«شیعه نیوز»: مهارت‌های سازمانی و مدیریت زمان برای موفقیت شما ضروری و مدیریت زمان یک انتخاب است.
اینکه چطور تصمیم می‌گیرید وقت خود را بگذرانید، بستگی به اختیار شما دارد. ما با به تعویق انداختن کار‌ها و انجام فعالیت‌های غیر مولد، وقت‌کشی می‌کنیم تا آنچه واقعاً در دست است را نادیده بگیریم.
وقت‌کشی ممکن است برای چند دقیقه کارساز باشد، اما آن دسته از کار‌هایی که باید در همان لحظه انجام شوند، روی هم تلمبار می‌شوند.
فقط با مدیریت کاری و زمانی که آن کار را انجام می‌دهید، می‌توانید بهره‌وری خود را افزایش دهید و به اهداف خود نزدیک شوید.
صرف یک لحظه فکر کردن در مورد وقت خود قبل از گذراندن همان زمان، باعث بهبود مدیریت زمان شخصی و افزایش سریع بهره‌وری می‌شود.
چرا وقت‌کشی می‌کنیم؟
پس چرا مردم وقت‌کشی را انتخاب می‌کنند؟ این مسئله کاملاً به معنای واقعی کلمه باعث می‌شود که زمان به جای استفاده از آن، از دست برود.
وقت‌کشی یک چرخه معیوب است. آنچه به عنوان یک وقفه کوتاه مرور آنلاین آغاز می‌شود، می‌تواند به زمان هدر رفته تبدیل شود.
این باعث کمبود عملکرد شما می‌شود و جریان کاری شما را قطع می‌کند.
وقتی در یکی از این شرایط قرار گرفتید، بی هدف در اینترنت نگردید، لحظه‌ای درنگ کنید و به آنچه که به دست نمی‌آورید، فکر کنید.
هرچه بیشتر تعلل کنید، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا کار شما انجام شود و گاهی اوقات کاری بسیار دلهره‌آور به نظر می‌رسد که نمی‌خواهید آن را شروع کنید.
شما به جای اینکه این یک کار را به طور کامل انجام دهید، با اتلاف وقت، به کار‌های جزئی می‌پردازید.
آیا می‌خواهید وقت‌کشی را کنار بگذارید؟
هرچه بهره‌وری بالاتری داشته باشید، انگیزه شما برای انجام کار‌ها بیشتر خواهد بود و زمان خود را بهتر مدیریت خواهید کرد.
با این حال، پربار بودن را با پرمشغله بودن اشتباه نگیرید.
در اینجا ۳ نکته مفید برای جلوگیری از اتلاف وقت و انجام مؤثر وظایف خود آورده شده است.
ابتدا کار‌های سخت را انجام دهید
در کتاب «قورباغه‌ات را قورت بده»، در مورد خوردن «زشت ترین» قورباغه صحبت می‌شود.
با سخت‌ترین چیز‌هایی که در لیست کارهایتان است، مقابله کنید و آن کار‌ها را ابتدا انجام دهید.
برای انجام سخت‌ترین کار، ابتدا نظم و انضباط لازم است، اما این یک عادت است که سطح عملکرد و بهره‌وری شما را افزایش می‌دهد.
گاهی اوقات باید احساس خود را نادیده بگیرید و فقط شروع کنید.
هیچکس نمی‌خواهد کار دشواری را شروع کند، اما افراد موفق راه خودشان را پیش می‌گیرند و آن را انجام می‌دهند.
یک فهرست از کار‌های روزانه درست کنید
سخت‌ترین کار خود را همان اول صبح انجام دهید چراکه وقتی از خواب بلند می‌شوید برای انجام دادن سخت‌ترین کار‌ها انگیزه و هوشیاری بیشتری دارید.
بعد از ناهار و وسط روز انگیزه کمتری برای شروع یک پروژه سخت خواهید داشت.
پس از اینکه سخت‌ترین کار را از لیست خود حذف کردید، برای بقیه روز خود برنامه‌ریزی کنید.
من توصیه می‌کنم موارد را به ترتیب فوری یا مهم ذکر کنید.
تهیه لیست روزانه کار‌ها روشی مؤثر برای به کار انداختن مهارت‌های سازمانی و اولویت‌بندی کار‌ها برای صرفه‌جویی در وقت است.
امروز چه چیز‌هایی را باید کامل کنید؟
چه چیز‌هایی را می‌توانید به بعد موکول کنید؟
حتی به طور دقیق‌تر، امروز چه کاری باید انجام شود؟
ابتدا با آن مورد شروع کنید و تا زمانی که به موارد غیر ضروری لیست نرسیدید، به پایین لیست حرکت کنید.
اکنون که زشت‌ترین قورباغه را از سر راه خود برداشتید، تکمیل کردن لیست شما چندان دشوار به نظر نمی‌رسد.
بین کارهایتان استراحت‌های کوتاه داشته باشید
حتما برای وقفه‌های کوتاه ذهنی وقت بگذارید. این وقفه می‌تواند از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه باشد. برنامه‌ریزی یک زمان برای یک لحظه آرامش با گشت و گذار در صفحات اینترنت یکسان نیست.
وقفه‌های ذهنی ارزشمند هستند و در واقع بهره‌وری شما را افزایش می‌دهند. چیزی را انتخاب کنید که ذهن شما را از کاری که برای لحظه‌ای کوتاه کار می‌کنید، دور کند.
من این کار را معمولاً با فاصله گرفتن از هر کاری انجام می‌دهم.
چشمانتان را ببندید و لحظه‌ای ساکت باشید. اگر این سبک شما نیست، با چند دقیقه در اجتماع بودن دوباره شارژ شوید. با همکاران خود در مورد چیزی که مربوط به غیر کار است، صحبت کنید. فقط مطمئن شوید که جریان کار آن‌ها را قطع نکنید.
وقت‌کشی را متوقف کنید!
وقتی وقت‌کشی می‌کنید، فرصت‌های خود را برای کار بیشتر و بیشتر از بین می‌برید.
افراد موفق از هر ساعت از هر روز بیشترین استفاده را می‌کنند و از هر لحظه به نفع خود استفاده می‌کنند. یاد بگیرید که از هر آنچه باعث می‌شود شما را از انجام وظایف خود منحرف کند، دوری کنید و هر روز کنترل کنید و به خاطر بسپارید که مدیریت مؤثر زمان عادتی است که می‌توان آن را یاد گرفت.
این با تصمیم شما شروع می‌شود که وقت خود را روی آنچه مهم است، سرمایه‌گذاری کنید.
برگرفته از مقاله برایان تریسی