به گزارش «شیعه نیوز»، روزنامه الکترونیکی رای الیوم در ستون سرمقاله خود در مطلبی با عنوان «باید از مکرون تشکر کرد که با اظهارات و اقدام خود موجب اتحاد مسلمانان شد» نوشت: اتحاد ترکیه، پاکستان و ایران که جمعیتشان یک سوم جهان اسلام را تشکیل می‌دهد، در زمینه مقابله با اهانت امانوئل مکرون به مسلمانان و عقایدشان و رسمیت بخشیدن به پدیده اسلام‌هراسی نژادپرستانه‌ای که در غرب رو به گسترش است، نشان می‌دهد مواضع جدید و سیاسی رئیس جمهور فرانسه، نه تنها برای کشورش بلکه برای اروپا نتایج معکوسی در برداشته و به نوعی احیاگر ادبیات جنگ‌های صلیبی بوده است.
جهان اسلام به طور بی‌سابقه از جانبداری آشکار و تحریک‌آمیز رئیس جمهور فرانسه از کاریکاتور‌های اهانت‌آمیز به پیامبر اسلام (ص) و بسیج اذهان عمومی فرانسوی‌ها علیه مسلمانانی خشمگین است که طبق آخرین آمار تقریبا ۱۵ درصد از جمعیت شهروندان فرانسوی را تشکیل می‌دهند.
رجب طیب اردوغان از هشتاد میلیون شهروند ترکیه‌ای خواست کالا‌های فرانسوی را تحریم کنند و عمران خان، رئیس جمهور پاکستان، نیز سفیر فرانسه را احضار و رسما به اظهارات رئیس جمهور این کشور اعتراض کرد. مراجع پاکستان فتوای تحریم کالا‌های فرانسوی را صادر کردند و علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، نیز رفتار و اظهارات مکرون را دشمنی با اسلام و جسارت و ناشی از جهل سیاسی وی دانست.
در ادامه این مطلب آمده است: آنچه به وضوح نشانگر جهل مکرون درباره سیاست و مشخصا روابط بین‌المللی است این است که او در یک چشم بر هم زدن به سبب اظهارات ناپخته و تحریک‌آمیز خود با بسیج کردن بسیاری از مسلمانان پشت سر (رئیس جمهور ترکیه)، به دشمنش رجب طیب اردوغان هدیه گرانبهایی داد، که علیه وی در جنگی تحریک‌آمیز در اروپا، لیبی، جمهوری آذربایجان و مدیترانه است و خود را حامی مسلمانان و عقاید اسلامی نشان می‌دهد.
فرانسه به سبب شیوع کرونا و بالا رفتن بی‌سابقه آمار مبتلایان (۵۲ هزار مبتلا در روز یکشنبه)، با شرایط اقتصادی سختی روبروست در حالی که رئیس جمهور این کشور به دشمنی با بیش از دو میلیارد مسلمان بر می‌خیزد که بزرگترین بازار خرید کالا‌های فرانسوی در جهان را دارند.
خالی شدن قفسه‌های تعاونی‌ها و سوپرمارکت‌های بزرگ کشوری مثل کویت به عنوان همپیمان فرانسه و کاهش فروش ماشین‌های فرانسوی در استانبول و بسیاری از بازار‌های ترکیه، به عنوان بزرگترین مقصد صادرات فرانسه، و موارد مشابه بسیار دیگر در جهان که اینجا مجال ذکر آن نیست، نشانگر حماقت و کوته‌بینی مکرون و عملکرد بد وی درباره منافع کشورش است.
بیشتر بخوانید
فیگارو: تب ضدفرانسوی جهان اسلام را به لرزه درآورده است
انقلاب خشمگین مردمی علیه فرانسه در کشور‌های موریتانی، مغرب، الجزایر، تونس و لیبی، فراموش شدنی نیست، انقلابی که تنها به تحریم کالا‌های فرانسوی اکتفا نمی‌کند بلکه علاوه بر تحریم و تظاهرات اعتراض‌آمیز، موجب لغو یا به تعویق افتادن کنفرانس فرانکوفونی (فرانسه‌زبانی) شد که قرار بود ماه آینده در تونس برگزار شود.
لابی صهیونیستی در فرانسه که در دوره کنونی از موفقیت‌های لابی‌های صهیونیستی مشابه در آمریکا، که در شتاب برخی کشور‌های عربی برای عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر اسرائیل نمود یافت، خشنود و راضی است، در سال‌های گذشته در چارچوب بزرگنمایی افسانه خطر اسلام در فرانسه و تحریک علیه مسلمانان در این کشور تلاش کرده است و همین لابی در پشت پرده پویش مکرون برای ایجاد تنفر (از اسلام) و پیامد‌های ناشی از آن اعم از تشدید افراطی‌گری و تهدید امنیت و ثبات فرانسه قرار دارد.
دشمنی مکرون و حمله وی به مسلمانان به معنای محکوم نکردن قتل فجیع معلم فرانسوی به دست نوجوان مسلمان تندرو یا حمایت از برخی گروه‌های اسلامی افراطی که بین مهاجران عرب و مسلمان در اقلیت قرار دارند، نیست، ما با همزیستی موافقیم و این نظر اکثریتی است که بسیاری از آنان قربانی سیاست‌های تبعیض‌آمیز و گروه‌های نژادپرست و برخی سیاست‌های رسمی هستند.
وقتی سخن از همزیستی و نقض رسمی فجیع بخشی از حقوق این قشر در جامعه فرانسه به میان می‌آید، ما هم ملزم هستیم از کشتار و تبعیضی بگوییم که بسیاری از مهاجران در اردوگاه‌ها در حاشیه شهر‌های بزرگ با آن مواجه هستند و این کمتر از کشته شدن معلم فرانسوی نیست. آخرین این جنایات نیز حمله با چاقو به دو زن محجبه نزدیک برج ایفل در قلب پایتخت و خفه شدن جوان مسلمان به دست چهار پلیس در سال ۲۰۱۶ بود؛ قتلی که به اندازه خفه شدن جورج فلوید فجیع است.
آزادی بیان به معنی آزادی توهین و ترویج تبعیض و فرهنگ ایجاد تنفر از دو میلیارد مسلمان برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۲ و طمع ورزی مکرون برای پیروزی در دور دوم ریاست جمهوری نیست، آزادی بیان به معنی رقابت با راستگرایان افراطی هم نیست که به ریاست مارین لوپن برای جلو افتادن در نظرسنجی‌ها به مسلمانان تعرض می‌کنند، آزادی بیان به معنی افتادن در دام لابی صهیونیستی و اجرای سیاست‌های تحریک‌آمیز آن هم نیست.
در انتهای این مطلب آمده است: آزادی بیان سرپوشی برای ایجاد انزجار و نژادپرستی علیه مسلمانان فرانسه است و این مسئله نه تنها تاسف‌آور است بلکه برای کشوری که می‌گوید سرزمین نور و فرهنگ تسامح و برابری است بسیار خطرناک است.