شیعه نیوز: اکتیمای واگیر در نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی در سراسر ایران اتفاق می افتد و در جانور جوان این بیماری شدیدتر است و بیشتر اتفاق می افتد. همچنین ممکن است در صورت تماس انسان نیز این بیماری منتقل شود.
جانوری که به این بیماری مبتلا شود بسیار ضعیف می شود، عامل بیماری اکتیمای واگیر در حیوانات، ویروسی است که از طریق تماس مستقیم با پوست جانور مبتلا، به سایر حیوانات منتقل می شود. در ابتدا زخم هایی به صورت جوش در دهان جانور ایجاد می شود که غذا خوردن را برای او سخت می کند.
با مشاهده زخم‌های زگیل مانند در اطراف دهان و پوزه دام می‌توان بیماری را تشخیص داد، ولی با استفاده از میكروسكوپ الكترونیکی و با شناسایی اجزای ویروس می‌توان تشخیص قطعی را داد، این بیماری بیشتر در گوسفند و بز است اما در نشخوارکنندگان وحشی مانند آهو و گوزن و همچنین شتر، گاو و خرگوش نیز دیده می‌شود. این ویروس از طریق برش و خارش های پوستی یا از طریق چشم ها، بینی و دهان به بدن وارد می شود؛ گوشت جانور مبتلا به این ویروس برای انسان قابل مصرف است اما باید نواحی مبتلا را جدا کرد.
محمد لرستانی کارشناس حوزه محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، درباره این ویروس، اظهار کرد: این ویروس سبب ایجاد یک بیماری پوستی در حیوانات به ویژه گوسفندان می‌شود. در صورت نزدیک بودن انسان به حیوان مبتلا، ممکن است این بیماری پوستی به انسان نیز منتقل شود.
او با اشاره به اینکه این بیماری در ایران، بین حیوانات شایع است، بیان کرد: این بیماری بیشتر در اطراف دهان حیوان مبتلا به صورت تاول ایجاد می شود که خوردن غذا را برای این حیوان مبتلا سخت می کنند.
برای درمان این بیماری راه حلی وجود ندارد اما برای جلوگیری از انتشار این ویروس باید از آنتی بیوتیک ها استفاده کنید، همچنین شستشوی تاول‌ها با محلول سرکه و نمک یک درمان تجربی است که از پیشرفت و شدت بیماری می‌کاهد.