به گزارش خبرنگار شيعه نيوز در کاشان، آيت الله ميرسيّد محمّد يثربي استاد دروس خارج حوزه علميّه قم در جمع عزاداران حسيني به بيان جايگاه و عظمت محرم در ميان شيعيان و شبه افکني دشمنان تشيع پرداختند و گفتند:
هر سال در آستانه ي محرم که شور و عشق مردم به اباعبدالله الحسين عليه السلام به اوج مي رسد، اهل شبهه دست به کار مي شوند تا به وسيله ي مطالب بدون دليل و واهي مومنين را از کربلا و عاشورا جدا کنند يا اعتقادات آنها را تضعيف نمايند.
در ميان اين دست از اهل ريب و شبهه دو گروه وجود دارند:
1- کساني که عزاداري را به سمت افراط مي برند. از اين گروه مي توان کساني را نام برد که همراه با غنا، ضرب و نواختن آلات لهو و موسيقي عزاداري مي کنند و نغمه هايي را که برگرفته از صداي خوانندگان منحرفي است که در ماهواره ها منتشر مي شود، مي خوانند و از اشعار بي محتوا که به توصيف قيافه هاي خيالي ائمه معصومين عليهم السلام مي پردازد، استفاده مي کنند که متاسفانه برخي از اين امور در رسانه ي ملي هم جريان دارد. توصيه ي بنده به تصميم گيران و کساني که امور هيئات را در دست دارند اين است که اجازه ندهند در هيئات مذهبي اين امور رشد پيدا کند.
2- کساني که به تضعيف سنن گذشته و کم رنگ نمودن مجالس عزاداري همت مي گمارند. در ميان اين گروه کساني ديده مي شوند که قطعا سوء نيت ندارند اما دچار اشتباه شده اند. سخنان اين گروه باعث تضعيف روحيه ي عزاداري در ميان مردم و رواج شبهه مي گردد.
در اينکه عزاداري سيدالشهدا عليه السلام مستحب است و گاهي براثر عوارضي وجوب تعييني پيدا مي کند ترديدي نيست. به عنوان مثال زماني که عزاداري توسط رضاخان ممنوع شده بود، در چنين شرايطي اقامه ي عزاداري و زنده نگهداشتن ياد اباعبدالله عليه السلام وجوب پيدا مي کند.
در مورد کيفيت عزاداري چند دسته روايت از ائمه عليهم السلام وجود دارد که توجه به آنها روشن مي سازد سنن و رسومي که در جامعه ي ما دارج و رايج است، از نصوص و روايات برگرفته شده است.
1- رواياتي مثل روايت ابن شبيب از حضرت امام رضا عليه السلام که براساس آن گريه بر سيدالشهدا عليه السلام مورد دستور شمرده مي شود. از جمله ي اين روايات مي توان به کلام حضرت رضا عليه السلام اشاره نمود که فرمودند: گريه بر مصائب امام حسين عليه السلام پلک هاي ما را زخمي کرده است.
2- رواياتي که زيارت سيدالشهدا عليه السلام را مورد تاکيد قرار داده است تا جايي که خود ائمه عليهم السلام کساني را براي زيارت حرم مطهر ايشان اجير مي کرده اند. به عنوان مثال روايتي که از امام هادي عليه السلام است. ايشان در عصري که متوکل عباسي زائرين کربلا را مورد آزار قرار مي داد و به کشتار زوار و قطع دست و پا و گوش آنها مي پرداخت، امام هادي عليه السلام توصيه مي کردند که زيارت اباعبدالله عليه السلام ترک نگردد.
3- رواياتي که در مورد استحباب نوحه سرايي براي اباعبدالله عليه السلام است. کاري که امروزه نيز در ميان شيعيان جريان دارد.
4- رواياتي که تاکيد بر بکاء و جزع در عزاي سيدالشهدا عليه السلام دارد. کتب لغت جزع را به دو صورت معني کرده اند، بريدن و بي قراري نمودن. البته اشکالي ندارد که هر دو معني را به يک معني برگردانيم و بگوييم بريدن از صبر و بي قراري کردن. براساس روايت صحيحه در امالي مفيد امام صادق عليه السلام هر بکاء و جزعي را منع کرده اند مگر جزع و بکاء بر اباعبدالله عليه السلام. هر چند برخي خواسته اند از اين روايت تنها اباحه ي بکاء و جزع را ثابت کنند اما توجه به روايت ديگري که سندش از روايت مذکور صحيحتر است جزع و بکاء بر سيدالشهدا عليه السلام استحباب را ثابت مي کند چون در پايان روايت دوم بر اين جزع و بکاء وعده ي پاداش و اجر داده شده است و معلوم است که بر کاري که تنها مباح است پاداش تعلق نمي گيرد.
5- رواياتي که در مورد لطم و آسيب رساندن به بدن در مورد سيد الشهداعليه السلام وارد شده است. راوي از امام صادق عليه السلام سوال کرد: اگر کسي برادرش از دنيا رفت، ميتواند پيراهن چاک کند؟ امام عليه السلام فرمودند: مانعي ندارد اما به سينه و صورت خود نزند سپس امام عليه السلام اضافه کردند: تنها بر مثل حسين (عليه السلام) است که بايد لطم برصورت زد. کسي که مي شود براي عزاي او بر صورت زد اباعبدالله الحسين عليه السلام است کاري که فاطميّات در روز عاشورا کردند.
درزيارت ناحيه ي مقدّسه مي خوانيم که وقتي اسب بي سوار سيدالشهدا عليه السلام به خيمه ها بازگشت، خانم ها از خيام بيرون آمدند و به صورت خود لطم زدند. اين کار اهل بيت سيدالشهدعليه السلام است که در محضر امام سجاد عليه السلام صورت گرفت. اگر اين عمل اشکالي داشت اين امام معصوم عليه السلام نهي مي کردند.
حضرت زينب سلام الله عليها نيز در حضور امام سجاد عليه السلام در کوفه پيشاني خود را به چوبه ي محمل کوبيدند و خون جاري شد. اين کار نيز در محضر امام معصوم سلام الله عليه صورت گرفته است.
چه چيزي را مي خواهند از مردم بگيرند؟ امام راحل فرمود: همين محرم و عاشوراست که دين را زنده نگه داشته است و همين مراسم سنتي. براي حفظ تشيع و نظام و حکومت نيز لازم است که اين عزاداري زنده و نام اباعبدالله عليه السلام زنده نگهداشته شود. چرا با سنت هاي اصيل که دستور شريعت و ائمه عليهم السلام است مخالفت مي کنند؟ آيا مي توان لطم کرد و سينه زد اما سينه سرخ نشود؟ لطم کردن دستور داده شده است نه نوازش کردن سينه، فرموده اند لطم کنيد و هر چيزي که مصداق لطم و مصداق جزع و بي قراري باشد مورد دستور و مستحب است و اين تا حدي است که موجب جنايت بر نفس نگردد و جاري شدن خون جنايت برنفس نيست.
بايد به معرفت دست يافت، معرفت سيدالشهدا سلام الله عليه آيا اين امکان پذير است ؟ باتوجه به فرموده پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم حسين (عليه السلام) از من است و من از حسين (عليه السلام) هستم. اين روايت نشان مي دهد که در صحنه عاشورا سنگ به اباعبدالله عليه السلام نخورد؛ سنگ به وجود مبارک رسول الله صلي الله عليه و آله وسلم اصابت کرد.
همينطور در کلام ديگر رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم که در معتبر ترين کتب اهل سنت (مستدرک حاکم 154: 3 مورد تصحيح ذهبي) نقل شده مي خوانيم که خداوند با غضب فاطمه (سلام الله عليها) غضب مي کند و در روايت ديگري که در منابع معتبر عامه (صحيح بخاري 3: 8) است نقل شده که حضرت زهرا سلام الله عليها تا پايان عمرشان از ابوبکر روي گردان و غضبناک بودند. اگر کسي مورد غضب حضرت زهرا سلام الله عليها قرار گرفت به نقل کتب معتبر اهل سنت مورد غضب خداوند خواهد بود و براساس آيه ي شريفه در سوره ي طه «و من يحلل عليه غضبي فقد هوي» هر کس مورد غضب خداوند قرارگيرد سقوط مي کند.
اين مراسم با مقتل خواني توسط ايشان ادامه يافت و سپس هيئت عزاداران به سوگواري و سينه زني پرداختند. اقامه ي نماز جماعت ظهر و عصر پايان بخش اين مراسم بود.