مداوای سربازان آمریکایی با داروهای خطرناک

به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از فارس، پایگاه تحلیلی "نچرال نیوز" در گزارشی به قلم "اس ال بیکر" به بررسی رواج "اختلال استرس پس‌آسیبی" و نحوه درمان آن در میان سربازان آمریکایی پرداخته و آورده است: گویی سربازان آمریکایی که به جنگ عراق و افغانستان فرستاده شده‌اند، آنقدر که باید، عذاب نکشیده‌اند که اکنون مشخص شده برای مداوای اختلال استرس پس‌آسیبی که بسیاری از آنها بدان مبتلا هستند، داروهای قوی دارای عوارض جانبی بالا تجویز میشود. این داروهای ترکیبی مختل‌کننده ذهن و بیفایده هستند و میتوانند بسیار خطرناک باشند.

* ۳۰ درصد سربازان آمریکایی به بیماری روحی مبتلا هستند

مطالعات متعدد نشان میدهد حدود ۳۰ درصد از سربازان آمریکایی که در این جنگ‌ها خدمت کرده‌اند، به این بیماری مبتلا هستند. وقتی حقایق مربوط به این جنگ‌ها را در نظر میگیریم، این مسئله دیگر چندان عجیب نیست.حدود بیست درصد از نیروهای آمریکایی کشته‌شده در عراق و افغانستان بین ۱۸ تا ۲۱ سال سن داشته‌اند. حتی ممکن است برای دفاع از خود، گاهی به اشتباه، کسانی را هم بکشید. حتی تکان‌دهنده‌تر از آن، ممکن است شما به چشم ببینید که دوستانتان، شهروندان غیرنظامی را شکنجه داده و آنها را به قتل میرسانند. با آن که حتی در نظر گرفتن چنین احتمال‌هایی نیز "غیرمیهن‌پرستانه" تلقی میشود، اما پنتاگون هم بابت تشکیل "جوخه‌های مرگ" کذایی توسط سربازان آمریکایی برای کشتار تصادفی غیرنظامیان افغان، دریدن اجساد آنها و نگه داشتن اعضای بدنشان به عنوان سوغاتی، عذرخواهی کرده است.

* تجویز بیدلیل داروهای ضدافسردگی قوی به سربازان

اختلال استرس پس‌آسیبی، هنگامی رخ میدهد که شخص در موقعیتی مشابه با آن‌چه در بالا توصیف شد، قرار بگیرد. این بیماری، هنگامی روی میدهد که شخص در معرض شوک شدیدی که تهدید جدیای برای زندگیاش به شمار میرود، قرار بگیرد و یا احساس‌های بسیار شدید ناامیدی یا ناتوانی بر وی چیره شود. مشخصه این بیماری، تفکر مداوم درباره خاطره دردناک و تلاش برای جلوگیری از رویارویی با هر چیزی است که آن خاطره را برای شخص تداعی میکند؛ شخص هنگامی که به یاد حادثه میافتد، در حالت برانگیختگی شدید قرار میگیرد. اوایل سال جاری، نتایج پژوهشی که در نشریه "روان‌شناسی عمومی" منتشر شده بود، نشان میداد که کسانی که در خلال جنگ عراق به اختلال استرس پس‌آسیبی مبتلا شده‌اند، در مقایسه با کسانی که در جنگ حضور داشته‌اند اما به این اختلال مبتلا نشده‌اند، بیشتر احتمال داشت با بیماریهای جسمانی بلندمدتی اعم از افسردگی، سردرد، وزوز گوش، کج خلقی و مشکلات حافظه دست و پنجه نرم کنند.

* داروهای قوی اعصاب و روان، تجویزی برای درمان سربازان

مطالعه جدید و ناراحت‌کننده‌ای که در "ژورنال انجمن پزشکی آمریکا" منتشر شد، حاکی از آن است که بیماران مبتلا به اختلال مزمن استرس پس آسیبی، معمولاً با داروهای ضد افسردگی موسوم به "مهار کننده‌های بازجذب سروتونین" (به طور خلاصه اس. آر. آی)، مانند "پروزاک" مداوا میشوند. این داروها موثر نیستند و پزشکان اکنون به داروهای قویتری چون داروی ضد روان‌پریشی "رسپریدون" روی آورده‌اند که آن هم موثر نبوده است.

* پاک کردن صورت مسئله، راه حل پزشکان آمریکایی

اطلاعات تکمیلی منتشر شده در این گزارش، حکایت از آن دارد که بیماری استرس پس آسیبی یکی از رایج‌ترین و ناتوان‌کننده‌ترین اختلال‌ها در میان سربازان آمریکایی شرکت‌کننده در جنگ‌های عراق و افغانستان است و بنا به گفته "وزارت امور کهنه سربازان آمریکا"، تقریباً برای ۹۰ درصد از سربازان مبتلا به این بیماری، "اس. آر. آی" تجویز میشود. نویسندگان این تحقیق گفته‌اند که مطالعه‌ای که درباره میزان اثربخشی داروهای "اس. آر. آی" صورت گرفته، نتایج منفی به دنبال داشته است و بدین ترتیب، اکنون داروهای ضد روان‌پریشی به رایج‌ترین درمان برای علائم این بیماری تبدیل شده‌اند. این در حالی است که شواهد چندانی که از موثر بودن این داروها پشتیبانی کند، در دست نیست. به بیان دیگر، پزشکان بدون داشتن شواهدی در مورد موثر بودن این دارو برای درمان اختلال استرس پس آسیبی، برای ده‌ها هزار کهنه سرباز آمریکایی این داروهای مختل‌کننده ذهن را تجویز میکنند.

* بیاثر بودن داروها در درمان عوارض

دکتر "جان اچ کریستال" از "کلینیک کانکتیکت" متعلق به وزارت امور کهنه سربازان در "وست هیون" کانکتیکت، به اتفاق همکارانش در مطالعه‌ای به بررسی این امر پرداختند که آیا "ریسپریدون" (دارویی ضد روان‌پریشی که اغلب برای مداوای بیماری روان گسیختگی و اختلال دوقطبی استفاده میشود) برای کاهش علائم بیماری استرس پس آسیبی مزمن، در کهنه سربازانی که در معرض دست‌کم دو رژیم درمانی با داروهای "اس. آر. آی" قرار گرفته‌اند، موثرتر است یا خیر.
آزمایش تصادفی کنترل شده دارونماها بر روی بیماران، شش ماه طول کشید و شامل بیمارانی بود که یا "ریسپریدون" (تا چهار میلیگرم یک بار در روز) مصرف میکردند و یا در معرض استفاده از دارونماها یا سایر درمان‌های سلامت روان قرار دارند. علائم بیماری، افسردگی، اضطراب و سایر نتایج سلامتی در این افراد، طبق معیارها و نظرسنجیهای مختلف ارزیابی شد. دانشمندان پس از تحلیل این داده‌ها چه دریافتند؟ پس از شش ماه مداوا، تفاوت آماری معناداری بین "ریسپریدون" و دارونماها، در کمک به کاهش علائم بیماری مشاهده نشد. علاوه بر این،"ریسپریدون" در هیچ‌یک از معیارهای سلامت روان، اعم از بهبود کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب یا پارانویا/روان‌پریشی، از لحاظ آماری برتری نبود.

* عوارض جانبی داروهای روان‌درمانی قوی، مشکلی دیگر برای سربازان

نویسندگان این تحقیق در گزارش خود چنین نتیجه گیری کردند: "به طور کلی، داده‌های تحقیق پشتیبانی چندانی از تجویز کنونی و گسترده "ریسپریدون" به بیماران مبتلا به علائم اختلال مزمن استرس پس آسیبی نمیکنند. این یافته‌ها باید زنگ خطری باشد برای بررسی دقیق فواید این داروها در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس آسیبی". علاوه بر این، این داروی قوی که کمکی هم به بیماری نمیکند، همچنان به کهنه سربازان بیشماری تجویز میشود. این دارو مشکلات دیگری ازجمله عوارض جانبی زیر را به دنبال دارد: گیجی، ناتوانی در کنترل حرکات بدن، مشکلات قلبی، سرگیجه، تهوع و استفراغ، اسهال، افزایش وزن، درد شکمی، اضطراب و پریشانی، ناآرامی، مشکلات بینایی، اشکال در دفع ادرار ، ناتوانی جنسی و تشنج.