SHIA-NEWS شيعه نيوز:
به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از تابناک ، منصور واعظی، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در گفت‌وگویی با ویژه نامه «مهر و مرهم» نمایشگاه قرآن، به بررسی چشم‌انداز نهادهای فرهنگی و شورای فرهنگ عمومی در حوزه قرآن پرداخته و تأکید کرده است: در اسفند سال ۸۸، مشخص شد هر ایرانی به طور میانگین، دوازده دقیقه در روز قرآن و ادعیه میخواند که البته این آمار به تفکیک استان‌ها و قومیت‌ها، متفاوت است؛ اما اینکه کسی قرآن میخواند، به معنای آن نیست که این فرد قرآنی و دینی هم رفتار می‌کند.
آنچه در زیر می‌خوانید گزیده‌ای از این گفت‌وگوست:
ـــ شورای فرهنگ عمومی در حوزه فرهنگ عمومی جامعه سنجش‌هایی را انجام می‌دهد که در این میان، مهمترین شاخصه‌ای که در آن اندازه‌گیری می‌شود، امور فرهنگی است. شورا در این سنجش‌ها در پی این است که گرایش‌ها، دانش عمومی و رفتار جامعه را در حوزه فرهنگی، سیاسی و اقتصادی اندازه‌گیری کند. این سنجش تاکنون دو بار در آذر ماه سال ۸۷ و اسفند ماه سال ۸۸ انجام شده است. یک مرحله هم در اسفند سال ۸۹ انجام شده که نتایج آن هنوز به دست نیامدهد است. البته اگر نتایج مرحله آخر استخراج شود، می‌توان تا اندازه‌ای درباره برخی از شاخصه‌های فرهنگ عمومی روندسنجی کرد.
ـــ از شاخص‌ها می‌توان این نکته را دریافت که گرایش‌های مردم به چه میزان دینی و معنوی است و چقدر گرفتار مسایل دنیوی هستند. در سنجش‌ها، میزان خواندن قرآن و ادعیه در کشور هم مشخص می‌شود، اینکه مردم چقدر قرآن قرائت و ادعیه می‌خوانند، شاخص مهمی است. حتما این امر مهم، فرهنگ عمومی جامعه را تقویت می‌کند و هر مقدار گرایش جامعه به بحث‌های مطالعاتی به سمت قرآن و ادعیه بیشتر شود، اتفاق خوبی است.
ـــ در نخستین اندازه‌گیری در اسفند سال ۸۸، مشخص شد هر ایرانی به طور میانگین، دوازده دقیقه در روز قرآن و ادعیه مطالعه می‌کند که البته این آمار به تفکیک استان‌ها و قومیت‌ها، گوناگون است؛ اما اینکه کسی قرآن میخواند به معنای آن نیست که این فرد قرآنی و دینی هم رفتار می‌کند. در مجموع، رفتار فردی که با خواندن قرآن مأنوس‌تر است، بهتر از فرد دور از فضای قرآنی است، ولی نمی‌توان به طور قطع گفت همه کسانی که اهل قرآن هستند، رفتار‌ها و اندیشه‌هایشان قرآنی است، ولی در کل گناه در جامعه اهل عبادت، گناه بسیار کمتر است.
ـــ رسانه ملی و آموزش و پرورش، از جمله دستگاه‌هایی هستند که می‌توانند در بنیان جامعه تأثیرگذار باشند. آموزش و پرورش باید بیشتر تلاش کند تا مفاهیم قرآن را شیرین و دلنشین ارایه کند و به قرآن به عنوان یک برنامه آموزشی جدی بنگرد. برای نظام آموزش و پرورش فرصت بی‌بدیلی است تا دانش‌آموزان را در طول حضور دوازده ساله در محیط مدرسه، افرادی شیعه، قرآنی و ولایی تربیت کند که متأسفانه تا امروز از این ظرفیت به خوبی بهره برده نشده است.
ـــ رسانه ملی هم ظرفیت و پتانسیل خوبی در فرهنگ‌سازی جامعه دارد و برای رسانه سخت نیست که یک مسابقه قرآنی را جذاب‌تر و پربیننده‌تر از یک مسابقه فوتبال جهانی ارایه کند؛ اما امروز مسابقه فوتبال، پربیننده‌تر از برنامه‌های قرآنی است و این ضعف مهمی در این عرصه است. اگر زمانی سیاستی در پیش گرفته شود که برنامه‌های قرآنی پر بیننده‌ترین برنامه باشد، باید به کار‌شناسان و مدیران رسانه ملی آفرین گفت.
ـــ رسانه اگر بتواند برنامه قرآنی را به گونه‌ای عرضه کند که آن برنامه قرآنی بیش از برنامه ورزشی ۹۰ بیننده داشته باشد، موفق خواهد بود. باید مشخص شود که خلاقیت‌های رسانه‌ای کجا قرار است به کار گرفته شود؟ آیا می‌خواهیم این خلاقیت در برنامه قرآنی هزینه شود یا یک برنامه فوتبالی! برای نمونه، سریال مختار که به باور من سریالی قرآنی است که مناسبات دینی و معنوی در جامعه را نمایش می‌داد، برنامه‌ای موفق و پرمخاطب بود. اما پرسش اینجاست که باید هر چند سال یک بار، سریال قرآنی و دینی داشته باشیم و در کنار آن هر شب ده‌ها فیلم سینمایی و سریال غربی و هالیوودی نمایش دهیم یا عمده برنامه‌ها باید قرآنی و دینی باشد؟
ـــ فعالیت درخوری را سراغ ندارم و هیچ‌کدام از فعالیت‌ها برای من راضی‌کننده نبوده است... گزارش‌های سنجش فرهنگی در اسفند سال ۸۸ می‌توانست مبنای برنامه‌ریزی‌های بسیاری در بخش‌های گوناگون فرهنگی و سیاسی کشور باشد، ولی متأسفانه، بهره‌گیری از این مهم به دلیل مشکلات بخش مدیریت فرهنگی کمرنگ بود.