در وجودتان پرورش داده‌اید و کار بزرگی کرده‌اید، پس شگفت‌انگیزید. با خودتان با عشق و مهربانی رفتار کنید و صبور و آگاه باشید.
سعی کنید زمان شیردهی را از زمان خواب کودک جدا کنید
این کار کمک زیادی می‌کند تا کودک عادت کند بدون شیر بخوابد. یعنی زمان خوابش وابسته به شیر خوردنش نباشد. البته این کار در اغلب موارد خیلی هم راحت نیست.
این مرحله از زندگی خود و کودکتان را همین طوری که هست بپذیرید و سعی نکنید در عبور دادن او از این مراحل عجله به خرج دهید. زمانی می‌رسد که به عقب نگاه می‌کنید و آرزو می‌کنید کاش از این روزها بیشتر لذت برده بودید
ترس‌های خودتان را به کودک منتقل نکنید
خیلی وقت‌ها تازه مادرها احساس ترس و ناامنی‌های خود را به کودکشان نیز انتقال می‌دهند. دلیلی ندارد اگر کودک دوستتان به بیماری خاصی دچار شده یا خودتان در کودکی مشکلی داشته‌اید، فرزند شما هم دچار شود. فکر و خیال‌ها و ترس‌هایتان را از کودکتان جدا کنید و اجازه دهید او با ویژگی‌ها و شرایط خودش رشد کند. شما باید به این موجود کوچک اطمینان کنید تا همان‌طور که هست باشد و روال طبیعی رشد جسمی و روانی خود را طی کند.
بعضی از توصیه‌ها را نشنیده بگیرید
همه به شما پند و اندرز خواهند داد، چه زمانی که باردار بودید و چه الآن که نوزادی دارید. خیلی خوب است که به تجربیات و نظرهای دیگران هم گوش دهید چون کمک می‌کند عقاید خودتان را شکل دهید؛ اما اول باید مطمئن شوید که می‌دانید چه توصیه‌هایی مناسب شماست و با شرایط شما جور در می‌آید. توصیه‌ای که برای یک مادر و کودکش مفید است ممکن است برای یک مادر دیگر و فرزندش کاربردی نداشته باشد. به غریزه‌ی مادری‌تان گوش دهید او پادرمیانی می‌کند.
کم‌کم ورزش را از سر بگیرید
حالا که می‌توانید دوباره ورزش را شروع کنید به این معنی نیست که با همان سرعت و شدت قبل ورزش کنید. برای شروع، هدفتان را کوچک کنید تا هم قابل اجرا باشد و هم واقع‌گرایانه. یادتان باشد هر حرکت سبُکی هم به عنوان تحرک ارزش دارد، چه پیاده‌روی نیم‌ساعته باشد چه انجام چند حرکت کششی وقتی که کودکتان خواب است.
خوب بخوابید
خواب و استراحت برای شما یک ضرورت است، حتی بیشتر از قبل. اجازه دهید دیگران هم کمکتان کنند. اگر یکی از اعضای خانواده به شما پیشنهاد می‌کند شما چُرتی بزنید و نگران ناهار یا شام نباشید، بپذیرید. سعی نکنید با انجام همه‌ی کارها خودتان را قوی جلوه دهید. شما قهرمان هستید اما نیاز به استراحت هم دارید و قرار نیست همه‌ی مسئولیت‌ها را به تنهایی تقبل کنید.
اجازه دهید همسرتان به شما کمک کند
همسرتان هم پدر کودکتان است و باید تشویقش کنید تا بخشی از مسئولیت‌ها را به عهده بگیرد. پدر نیز نیاز دارد تا فرصت‌هایی برای برقراری پیوند عاطفی با کودک در اختیارش قرار بگیرد و چه خوب که این فرصت‌ها از طریق انجام یک سری از کارهای کودک در اختیارش قرار بگیرند تا شما هم استراحتی بکنید.
به خودتان اطمینان کنید
قبلاً هم گفتیم که اطرافیان سعی می‌کنند در مورد نحوه‌ی بزرگ کردن کودکتان به شما توصیه‌هایی بکنند. اما شما تنها کارشناسی هستید که می‌دانید کودکتان چه چیزهایی نیاز دارد. پس هر وقت احساس کردید نیاز به توصیه‌ای دارید، اول به حس خودتان مراجعه کنید و اگر به جوابی نرسیدید کمک بخواهید.
زیاد عکس بگیرید
مطمئن باشید بعداً هرگز از اینکه عکس‌های زیادی از کودکتان گرفته‌اید پشیمان نخواهید شد. با بزرگ شدن فرزندتان، از دیدن عکس‌های دوره‌های قبلی زندگی او لذت خواهید برد. این عکس‌ها، یکی از ارزشمندترین دارایی‌های شما خواهند شد.
سعی نکنید مادر کاملی باشید
چیزی به اسم یک مادر کامل بودن وجود ندارد. مادر بودن یکی از سخت‌ترین عناوینی است که شما افتخار آن را پیدا کرده‌اید و بیشترین پاداش‌ها حق شماست. به غریزه‌تان اطمینان کنید و با معیارهای دیگران خودتان را قضاوت نکنید. اگر اشتباهی مرتکب شدید به خودتان سخت نگیرید و خودتان را سرزنش نکنید. اگر از روشی نتیجه نگرفتید، تجربه کنید و روش دیگری را امتحان کنید.
به تغذیه‌تان اهمیت بدهید
حالا وقت آن نیست که رژیم بگیرید و خودتان را محدود کنید و به خودتان گرسنگی بدهید. تغذیه کافی هم برای سلامت خودتان مهم است و هم برای سلامت کودکتان. شما باید بدنتان را به خوبی تغذیه کنید تا بتوانید از کودکتان خوب مراقبت کنید. تمرکزتان را روی مواد غذایی ارزشمند و سرشار از کلسیم، زینک (روی)، منیزیم، ویتامین B6 و اسیدفولیک بگذارید.
در هر شرایطی خونسردی خود را حفظ کنید
همه چیز قرار نیست طبق برنامه پیش برود و این درس خوبی از زندگی است. بارداری، زایمان و بچه‌داری قرار نیست دقیقاً طبق برنامه‌های شما روی بدهند و گاهی چیزهایی دور از انتظار ما اتفاق می‌افتند. پس تمام سعی خود را بکنید که آرام باشید، شرایط پیش آمده را بپذیرید و خونسردی خود را حفظ نمایید. با این شیوه تفاوت بزرگی در آنچه تجربه می‌کنید و نتیجه‌ای که می‌گیرید ایجاد خواهد شد.
همسرتان را فراموش نکنید
حالا که بچه‌دار شده‌اید و سرتان گرم رسیدگی به کارهای بی‌شمار اوست به راحتی ممکن است همسر و رابطه‌تان را فراموش کنید. خصوصاً در هفته‌های اول تولد کودک، خستگی‌ها، خونریزی‌ها، برنامه‌های تغذیه و خواب و بیداری کودک که هنوز به آن عادت نکرده‌اید و خیلی چیزهای وقت‌گیر دیگر باعث می‌شوند به سختی زمانی برای ارتباط دونفره‌تان پیدا کنید اما لازم است که این وقت را پیدا کنید.
قبول کنید که گاهی ایجاد پیوند عاطفی بین مادر و کودک به زمان نیاز دارد
برقرار شدن پیوند عاطفی بین شما و کودکتان هم به زمان نیاز دارد و هم به تمرین. پس این انتظار را داشته باشید که زمان‌هایی خواهد بود که احساس کنید به سختی می‌توانید با کودکتان ارتباط برقرار کنید و انگار نیاز دارید به خودتان فرصت بدهید و چیزهایی را تمرین کنید. نگران نباشید، پیوند عاطفی مادر و کودک، اتفاقی است که بی‌بروبرگرد رخ خواهد داد. گاهی فقط لازم است صبر کنید و راهنمایی‌های درستی دریافت کنید.