شیعه نیوز: المیزان در بیان حدیثی از امام صادق (ع) درباره خصوصیات قبض روح مؤمن در ذیل آیه ی (یا ایها النفس المطمئنه…)، آورده است:
و در کافى به سند خود از سدیر صیرفى روایت آورده که گفت : به امام صادق (علیه السلام) عرضه داشتم : فدایت شوم، یا بن رسول اللّه آیا مؤمن از مرگ و قبض روح خود کراهت مى دارد؟ فرمود: نه به خدا سوگند، وقتى فرشته مرگ نزدش مى آید تا روحش را قبض کند، مؤمن به جزع در مى آید، و ملک الموت به او مى گوید: جزع مکن، اى ولى خدا، به آن خدایى که محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلم) را به نبوت مبعوث کرده من نسبت به تو دلسوزتر و مهربانتر از پدرى مهربان هستم، اگر پدرت اینجا بود بیش از من به تو مهر نمى ورزید، چشم خودت را باز کن و ببین .
آنگاه فرمود: در آن هنگام رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله و سلم) و امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین و امامان از ذریه او در برابرش ممثل مى شوند، و به وى گفته مى شود: این رسول خدا (صلى اللّه علیه وآله و سلم) است، و این امیر المؤمنین و این فاطمه، و این حسن و این حسین و اینان امامان از ذریه اویند، که همه رفقاى تو هستند.
فرمود: پس مؤمن چشم خود باز نموده حضرات را تماشا مى کند، در این هنگام ندا کننده اى از طرف رب العزه روح او را ندا مى کند و مى گوید: (یا ایتها النفس المطمئنه…)، اى نفسى که با دیدن محمد و اهل بیتش (علیهم السلم) اطمینان یافتى، به سوى پروردگارت بر گرد، در حالى که به ولایت راضى و به ثواب مرضى هستى، پس داخل در بندگان من شو، یعنى در زمزه محمد و اهل بیتش در آى، و داخل جنت شو، پس در آن هنگام هیچ چیزى در نظرش محبوب تر از مرگ و ملحق شدن به منادى نیست.