به گزارش «شیعه نیوز»، مسجد جامع سوماترای غربی (Masjid Raya Sumatra Barat یا مسجد رایا سومترا بارات) بزرگ‌ترین مسجد در سوماترا غربی است که در شهر پادانگ واقع‌شده است. بیشتر هزینه آن از بودجه منطقه سوماترای غربی بود. این کار به دلیل محدودیت‌های بودجه‌ای که در استان وجود دارد، به‌صورت مرحله‌ای انجام‌شده است.
بنای مسجد از سه‌طبقه تشکیل‌شده است. سالن اصلی که به‌عنوان نمازخانه استفاده می‌شود در طبقه بالا واقع‌شده است و دارای سقف است که به‌طرف خیابان شیب دارد. نقشه مربع مسجد که به چهارگوشه آن نشان داده‌شده است، یادآور شکل کشش پارچه است وقتی چهار قبیله قریش در مکه افتخار انتقال حجر الاسود را به اشتراک گذاشتند. شکل زاویه حاد همچنین نمایانگر سقف بیضی‌شکل خانه سنتی مینانگ کابائو (Rumah Gadang روماه گادانگ) است.
طبق برنامه اولیه، این مسجد با حداقل ۵۰۰ میلیارد روپیه هزینه ساخته می‌شود، زیرا این طرح با ساختاری مقاوم در برابر زلزله طراحی‌شده است. عربستان سعودی یک‌بار حدود ۵۰۰ میلیارد روپیه کمک برای ساخت آن ارسال کرد، اما به دلیل زمین‌لرزه در سال ۲۰۰۹، اختصاص آن توسط دولت مرکزی برای اهداف بازسازی پس از فاجعه منتقل شد.
در سال ۲۰۱۵، یوسف کالا، معاون رئیس‌جمهور اندونزی آن زمان خواستار کاهش بودجه توسعه شد. با کاهش بودجه، طراحی مسجد در نیمه‌راه تغییر کرد، ازجمله کاهش تعداد مناره‌ها از چهار به یک.
ایده
ایده ساخت مسجد جامع سوماترای غربی از سال ۲۰۰۵ شروع به کارکرده بود. استان سوماترای غربی به فکر افتاد که پادانگ به‌عنوان پایتخت استان یک مسجد با ظرفیت بزرگ ندارد. اصرار برای ساختن "مسجد جامع" بسیار زیاد بود، حتی اگر یک مسجد بزرگ "نورالایمان" در پادانگ وجود داشته باشد.
در ژانویه ۲۰۰۶، یک نشست دوجانبه بین اندونزی و مالزی وجود داشت که رئیس‌جمهور سوسیلو بامبانگ یودویونو و نخست‌وزیر عبدالله احمد بدوی در بوکیت تینگی حضور داشتند. در آن زمان، کمیته در یافتن مسجد مناسب برای سران دو کشور برای اقامه نماز جمعه مبهم بود. بنابراین، مکان مسجد جامع "تنگه ساوه" (Tangah Sawah) در بوکیت تینگی انتخاب شد. گفته می‌شود که این حادثه انگیزه‌ای برای دولت استانی سوماترای غربی در ساخت مسجد جامع است.
در سال ۲۰۰۶، استان یک مسابقه طراحی مسجد برگزار کرد. در این مسابقه ۳۲۳ شرکت‌کننده از کشورهای مختلف شرکت کردند. درمجموع ۷۱ طرح رسید و متعاقباً توسط هیئت‌داوران انتخاب شدند. برنده اصلی این مسابقه در سپتامبر ۲۰۰۶ اعلام شد و از مجموع ۳۰۰ میلیون روپیه، جایزه ۱۵۰ میلیون را دریافت کرد.
نتیجه این مسابقه را تیمی به ریاست معمار ریزال مسلمین برنده کرد. طرح آن به شکل یک ساختمان مربع شکل است که به‌جای گنبد، یک زاویه حاد شکل را تشکیل می‌دهد. برنده مسابقه موردانتقاد قرارگرفته است، چون طراحی مسجد غیرمعمول است و گنبد ندارد. جدال در مورد گنبد منجر به تأخیر در برنامه‌های ساخت شد. این جدال تنها پس از زلزله در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۷ فروکش کرد. در میان تغییر توجه عمومی به زمین‌لرزه، استاندار سوماترای غربی کلنگ زنی مسجد را در ۲۱ دسامبر ۲۰۰۷ آغاز کرد.
معماری
مسجد جامع سوماترای غربی معماری مدرنی را به نمایش می‌گذارد. سقف ساختمان شکل کشش پارچه‌ای را که برای حمل حجر الاسود استفاده شد، به تصویر می‌کشد.
ساختمان اصلی مسجد جامع سوماترای غربی دارای نقشه اساسی ۴.۴۳۰ مترمربع است. ساختار این ساختمان برای پاسخگویی به شرایط جغرافیایی سوماترای غربی طراحی‌شده است که در اثر چندین زمین‌لرزه بزرگ لرزید. این مسجد توسط ۶۳۱ شمع با زیربنای ضخیم به قطر ۱.۷ متر و عمق ۷.۷ متر پشتیبانی می‌شود. باوجود شرایط توپوگرافی که هنوز در شرایط باتلاقی هستند، عمق هر یک از پایه‌ها متصل نمی‌شود، زیرا نقطه اشباع خاک را تنظیم می‌کند.
سالن اصلی به‌عنوان محل نماز در طبقه بالا به شکل یک سالن باز واقع‌شده است. طبقه فوقانی با مساحت ۴.۴۳۰ مترمربع، پنج‌تا شش هزار نمازگزار را در خود جای می‌دهد. طبقه دوم یک‌میزان سن U شکل به مساحت ۱.۸۳۲ مترمربع است.
مسجد جامع سوماترای غربی هزینه‌های زیادی را برای تعمیر و نگهداری و بهره‌برداری ازجمله مکانیکی، تعمیر و نگهداری ساخت‌وساز و کارکنان با کل بودجه ۴.۲ میلیارد روپیه در سال نیاز دارد. (یک دلار برابر با ۱۴ هزار روپیه است)
مسجد جامع سوماترای غربی در شهر پادانگ، سوماترای غربی در کشور اندونزی واقع شده است. ریزال مسلمین معمار آن و سیف الله مدیریت آن را به عهده دارد. ساخت مسجد ۴ ژانویه ۲۰۱۹ این مسجد به اتمام رسید. این مسجد یک برج و مناره دارد و ارتفاع این یک مناره ۸۵ متر است. ظرفیت این مسجد بالغ بر ۵ هزار نفر است.