سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

آیا اسم برسرنوشت انسان تاثیردارد

تاثیر اسم بر سرنوشت را مدت ها است در مبحث روانشناسی شخصیت بررسی می کنند. اساسا سوال این است که آیا اسم ها مهم هستند ؟ بله ! به میزان زیادی مهم و سرنوشت ساز هستند. اسم در واقع هویت ما را بازنمایی می کند.
کد خبر: ۲۵۰۸۸۱
۱۴:۱۴ - ۲۱ بهمن ۱۳۹۹

«شیعه نیوز»: آیا اسم‌ها مهم هستند؟ بله، تا حد قابل‌توجهی!
اسامی ما، هرچند خودمان آنها را انتخاب نمی‌کنیم، نمادی هستند که درباره‌ طبقه، سطح تحصیلات و منشاء قومی ما یا حداقل والدین ما اطلاعاتی ارائه می‌دهند. مطالعات دانشمندان نشان داده‌اند که آدم‌ها فرضیات متفاوتی درباره‌ پسری دارند که تایرون نام دارد یا پسری که نام‌اش فیلیپ است. هرچند اغلب این فرضیات نادرست هستند، اما تاثیر بسزایی روی مسیر یک زندگی دارند.

اسم حتی می‌تواند تاثیر ناخودآگاهی روی انتخاب‌های خود شخص بگذارد. برخی از پژوهش‌گران علمی ادعا می‌کنند که تعداد بسیار زیادی از دندان‌پزشکان دنیس نام دارند و بسیاری از وکلا لورن! این همیشه تا حدی درست است: رومی‌ها جمله‌ معروفی دارند که می‌گوید: "اسم سرنوشت است.” آنان عمیقا به تاثیر اسم بر سرنوشت باور داشتند و در انتخاب اسم برای کودکانشان وسواس عجیبی به خرج می دادند.

آیا شیوه‌ نامگذاری کودکان تغییر کرده‌است؟
در اکثر کشورها تغییر کرده‌است. اغلب خانواده‌ها سابقا اسم پسران‌شان را از یک مجموعه‌ای که نسل‌ها در یک خانواده ریشه دوانیده‌است انتخاب می‌کردند. هرچند این موضوع برای دختران چندان صدق نمی‌کرد، و یک طیف نسبتا محدودی از اسامی پذیرفته شده وجود داشت که عمدتا محدود به اسامی معصومین قدیسین بود. اما در دهه‌های اخیر، تعداد اسم‌های مورد استفاده به سرعت و شدت رشد کرده‌است. در سال ۱۹۱۲، زمانی که محبوب‌ترین اسم‌های امریکا جان و مری بودند، والدین ۸۰ درصد از بچه‌ها اسامی فرزندان‌شان را از میان ۲۰۰ اسم که رایج‌تر از باقی اسم‌ها بودند، انتخاب می‌کردند.

یک مطالعه نشان داد که برای ۳۰ درصد از دختران افریقایی-امریکایی متولد شده در کالیفرنیا در طول دهه‌ ۱۹۹۰ اسم‌هایی انتخاب شد که روی هیچ نوزاد دیگر متولد شده در همان ایالت و در همان سال گذاشته نشده‌بود.

چه چیز روی این انتخاب‌ها تاثیر می‌گذارد؟
پاسخ بسیار ساده است: سلیقه! اما سلیقه موضوع پیچیده‌ای است. اسامی نیز مانند سبک لباس، ژانر موسیقی و مدل کوتاهی مو گاهی مد می‌شوند و گاهی از مد می‌افتند. هیچ یک از ۵ اسم برتر دختران در سال ۱۹۱۲ – مری، هلن، دوروتی، مارگارت و روت در میان ۴۰ نام برتر سال ۲۰۱۰ قرار نگرفتند. در این سال ۵ اسم پیشرو عبارت بودند: اِما، اولیویا، سوفیا، ایزابلا، و آوا. اسم "وندی” بعد از انتشار فیلم و موسیقی پیتر پن دراوایل دهه‌ی ۱۹۵۰ وارد عرصه شد، و بریتانی در دهه ی ۱۹۹۰ همراه با ستاره‌ پاپ بریتنی اسپرز گل کرد. محبوبیت نام‌های ایزابلا، جاکوپ، و کالن در سال‌های اخیر با همین اسم‌ها در مجموعه‌ گرگ و میش از رمان‌های خون‌آشام نوشته‌ استفانی مِیِر مرتبط است.

داشتن یک اسم محبوب خوب است؟
در شرایطی که اسم تنها چیزی است که دیگران از ما می‌دانند، آدم‌ها با اسم‌های رایج عملکرد بهتری دارند در مقایسه با کسانی که اسم‌های تک و منحصر به فرد دارند. مطالعات نشان داده اند که رزومه‌ای که با یک اسم افریقایی-امریکایی مثل لاکسیا واشینگتون امضا شده‌است، توجه کم‌تری از سوی کارفرمای احتمالی جلب می‌کند در مقایسه با رزومه‌ی مشابهی که یک اسم هند و اروپایی مثل "مری آن رابرتس” روی آن درج شده‌است. یک مطالعه‌ی جدید استرالیایی پی برد که آدم‌ها برداشت‌های بهتری دارند از همکاران و داوطلبان سیاسی که نام‌شان آسان‌تر تلفظ می‌شود. با این حال، در این عصر خود بیانیِ فردی، بسیاری از والدین اسامی معمولی مثل توماس یا جین را تکراری و خسته‌کننده می‌دانند.

آن‌گونه که نینا شان راستگو در اسلیت دات کام می‌گوید "برای بعضی والدین، انتخاب یک نام برای نوزادشان مانند انتخاب یک قفسه‌ کتاب یا لباس است.” "این نام باید ظریف باشد و عاری از غرور، منحصر به فرد باشد نه عجیب و غریب، و تک باشد اما غیرعادی و مختصِ طبقه‌ی پایین جامعه نباشد.” اما این موضوع مستلزم دقت زیادی است: اِیدن، یکی از محبوب‌ترین اسامی در امریکا در طول ۷ سال اخیر، اکنون حالت تک بودن خود را که باعث جذابیت برای والدین شده‌بود، از دست داده‌است.

ما چه واکنشی در برابر اسم خودمان داریم؟
تحقیقات نشان می‌دهد که آدم‌ها به صورت ناخودآگاه به طرف چیزها، آدم‌ها و جاهایی کشیده می‌شوند که اسم‌شان شبیه اسم خودشان است. روانشناسان این پدیده را "خودپرستی ضمنی” می‌نامند. روانپزشک سوئیسی کارل یونگ اشاره کرد که همکارش زیگموند فروید (به زبان آلمانی یعنی خوشی) از اصل لذت، آلفرد آدلر("عقاب”) از میل به قدرت، و خودش ("جوان”) از ایده تولد دوباره حمایت کرده‌اند. یک مطالعه‌ جنجالی در سال ۲۰۰۷ "خودپرستی ضمنی” را به عنوان دلیلی برای این‌ دانست که "چرا آن‌هایی که اسامی‌شان با حرف سی و دی آغاز می‌شود معدل پایین‌تری داشتند در مقایسه با کسانی که اسامی‌شان با‌ای و بی‌شروع می‌شد؛” دانش‌آموزان معمولا نمراتی می‌گرفتند که حرف اول مورد علاقه‌ خودشان را داشت (سیستم نمره‌دهی در امریکا که بر اساس حروف الفبا است-م).

آیا اسامی ما بر سرنوشتمان تاثیر می‌گذارند؟
بدون شک تاثیرگذار هستند اما "سرنوشت” کلمه‌ بیش از اندازه بزرگی است. روانشناس دکتر مارتین فورد از دانشگاه جورج میسون می‌گوید، "اسامی تاثیر قابل توجهی دارند به ویژه وقتی اسم تنها چیزی است که از یک آدم می‌دانید. یک تصویر اضافه کنید تا تاثیر اسم کم شود. اطلاعاتی درباره‌ شخصیت، انگیزه، و توانایی اضافه کنید تا تاثیر اسم به کم‌ترین میزان اهمیت خود برسد.

” نام کاندالیزا رایس می‌توانست مانع پیشرفت او شود، اما او به حدی باهوش، بااستعداد و کوشا بود که وزیر امور خارجه‌ی امریکا شد. از سویی دیگر، آدم‌هایی وجود دارند مانند سو یو از لس‌انجلس، که با کسانی بزرگ شدند که به او می‌گفتند، "اوه خدای من، اسم تو سو یو است؟ باید حتما وکیل شوی! ” و او امروز یک وکیل است. او می‌گوید، ” به لحاظ روان‌شناختی، احتمالا نام او باعث شد که وارد چنین مسیری شود.” همه این مصادیق حاکی از این هستند که تاثیر اسم بر سرنوشت را نمی توان انکار کرد.

منبع : ناطقان

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: