در ريشه يابي طلاق همواره از مسايل جنسي نام برده مي شود آمارها بيانگر آن است که بيش ترين علل و عامل مستقيم و يا غير مستقيم در افزايش طلاق در ميان خانواده ها عدم تعامل سازنده و مفيد ميان زن وشوهر است.
زنان بر اين باورند که با اختيار شوهر توانسته اند به همه چيزهايي که مي خواستند دست يابند و ستون استوار بنياد خانواده را در اختيار گرفته اند و به سخني خرشان از پل گذشته است. در حالي که نگه داشت چيزي سخت تر از به دست آوردن آن است. مردان در دست زنان و يا در کنار ايشان همانند ماهي بسيار لغزنده هستند .
از اين رو نمي توان از گريزپايي ايشان سخن نگفت و اميد داشت که همواره پاي بند خانه و خانواده باشند مگر آن که انگيزه هاي قوي و شديدي هم چون گذشته ايشان در محيط خانواده حفظ کند.
در ريشه يابي طلاق همواره از مسايل جنسي به صراحت و يا کنايه سخن گفته شده است. مردان پيش از آن که به جا و مکان و غذا اهميت دهند به مسايل جنسي اهميت مي دهند. از اين روست که گفته اند ريشه مشکلات خانوادگي را مي بايست در خلوت گاه ايشان جست. بر پايه آموزه هاي قرآني و فرمان الهي زنان و مردان مي بايست در شبانه روز سه وعده را خلوت کنند و حتي فرزندان نيز نبايد در اين خلوت گاه ايشان در اين سه زمان وارد شوند.
در اين سه خلوت زن مي بايست خود را به اشکال و اقسام بيارايد و از هر گونه آرايش و زينت بهره برد. جامه هاي خواب به تن کند و خود را به شکلي عريان کرده و به شوهر خويش نشان دهد.
در اين مدت با يک ديگر در باره مسايل خصوصي سخن بگويند و معاشقه نمايند. درباره مسايلي سخن نگويند که کدورت زا باشد و مشکلات بيرون از خلوتگاه را به درون خلوتگاه بکشانند. در اين خلوتگاه است که زن و شوهر در حريم کاملا خصوصي مي توانند يک ديگر را از نظر جنسي به طور کامل ارضا و خشنود و راضي نمايند و بر اساس پاره اي روايات نمي بايست زن دير به خلوتگاه رود و يا هنگام ورود خود را آرايش نکند و زمينه هاي تحريک جنسي را از ميان بردارد.
به هر حال عرضه کردن زن به مرد در خلوتگاه و حريم کاملا خصوصي اصلي قرآني و حکمي الهي است که نمي توان از آن چشم پوشيد. از اين روست که گفته اند بسياري از مشکلات و درگيري هاي ميان زن و شوهر در طول روز ارتباط تنگاتنگي با خلوت گاه ايشان دارد.
هر گاه مسايل خلوتگاه حل شود همه مشکلات ديگر به خودي خود حل مي شود. اگر مردي در باره پوشش زن و يا غذا و نحوه بچه داري و مانند آن اشکالي مي گيرد ريشه آن را مي بايست در جايگاه ديگر جست و اين گونه چيزها بهانه هايي بيش نيستند.
در اين حريم خصوصي، بچه ها و ديگر کسان حاضر در محيط خانواده نمي بايست وارد شوند. در دستورهاي قرآني و نبوي اين مساله بارها مورد تاکيد قرار گرفته است که زن و شوهر مي بايست از خوابگاه مستقل و مجزايي برخوردار باشند که زن و شوهر از هر حيث بتوانند آزادانه به معاشقه و رفتارهاي جنسي اقدام کنند.
در محيط هاي غربي براي پدر و مادر خوابگاهي مستقل است و ديگران به هيچ وجه در طول شبانه و روز مگر با اجازه آنان نمي توانند وارد اين حريم مطلقا خصوصي شوند. آنان در اين بخش به طور کامل اسلامي و قرآني عمل مي کنند هر چند در امور ديگر غير قرآني و حتي ضد ديني (يهودي و مسيحي) رفتارمي کنند ولي اين گونه رفتار ايشان همان اسلامي است که در محيط شرقي و اسلامي از آن خبري نيست.
در حقيقت ما درغرب اسلام را داريم ولي در شرق مسلماني را مي توانيم بيابيم. اسلام شناسنامه اي موجب مي شود که دين به کناري برود و بسياري از آسيب هاي خانوادگي و حتي اجتماعي و نابهنجارهاي ايجاد شود.
در شرق پدر و مادر در کنار فرزندان مي خوابند و از هيچ گونه امکانات جزيي براي معاشقه و رفتارهاي جنسي برخوردار نمي باشند. اين گونه است که بسياري از آسيب هاي خانوادگي و اجتماعي در کشور پديدار مي شود و آمار طلاق فزوني مي يابد.