«شیعه نیوز»: گفتاری از معلم اخلاق و مفسر قرآن، استاد سیدمحمد ضیاءآبادی که روح ملکوتی اش به تازگی به لقاء الله پیوست و با رفتنش یکی از فروزانترین چراغ‌های شهرمان -به ظاهر- خاموش شد.
غزوه‌ای پيش آمد و مسلمانان غنايمی از كفّار گرفتند. غنايم مال عموم مسلمين است و بايد در ميان همه تقسيم شود. بعضی ممكن بود زياد مراعات نكنند و چيزي را برای خود پيش از تقسيم بردارند، از اين رو منادی از جانب رسول خدا در ميان لشكريان ندا كرد: كسی که حتّی يك سوزن يا يك نخ، قبل از تقسيم بيت‌المال برده است بياورد، چرا كه همه در آن سوزن و آن نخ شريكند. آن را كوچك نشماريد.
شخصي آمد و يك مشت موی بز آورد و عرض كرد: يا رسول‌الله می‌خواستم با اينها پالان شترم را بدوزم.
پيامبر اکرم(ص) فرمودند: همه در اين موی بز شريكند و من هم سهم دارم. من سهم خودم را بخشيدم ولی بايد حساب كنيد كه ديگران نيز سهم دارند و اين بايد حساب شود؛ آن شخص گفت: عجب! من فكر نمی‌‌كردم اين قدر سختگيری در كار باشد؛ اصلاً از آن گذشتم؛ آری:
(فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍْْ خَيْراً يَرَهُ *وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍْْ شَرًّا يَرَهُ) سوره زلزال، آيات ۷ و ۸
مطلب بسيار باريك و سنگين است. دين مقدّس آنقدر دقيق است كه يك مو از بيت‌المال مسلمين در دست كسی به حساب گذاشته می‌شود.
پس وای بر آن كسی كه با بيت‌المال مسلمين خانه، مغازه، فرش، اتومبيل و... برای خود تهيه كند.
امام اميرالمؤمنين(علیه السلام)، در زمان حكومتش شبی به حساب بيت‌المال می رسيد و شمعی روشن كرده بود. طلحه و زبير وارد شدند و مطلبی خصوصی به ميان آمد؛ حضرت فوراً شمع را خاموش كرد و فرمود: اين چند شعله، مال بيت‌المال مسلمين است و صرف آن برای مطلبی خصوصی، خيانت به بيت‌المال است.
(از کتاب حبل متین، شرح زیارت جامعه کبیره، از تألیفات استاد سیدمحمد ضیاءآبادی)